Współczesne społeczeństwa zmagają się z rosnącą liczbą zachorowań na nowotwory. Rak nie jest już chorobą rzadką – to jedno z największych wyzwań zdrowotnych i ekonomicznych XXI wieku. W tym kontekście kluczową rolę odgrywa nie tylko postęp medycyny, ale również sposób, w jaki państwo organizuje system opieki onkologicznej – począwszy od profilaktyki i wczesnej diagnostyki, aż po leczenie i wsparcie socjalne.
Czy wiesz, że choroby nowotworowe stanowią drugą przyczynę śmierci ludności w Polsce?
Przez długie lata selen był uważany jedynie za truciznę. I jest nią faktycznie, ale tylko w nieodpowiednich dawkach. Właśnie to jest z selenem najtrudniejsze: odrobinę za dużo szkodzi, ale odrobinę za mało, też jest źle.
Robimy duże postępy w leczeniu chorób nowotworowych, jednak w poznaniu ich dokładnych przyczyn nie można mówić o dynamicznym rozwoju. Istnieje tak wiele rodzajów raka, że każdy z nich może być spowodowany przez zupełnie inny czynnik.
Otto H. Warburg, laureat nagrody Nobla w dziedzinie medycyny, wykazał, że rak żywi się cukrem, przeprowadzając glikolizę w warunkach tlenowych (aerobic glycolysis). "Odcięcie" raka od cukru stało się podstawą tak zwanej diety ketogenicznej. Czy słusznie?
"Każdy będzie miał raka, musi go tylko dożyć". To zdanie najlepiej wyjaśnia cel naszego działania. Po prostu musimy tak żyć, żeby nie dożyć momentu wystąpienia raka.
Czy „rak” zawsze może być uleczalny? Jaka jest rzeczywistość?
Marekry nowotworowe nie mogą zastąpić standardowych procedur diagnostycznych.
Rak jest nowotworem złośliwym z tkanki nabłonkowej. Chemioterapia jest jedną z metod leczenia raka. Jej skuteczność, poza nielicznymi wyjątkami, jest jednak niewielka i wynosi około1-2%.
Posiadanie zdrowego układu odpornościowego nie polega na podkręceniu wszystkiego w naszym organizmie do maksimum. Istnieje duża grupa chorób, w patogenezie których układ immunologiczny (odpornościowy) organizmu niszczy własne komórki i tkanki – rzeczy, które powinien zostawić w spokoju.
