Najtrudniejsze jest jednak to, że w zasadzie tak do końca nie wiadomo jak należy postępować z dzieckiem, aby wyrosło ono na dobrego człowieka. Z jednej strony rozpieszczamy nasze dzieci, chcemy poświęcać im swoją uwagę, otaczamy troską i pomocą a drugiej jednak strony martwimy się, czy z dziecka nie wyrośnie czasem egoista albo osoba leniwa i niesamodzielna. Bardzo trudno jest znaleźć ten złoty środek pomiędzy czułą opieką nad dzieckiem a zdroworozsądkowym kształtowaniem jego charakteru.
Często rodzice zdają sobie sprawę, że być może zbytnie rozpieszczają swoje dziecko, z drugiej zaś strony myślą oni o tym, że dziecko trzeba wspierać i chwalić, aby nie miało zaniżonej samooceny. Problem wielu rodziców tkwi jednak w tym, że często zbyt wiele poświęcają siebie dla dzieci i robią to kosztem swojego małżeństwa, życia towarzyskiego oraz rozwoju osobistego. Zbytnie skupienie się na potrzebach dzieci może okazać się zgubne dla rodziców. Problem ten dotyczy przede wszystkim matek, dla których często dzieci są całym światem. Potem, gdy dzieci się usamodzielniają, takie matki bardzo cierpią, nie potrafią wypełnić sobie wolnego czasu ani zrozumieć, dlaczego dzieci tak rzadko je odwiedzają.
Niestety dość często zdarzają się również takie sytuacje, że rodzice przez całe życie bardzo dbali o swoje dzieci, dając im wszystko, co mogli, później wychowują także wnuki i niestety na starość zostają sami bez opieki. W życiu bywa, bowiem tak, że dzieci, które dostają wszystko podane niejako na tacy, nie potrafią docenić takiej pomocy. Wielu rodziców do późnych lat ciężko pracuje, aby kupić dzieciom samochód czy dom, tymczasem naprawdę nie ma takiej potrzeby, aby rodzice utrzymywali dorosłe dzieci. Najważniejsze, co można dać swoim dzieciom to wsparcie, uwaga i poczucie bezpieczeństwie. Z dzieci wychowywanych w prawidłowych rodzinach zwykle wyrastają samodzielni i zaradni ludzie, którzy sami potrafią zbudować swoją stabilizację życiową.
