Fundusze inwestycyjne lokują kapitał uczestników w odpowiednio dobrane instrumenty finansowe (np.: akcje, waluty, obligacje). Dzięki zgromadzeniu znacznego kapitału, zarządzający funduszami (Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych) realizują korzystne inwestycje, których wynikiem jest pomnażanie powierzonych środków.
Najbardziej popularnym typem funduszy są tzw. otwarte fundusze inwestycyjne, które można podzielić na kilka grup głównych:
Fundusze akcji są to fundusze, których polityka inwestycyjna zakłada inwestowanie głównie w instrumenty o podwyższonym ryzyku inwestycyjnym (akcje). Udział akcji w portfelu może wynieść 100%, ale zazwyczaj nie przekracza 90%. Ten typ funduszy jest obarczony bardzo wysokim ryzykiem inwestycyjnym. Ten typ funduszy może przynieść wysokie zyski w okresie wzrostów na giełdzie, ale może jednak powodować wahania wartości jednostek uczestnictwa funduszu w okresie spadków.
Fundusze obligacji są to fundusze, których polityka inwestycyjna zakłada inwestowanie aktywów w średnioterminowe oraz długoterminowe instrumenty dłużne, głównie emitowane lub gwarantowane przez Skarb Państwa lub NBP. Duża część funduszy obligacji lokowana jest w bony skarbowe. Fundusze te charakteryzują się niskim ryzykiem finansowym, ale należy pamiętać że takie ryzyko istnieje, gdyż ceny długoterminowych obligacji mogą się silnie zmieniać – rosną w przypadku spadku stóp procentowych i spadają, gdy stóp procentowe idą w górę.
Fundusze gotówkowe, pieniężne są to fundusze które inwestują w:
a. papiery dłużne krótkoterminowe lub lokaty bankowe, których maksymalny termin zapadalności nie przekracza roku;
b. instrumenty dłużne o zmiennym oprocentowaniu i terminach zapadalności dłuższych niż rok, z zastrzeżeniem, że charakteryzują się one ryzykiem stopy procentowej nie wyższym niż w przypadku instrumentów dłużnych o terminach wykupu nie przekraczających roku.
Fundusze te charakteryzują się niskim stopniem ryzyka inwestycyjnego i stanowią doskonałą formę lokaty w okresie dekoniunktury na rynku akcji.
Fundusze hybrydowe dzielą się na fundusze:
a. stabilnego wzrostu - udział akcji w aktywach nie przekracza 40%;
b. zrównoważone - udział akcji w aktywach wynosi od 40% do 60%;
c. alokacji aktywów - udział akcji oraz udział papierów o stałym dochodzie w ich aktywach może kształtować się w szerokich przedziałach, zazwyczaj nie węższych niż 20%-80%.
Istnieje hipoteza, że w dłuższej perspektywie czasu fundusze hybrydowe mogą przynosić zyski równe bądź nawet wyższe od funduszy akcji, ponieważ te ostatnie są całkowicie uzależnione od wartości giełdowych indeksów. Niemniej jednak należy pamiętać, że fundusze hybrydowe posiadają ograniczone możliwości amortyzowania dekoniunktury na akcje. W przypadku znaczących strat na akcyjnej części portfela, maleją też szanse na to, że pozostałe inwestycje zdołają skutecznie nadrobić straty poniesione na akcjach.
Fundusze inwestycyjne mogą być doskonałą formą lokaty kapitału. Ze względu na ich różnorodność mogą stanowić ciekawą alternatywę dla lokat bankowych. W dłuższej perspektywie czasu zyski z funduszy, mogą znacznie przekroczyć zyski z lokat bankowych.
Najbardziej popularnym typem funduszy są tzw. otwarte fundusze inwestycyjne, które można podzielić na kilka grup głównych:
Fundusze akcji są to fundusze, których polityka inwestycyjna zakłada inwestowanie głównie w instrumenty o podwyższonym ryzyku inwestycyjnym (akcje). Udział akcji w portfelu może wynieść 100%, ale zazwyczaj nie przekracza 90%. Ten typ funduszy jest obarczony bardzo wysokim ryzykiem inwestycyjnym. Ten typ funduszy może przynieść wysokie zyski w okresie wzrostów na giełdzie, ale może jednak powodować wahania wartości jednostek uczestnictwa funduszu w okresie spadków.
Fundusze obligacji są to fundusze, których polityka inwestycyjna zakłada inwestowanie aktywów w średnioterminowe oraz długoterminowe instrumenty dłużne, głównie emitowane lub gwarantowane przez Skarb Państwa lub NBP. Duża część funduszy obligacji lokowana jest w bony skarbowe. Fundusze te charakteryzują się niskim ryzykiem finansowym, ale należy pamiętać że takie ryzyko istnieje, gdyż ceny długoterminowych obligacji mogą się silnie zmieniać – rosną w przypadku spadku stóp procentowych i spadają, gdy stóp procentowe idą w górę.
Fundusze gotówkowe, pieniężne są to fundusze które inwestują w:
a. papiery dłużne krótkoterminowe lub lokaty bankowe, których maksymalny termin zapadalności nie przekracza roku;
b. instrumenty dłużne o zmiennym oprocentowaniu i terminach zapadalności dłuższych niż rok, z zastrzeżeniem, że charakteryzują się one ryzykiem stopy procentowej nie wyższym niż w przypadku instrumentów dłużnych o terminach wykupu nie przekraczających roku.
Fundusze te charakteryzują się niskim stopniem ryzyka inwestycyjnego i stanowią doskonałą formę lokaty w okresie dekoniunktury na rynku akcji.
Fundusze hybrydowe dzielą się na fundusze:
a. stabilnego wzrostu - udział akcji w aktywach nie przekracza 40%;
b. zrównoważone - udział akcji w aktywach wynosi od 40% do 60%;
c. alokacji aktywów - udział akcji oraz udział papierów o stałym dochodzie w ich aktywach może kształtować się w szerokich przedziałach, zazwyczaj nie węższych niż 20%-80%.
Istnieje hipoteza, że w dłuższej perspektywie czasu fundusze hybrydowe mogą przynosić zyski równe bądź nawet wyższe od funduszy akcji, ponieważ te ostatnie są całkowicie uzależnione od wartości giełdowych indeksów. Niemniej jednak należy pamiętać, że fundusze hybrydowe posiadają ograniczone możliwości amortyzowania dekoniunktury na akcje. W przypadku znaczących strat na akcyjnej części portfela, maleją też szanse na to, że pozostałe inwestycje zdołają skutecznie nadrobić straty poniesione na akcjach.
Fundusze inwestycyjne mogą być doskonałą formą lokaty kapitału. Ze względu na ich różnorodność mogą stanowić ciekawą alternatywę dla lokat bankowych. W dłuższej perspektywie czasu zyski z funduszy, mogą znacznie przekroczyć zyski z lokat bankowych.
Licencja: Creative Commons
