Migawka działa na zasadzie rolet w oknie, które odsłaniamy i wpuszczamy poranne promienie słoneczne do domu, gdy zasłaniamy, odcinamy dopływ światła. Migawka, otwierając się, wpuszcza światło do aparatu, zamykając, blokuje mu dostęp.
To, ile światła wpadnie do aparatu, zależy od tego, jak długo będzie otwarta migawka. Dlatego nazywamy je czasem otwarcia migawki lub czasem naświetlania.
Czas naświetlania podaje się w ułamkach sekundy lub sekundach. Waha się on od najkrótszego czasu 1/2000; 1/1000; 1/500 do najdłuższego 1/8; 2s; nawet do 30s. (wszystkie parametry są zależne od rodzaju aparatu).
Czas otwarcia migawki ma duży wpływ na jasność zdjęcia. Przy krótszych czasach wpada mniej światła i zdjęcia są ciemniejsze, przy dłuższych analogicznie – jaśniejsze.
Tak naprawdę jednak czas naświetlania jest idealny do pokazania ruchu.
Czy chcemy go zamrozić, pokazać ostry każdy szczegół, czy rozmyć i pokazać, jak liście ruszają się na wietrze – musimy dobrać odpowiedni czas.
Lista potencjalnych tematów w ruchu jest długa. Zaczynając od jeżdżących samochodów, chodzących ludzi, biegających, bawiących się dzieci, po liście spadające z drzew, huśtawkę, młotek uderzający w gwóźdź, kostkę cukru wpadającą do herbaty…
Jeśli chcesz zamrozić ruch, pokazać skaczące dziecko w najwyższym punkcie jego skoku i wszystkie szczegóły jego wyglądu, musisz zastosować krótki czas naświetlania rzędu 1/500; 1/1000.
Musisz tylko ustawić ostrość w miejscu, gdzie będzie rozgrywać się akcja, i do dzieła!
W takich przypadkach zdjęcie „z ręki” nie będzie stanowiło problemu.
zamrożony ruch: f,9 1/125s iso: 320
Przy dłuższych czasach stosowanych do pokazania ruchu, energii. dynamiki, napięcia, smug świateł jadących samochodów, niezbędny będzie statyw. 1/2s będzie wystarczająca do pokazania spadającego wodospadu, 1/4s sprawi, że ręce robiące na drutach będą poruszać się z nadzwyczajną prędkością, 1s pokaże, jak wieje wiatr wśród jesiennych liści.
przez wiatr i kula i światełka się ruszały. f25, 3s, iso 320
Ciekawą techniką jest też „dodawanie” ruchu do zdjęcia, np. zdjęcie znaku drogowego na tle jadących samochodów. W zależności od naszego pomysłu ruch można umieścić w tle, na pierwszym planie lub z boku. Doda to fotografii dynamizmu i na pewno będzie bardziej kreatywne. Nie bój się pokazywać ruchu. Wystarczy odrobina cierpliwości, dłuższy czas naświetlania, a efekty mogą być zdumiewające.
Pamiętaj oczywiście o statywie, dodatkowym atutem będzie pilocik lub wężyk spustowy, aby zniwelować drgania aparatu.
Jeśli tego nie posiadasz, warto użyć samowyzwalacza.
