Chociaż mogłoby się wydawać że kody kreskowe towarzyszyły nam zawsze, tak naprawdę nie miały większego znaczenia aż do lat 70. Bowiem dopiero w 1974 roku, dokładnie 26 czerwca zeskanowano pierwszy oznaczony kodem kreskowym produkt, była to guma do żucia Wrigley's, a zdarzenie miało miejsce w domu towarowym Marsh w stanie Ohio.
Sama idea kodów kreskowych zrodziła się jednak znacznie wcześniej. Już w 1932 roku Wallace Flint sugerował że zautomatyzowanie systemów sprzedaży detalicznej jest nie tylko wykonalne ale i powinno przynieść znaczne oszczędności. Niestety przerósł swoje czasy i inni zignorowali jego pomysł. Mimo to Flint przez całą swoją karierę czynnie wspierał idee automatycznej identyfikacji. 40 lat później jako wiceprezes stowarzyszenia producentów żywności w znaczący sposób przyczynił się do powstania i rozwoju kodu UPC.
Podczas lat 40, 50 i 60 ubiegłego stulecia powstało wiele formatów kodów kreskowych, na początku zostały wdrożone w systemach sprzedażowych ale szybko wzrosło ich znaczenie i znalazły zastosowanie w zastosowaniach przemysłowych.
Początkowe zastosowania kodów kreskowych
W 1948 roku, właściciel sklepu z żywnością zwrócił się z do Instytutu Technologii w Filadelfii z prośbą o badania nad metodą automatycznego odczytu informacji o produkcie w trakcie procesów magazynowych oraz sprzedaży. Bernard Silver, absolwent tego instytutu wraz z kolegą Normanem Josephem Woodlandem postanowili wspólnie zająć się problemem.
Stosunkowo szybko Woodland zbudował pierwszy prototyp oparty o zastosowanie tuszu wrażliwego na światło ultrafioletowe. Działający prototyp został przetestowany i odrzucony jako zbyt niestabilny i drogi.
20 października 1949 roku wspólnie odnieśli sukces przedstawiając działający prototyp wynalazku działającego w oparciu o identyfikację wzorców czyli nic innego jak właśnie kody kreskowe.
Pierwsze profesjonalne zastosowania kodów kreskowych
Po raz pierwszy komercyjnie zastosowano kod kreskowy w roku 1966, ale aby rozpocząć wdrażanie kodów kreskowych na większą skalę należało wypracować jakiś oficjalny standard. W 1970 roku pierwszą przymiarką było opracowanie przez Logicon Inc. kodu UGPIC (Universal Grocery Products Identification Code). Pierwszą firmą która zaczęła produkować sprzęt kodów kreskowych, między innymi pierwsze czytniki kodów kreskowych dla handlu detalicznego współpracujący z tym kodem była Monarch Marking, a w zastosowaniach przemysłowych angielska firma Plessey Telecomunications.
W 1972 roku została utworzona komisja mająca na celu opracowanie kodu kreskowego do zastosowań przemysłowych. Firma IBM zaproponowała projekt kodu opartego o UGPIC, bardzo zbliżony do współczesnego kodu UPC. W 1973 roku projekt firmy IBM z drobnymi zmianami został przyjęty jako standard. Ogromny sukces tego systemu zapoczątkował prace na rzecz rozwijania innych systemów kodowania.
Sama idea kodów kreskowych zrodziła się jednak znacznie wcześniej. Już w 1932 roku Wallace Flint sugerował że zautomatyzowanie systemów sprzedaży detalicznej jest nie tylko wykonalne ale i powinno przynieść znaczne oszczędności. Niestety przerósł swoje czasy i inni zignorowali jego pomysł. Mimo to Flint przez całą swoją karierę czynnie wspierał idee automatycznej identyfikacji. 40 lat później jako wiceprezes stowarzyszenia producentów żywności w znaczący sposób przyczynił się do powstania i rozwoju kodu UPC.
Podczas lat 40, 50 i 60 ubiegłego stulecia powstało wiele formatów kodów kreskowych, na początku zostały wdrożone w systemach sprzedażowych ale szybko wzrosło ich znaczenie i znalazły zastosowanie w zastosowaniach przemysłowych.
Początkowe zastosowania kodów kreskowych
W 1948 roku, właściciel sklepu z żywnością zwrócił się z do Instytutu Technologii w Filadelfii z prośbą o badania nad metodą automatycznego odczytu informacji o produkcie w trakcie procesów magazynowych oraz sprzedaży. Bernard Silver, absolwent tego instytutu wraz z kolegą Normanem Josephem Woodlandem postanowili wspólnie zająć się problemem.
Stosunkowo szybko Woodland zbudował pierwszy prototyp oparty o zastosowanie tuszu wrażliwego na światło ultrafioletowe. Działający prototyp został przetestowany i odrzucony jako zbyt niestabilny i drogi.
20 października 1949 roku wspólnie odnieśli sukces przedstawiając działający prototyp wynalazku działającego w oparciu o identyfikację wzorców czyli nic innego jak właśnie kody kreskowe.
Pierwsze profesjonalne zastosowania kodów kreskowych
Po raz pierwszy komercyjnie zastosowano kod kreskowy w roku 1966, ale aby rozpocząć wdrażanie kodów kreskowych na większą skalę należało wypracować jakiś oficjalny standard. W 1970 roku pierwszą przymiarką było opracowanie przez Logicon Inc. kodu UGPIC (Universal Grocery Products Identification Code). Pierwszą firmą która zaczęła produkować sprzęt kodów kreskowych, między innymi pierwsze czytniki kodów kreskowych dla handlu detalicznego współpracujący z tym kodem była Monarch Marking, a w zastosowaniach przemysłowych angielska firma Plessey Telecomunications.
W 1972 roku została utworzona komisja mająca na celu opracowanie kodu kreskowego do zastosowań przemysłowych. Firma IBM zaproponowała projekt kodu opartego o UGPIC, bardzo zbliżony do współczesnego kodu UPC. W 1973 roku projekt firmy IBM z drobnymi zmianami został przyjęty jako standard. Ogromny sukces tego systemu zapoczątkował prace na rzecz rozwijania innych systemów kodowania.
Licencja: Creative Commons
