Golden Retriever i emerytura

Mama przyszła dziś do domu bardzo zła i powiedziała, że jak ten... yyy... tego słowa nie znałam, ale chyba było brzydkie, więc go nie napiszę... W każdym razie, mniej więcej tak to było: "jak ten miły Pan nie pójdzie w końcu na emeryturę, to mama mu w tym pomoże". I jeszcze, że jest pewna, że inni jej pomogą w tym pomaganiu i pewnie jeszcze piwko postawią, jak ten miły Pan wyfrunie przez okno! Jako Golden Retriever nie wiedziałam, że bezsierściowce potrafią latać... I nie wiedziałam też, że moja mama lubi tak bezinteresownie pomagać innym. Chyba powinnam się na niej wzorować. Zastanawia mnie tylko, dlaczego była taka zła? Pewnie ktoś nie chciał, żeby ten Pan szedł na emeryturę (gdziekolwiek ona jest), a on bardzo chciał, a mama pewnie bardzo lubi tego Pana i chciała, żeby jego marzenie się spełniło. Swoją drogą skoro on tak bardzo chciał tam iść, to aż mnie zaciekawiło jak jest na tej emeryturze i gdzie trzeba iść, żeby się w niej znaleźć. Pewnie jest bardzo daleko, skoro nigdy tam nie byliśmy. I już sobie wyobrażam, jak musi tam być cudownie, skoro ten Pan marzył o byciu tam. Na pewno jest tam dużo zieloności i różnokolorowe, różnowielkościowe piłeczki i kostki pod każdym drzewem i całe mnóstwo Golden Retriever'ów do zabawy... Ja chcę na emeryturę!!!

Mój tata powiedział, że aby dojść do emerytury, to najpierw trzeba bardzo długo i bardzo ciężko pracować przez całe życie. Skoro pracuje się przez całe życie, to kiedy dochodzi się do tej emerytury? Już po życiu? To znaczy, że emerytura to takie niebo. Kojarzycie, prawda? Jeśli nie to Wam wytłumaczę:

Niebo, to takie miejsce, gdzie idzie się, jak już się zaśnie na zbyt długo. Aby się tam dostać, trzeba być grzecznym przez całe życie, a więc:

* nie niszczyć niczego
* słuchać rodziców
* przychodzić zawsze, gdy rodzice wołają
* słuchać rodziców

W niebie dostaniemy za to nagrodę. Będziemy całe dnie siedzieć na chmurce, jeść kostki, słuchać chóru pieskowego i grać na szczekarfie. Poza tym będziemy cały czas mogli myśleć o tym, jacy byliśmy grzeczni i cieszyć się całymi dniami. Będziemy radośni i uśmiechnięci. Natomiast w chwilach wolnego od tej pracy, będziemy myśleć jak świetnie było nam na Ziemi.

No właśnie, czyli dziś się dowiedziałam, że emerytura to niebo. Więc chciałam powiedzieć temu Panu: "Niech się Pan nie martwi- jeszcze Pan zdąży!".

Poza tym, że dowiaduję się ciągle nowych rzeczy i jestem ciągle coraz mądrzejsza, to dzieją się też te standardowe wydarzenia. Odwiedzają mnie bezsierściowce, uczę się chodzić na smyczy, dostaję przysmaki, oglądam filmy i chodzę do parku. Często z Fox'em, a czasem także z moją mamą i ciocią Fox'a. One jednak nie są ważne tutaj, bo nie biegają za patykami i nie kopią z nami w ziemi. Zdjęcia z naszej ostatnbiej wyprawy możecie obejrzeć jak zwykle w galerii zdjęć Golden Retriever