Astma pochodzenia alergicznego rozwija się najczęściej w przebiegu alergii górnych dróg oddechowych oraz alergii pokarmowej. Do choroby tej dochodzi wtedy, kiedy zbyt późno stwierdzono lub niewłaściwie leczono wyżej wymienione schorzenia. Z chwilą ustalenia rozpoznania należy wdrożyć systematyczne leczenie, oparte o leki przeciwzapalne.
Astma jest przewlekłą chorobą zapalną, do której nie dochodzi od razu. Proces zapalny toczy się najpierw w błonie podśluzowej, następnie w śluzowej. Dochodzi do zniszczenia dużych połaci oddechowego nabłonka migawkowego. Astma nie leczona lub źle leczona przechodzi w proces przewlekły, bardzo groźny nie tylko dla zdrowia, ale i dla życia chorego dziecka.Dlatego też właściwa opieka rodziców czy opiekunów jest nie do zastąpienia.
Niezależnie od wskazań specjalisty, rodzice sami mogą dokładnie ustalić alergeny, które szkodzą dziecku. I to zarówno te wziewne (znajdujące się w powietrzu), jak i te pokarmowe. Aktualnie propaguje się na świecie postępowanie zwane „self-management", czyli postępowanie odpowiednie do zaistniałej sytuacji zdrowotnej. Zapobiega to występowaniu niepożądanych objawów chorobowych.
Zakres tego postępowania zależy od stanu zaawansowania choroby. Przy objawach występujących kilka razy dziennie należy wdrożyć działania doraźne, wcześniej ustalone z lekarzem domowym (pediatrą) lub alergologiem. Postępowanie to polega na podawaniu leków rozkurczowych. Skurczowi oskrzeli powinno się zapobiegać. Należy też czuwać nad tym, by dziecko pobierało leki regularnie, nawet wtedy, kiedy czuje się dobrze. Dziecko bowiem czuje się dobrze nie dlatego, że nastąpiło cofnięcie się choroby, ale dlatego, że przyjmuje leki. Bardzo polecane jest kontrolowanie leczenia przez ocenę pomiarów tzw. szczytowego przepływu wydechowego. Można tego dokonać specjalnym aparatem, zwanym "peak flow meter", który jest dostępny w sklepach ze sprzętem medycznym.
Ważną rolę w leczeniu astmy może spełnić regularne odczulanie, które wymaga wytrwałości, gdyż trwa niekiedy kilka lat. Wystawia to cierpliwość rodziców na dużą próbę. Dziecka chorego na astmę, w okresie remisji choroby, nie należy pozbawiać dozowanego wysiłku, a nawet sportu. Pamiętać jednak należy, że zimowe powietrze kurczy oskrzela. Nie wskazane jest więc zbyt szybkie oziębianie dróg oddechowych, np. przez szybki bieg. Zapobiega temu funkcja nosa, który ogrzewa, nawilża i oczyszcza wdychane powietrze. Należy więc zwracać uwagę na to, by dziecko oddychało nosem.
Ciężkie postacie astmy wymagają stosowania różnych leków, w tym sterydów. Leczenie nimi musi być codziennie kontrolowane i monitorowane. Rodzice i opiekunowie powinni też być przygotowani do odpowiedniego postępowania podczas gwałtownego napadu duszności u dziecka. Ważne tu jest zachowanie spokoju i przemyślenie wcześniej planowanego działania. Z obserwacji wynika, że tam, gdzie rodzice (opiekunowie) włączeni są w proces leczenia dziecka i postępują właściwe, objawy astmatyczne znacznie szybciej ustępują, zużywa się też mniej leków, a także mniej jest powikłań, związanych z leczeniem. Zwiększa się też znacznie szansa na wyleczenie chorego dziecka.
Astma jest przewlekłą chorobą zapalną, do której nie dochodzi od razu. Proces zapalny toczy się najpierw w błonie podśluzowej, następnie w śluzowej. Dochodzi do zniszczenia dużych połaci oddechowego nabłonka migawkowego. Astma nie leczona lub źle leczona przechodzi w proces przewlekły, bardzo groźny nie tylko dla zdrowia, ale i dla życia chorego dziecka.Dlatego też właściwa opieka rodziców czy opiekunów jest nie do zastąpienia.
Niezależnie od wskazań specjalisty, rodzice sami mogą dokładnie ustalić alergeny, które szkodzą dziecku. I to zarówno te wziewne (znajdujące się w powietrzu), jak i te pokarmowe. Aktualnie propaguje się na świecie postępowanie zwane „self-management", czyli postępowanie odpowiednie do zaistniałej sytuacji zdrowotnej. Zapobiega to występowaniu niepożądanych objawów chorobowych.
Zakres tego postępowania zależy od stanu zaawansowania choroby. Przy objawach występujących kilka razy dziennie należy wdrożyć działania doraźne, wcześniej ustalone z lekarzem domowym (pediatrą) lub alergologiem. Postępowanie to polega na podawaniu leków rozkurczowych. Skurczowi oskrzeli powinno się zapobiegać. Należy też czuwać nad tym, by dziecko pobierało leki regularnie, nawet wtedy, kiedy czuje się dobrze. Dziecko bowiem czuje się dobrze nie dlatego, że nastąpiło cofnięcie się choroby, ale dlatego, że przyjmuje leki. Bardzo polecane jest kontrolowanie leczenia przez ocenę pomiarów tzw. szczytowego przepływu wydechowego. Można tego dokonać specjalnym aparatem, zwanym "peak flow meter", który jest dostępny w sklepach ze sprzętem medycznym.
Ważną rolę w leczeniu astmy może spełnić regularne odczulanie, które wymaga wytrwałości, gdyż trwa niekiedy kilka lat. Wystawia to cierpliwość rodziców na dużą próbę. Dziecka chorego na astmę, w okresie remisji choroby, nie należy pozbawiać dozowanego wysiłku, a nawet sportu. Pamiętać jednak należy, że zimowe powietrze kurczy oskrzela. Nie wskazane jest więc zbyt szybkie oziębianie dróg oddechowych, np. przez szybki bieg. Zapobiega temu funkcja nosa, który ogrzewa, nawilża i oczyszcza wdychane powietrze. Należy więc zwracać uwagę na to, by dziecko oddychało nosem.
Ciężkie postacie astmy wymagają stosowania różnych leków, w tym sterydów. Leczenie nimi musi być codziennie kontrolowane i monitorowane. Rodzice i opiekunowie powinni też być przygotowani do odpowiedniego postępowania podczas gwałtownego napadu duszności u dziecka. Ważne tu jest zachowanie spokoju i przemyślenie wcześniej planowanego działania. Z obserwacji wynika, że tam, gdzie rodzice (opiekunowie) włączeni są w proces leczenia dziecka i postępują właściwe, objawy astmatyczne znacznie szybciej ustępują, zużywa się też mniej leków, a także mniej jest powikłań, związanych z leczeniem. Zwiększa się też znacznie szansa na wyleczenie chorego dziecka.
Licencja: Creative Commons
