Pozwala na budowanie relacji w grupie i zdobycie umiejętności współdziałania z innymi dziećmi. Zabawa daje ludziom a dzieciom w szczególności, poczucie radości, poczucie więzi z innymi jej uczestnikami. Mobilizuje do działania, rozwija wrodzone zdolności, myślenie i poszerza horyzonty. Zabawa daje dziecku motywację do dalszych działań i pozwala uwierzyć we własne możliwości. Przyczyni się do poprawienia sprawności fizycznej oraz poprawia zdolności psychomotoryczne dziecka. W trakcie zabawy dochodzi do manifestacji uczuć i emocji. Obserwując dziecko podczas zabawy możemy się dowiedzieć o jego potrzebach, sposobie postrzegania świata, o jego wewnętrznych przeżyciach a także potrzebach.
Zabawa a bezpieczeństwo
Zaczynając zabawę należy pamiętać o bezpieczeństwie dzieci. Ważne jest odpowiednie wybranie miejsca, które nie będzie stwarzało zagrożenia. Jeżeli zabawa dotyczy dzieci niepełnosprawnych, tym większą uwagę należy poświecić wyborowi miejsca i zapewnieniu należytej opieki. Pamiętajmy aby nie pozostawiać dzieci bez opieki, szczególnie jeżeli są w grupie. Dzieci niepełnosprawne często źle znoszą brak znanego opiekuna. Należy tez zadbać o to, by w pobliżu nie znajdowały się przedmioty niebezpieczne, lub takie które dziecko może wykorzystać do zrobienia sobie krzywdy.
Ważne jest dostosowanie zabawy do poziomu i możliwości dziecka. Wybierzmy taki rodzaj zabawy czy zadań z którym dane dziecko będzie mogło sobie poradzić, odnosząc sukces.
Zabawa dla dziecka niepełnosprawnego to rodzaj terapii, która pozwala oswoić otaczający je świat.
Zaakceptować innych ludzi oraz pomaga w rozwoju dziecka.
Zabawa a stopień niepełnosprawności
Różne zabawy dają różne możliwości. Aby dziecko niepełnosprawne mogło w pełni skorzystać z tych możliwości i wykorzystać je, zabawa musie być dostosowana do poziomu rozwoju dziecka i rodzaju niepełnosprawności.
Dzieci niewidome – dla dzieci niedowidzących lub niewidomych przewidujemy zabawy, które pozwolą im wykorzystać pozostałe zmysły: czyli zabawy stymulujące dotyk, zabawy rozwijające węch, stymulujące smak, zabawy rozwijające zmysł równowagi i czucie głębokie. Zaliczamy do nich także zabawy muzyczne.
Dzieci niedosłyszące – do najpopularniejszych zbaw zaliczyć należy ćwiczenia, które rozwijają sprawność motoryczną, takie jak: zabawy z piłką, zabawy z chustą Klanza, zabawy z liną, zabawy plastyczne – rysowanie, malowanie, plastelina.
Dzieci z ADHD – w tej grupie szczególnie polecane są zabawy ruchowe, gdyż dla dzieci z tym rodzajem niepełnosprawności najważniejsza jest aktywność fizyczna. Zabawy powinny rozwijać motorykę, koncentrację, ale także uczyć zachowań społecznych. Sprawdzą się tu wszelkiego rodzaju gry zespołowe, zawody sportowe, konkurencje sprawnościowe takie jak sztafeta, czy naśladowanie ruchów zwierząt.
Dzieci niepełnosprawne intelektualnie – organizując zabawę dla takich dzieci należy zwrócić szczególną uwagę na dostosowanie zbaw do poziomu uczestników, gdyż każdy może mieć inny poziom niepełnosprawności. Do uniwersalnych zabaw należy malowanie ( jeżeli jest możliwość to malowanie rękami na dużych powierzchniach) lepienie z plasteliny. Z powodzeniem można zachęcić dzieci do robienia baniek mydlanych czy dmuchania balonów.
Dzieci z niepełnosprawnością ruchową – tej grupie dzieci zabawa daje poczucie zaakceptowania własnej odmienności, szczególnie jeżeli dziecko osiągnie sukces. Można zaproponować wszelkiego rodzaju zabawy intelektualne, jak quizy czy zgadywanki. Konkursy plastyczne, różnego rodzaju zabawy dźwiękowe rozwijające myślenie i wyobraźnię. Dobre są też zabawy muzyczne: śpiewanie, zagadywanie piosenek czy wykonawców, karaoke.
Integracja z innymi dziećmi
Często się zdarza, że w grupie mamy dzieci sprawne i niepełnosprawne. Rolą opiekuna jest aby pomiędzy obu grupami nastąpiła pełna integracja. Zabawa jest doskonałym środkiem do tego celu. Czynnik integracji przynosi korzyści obu grupom.
Integracja pozwala dzieciom niepełnosprawnym na uczestnictwo w różnych grupach społecznych, wyzwala wzrost aspiracji, zwiększa motywację do osiągnięcia sukcesu. Pozwala na weryfikację oceny swoich możliwości. Często następuje też wzrost aktywności czy to ruchowej czy intelektualnej.
W grupie dzieci pełnosprawnych integracja pomoże w kształtowaniu tolerancji dla odmienności. Pozwoli na wykształcenie bezinteresownego odruchu pomocy, spowoduje wzrost życzliwości, oraz zrozumienie potrzeb i odmienności drugiego człowieka.
Integracja to słowo pochodzące z łaciny oznacza: „składanie w całości”. Integracja oznacza: dać szansę wspólnego uczenia się, przebywania i zabawy, wszystkim dzieciom.
Wszak każde dziecko ma prawo być szczęśliwym.
