Węch jest jednym z pięciu podstawowych zmysłów człowieka. Podobnie jak zwierzętom zapewnia nam bezpieczeństwo, pomaga wyczuć zagrożenie.
Niegdyś prowadził również do pożywienia, wyznaczał ścieżki postępowania (stąd też stwierdzenie „mieć nosa”, odnoszące się do osób dobrze zorientowanych).
Zapachy spełniają jednak jeszcze inną funkcję w ludzkim życiu – są źródłem naszej przyjemności, umożliwiają przeżycia mistyczne.
W takich aspektach mówi się często o perfumach. Wbrew pozorom bowiem nadawanie pięknego zapachu ciału i innym przedmiotom nie jest niczym nowym. Kosmetyki te wzięły swoją nazwę od słów „per fumum”, czyli „przez dym”; termin ten wywodzi się ze starożytnego zwyczaju oddawania czci bogom poprzez polewanie ołtarzy wonnymi olejkami. Już wtedy znane były substancje zapachowe wytwarzane z naturalnych surowców, wierzono także w ich niezwykłą moc. Przed wiekami ceniono niektóre pachnidła na równi ze złotem (np. ambrę), traktowano jako godny podarek dla królów. Znajdowały one wyjątkowe miejsce w wielu kulturach. Rzymianie kochali nie tylko piękne przedmioty, ale i lubowali się w ich zapachach. Chińczycy perfumowali pieniądze, Egipcjanie po kąpieli swoje ciała.
Do ogromnych przemian w dziedzinie zapachów doszło, najpierw, w epoce renesansu, kiedy to zaczęła rozwijać się sztuka perfumiarska, następnie zaś w XIX wieku, gdy została ona rozpowszechniona na skalę przemysłową. Wielkim przełomem w tej dziedzinie było wyprodukowanie substancji zapachowych na drodze syntezy chemicznej, co spowodowało łatwy dostęp do surowców i obniżenie cen perfum. Współcześnie każdy sklep z kosmetykami ma wyznaczoną oddzielną półkę, przeznaczoną tylko i wyłącznie na te wyjątkowe produkty. Ponadto w naszych czasach popularne stały się perfumy z feromonami, których działania dotąd nie udowodniono.
Perfumy w zależności od skoncentrowanego w nich rozpuszczalnika dzielimy na perfumy właściwe, wody perfumowane i toaletowe. Ich pozostałe składniki to zazwyczaj różnego rodzaju olejki zapachowe, środki wzmacniające i homogenizujące. Esencje zapachowe mają swoje trzy rodzaje: zwierzęce (piżmo, cybet), roślinne (drzewo sandałowe, jaśmin, lawenda, róża) oraz syntetyczne (jak wspomniano już wcześniej, uzyskiwane dzięki reakcji chemicznej).
Wody zapachowe dobieramy według rozmaitych kryteriów. Główne z nich to typ osobowości oraz dostosowanie do pory roku. Jesienią dominują ciepłe nuty bazowe (sandałowiec, wanilia) uodparniające nas na zmiany pogodowe, poprawiające nastrój, przywodzące ciepłe myśli i kojące skojarzenia.
Niegdyś prowadził również do pożywienia, wyznaczał ścieżki postępowania (stąd też stwierdzenie „mieć nosa”, odnoszące się do osób dobrze zorientowanych).
Zapachy spełniają jednak jeszcze inną funkcję w ludzkim życiu – są źródłem naszej przyjemności, umożliwiają przeżycia mistyczne.
W takich aspektach mówi się często o perfumach. Wbrew pozorom bowiem nadawanie pięknego zapachu ciału i innym przedmiotom nie jest niczym nowym. Kosmetyki te wzięły swoją nazwę od słów „per fumum”, czyli „przez dym”; termin ten wywodzi się ze starożytnego zwyczaju oddawania czci bogom poprzez polewanie ołtarzy wonnymi olejkami. Już wtedy znane były substancje zapachowe wytwarzane z naturalnych surowców, wierzono także w ich niezwykłą moc. Przed wiekami ceniono niektóre pachnidła na równi ze złotem (np. ambrę), traktowano jako godny podarek dla królów. Znajdowały one wyjątkowe miejsce w wielu kulturach. Rzymianie kochali nie tylko piękne przedmioty, ale i lubowali się w ich zapachach. Chińczycy perfumowali pieniądze, Egipcjanie po kąpieli swoje ciała.
Do ogromnych przemian w dziedzinie zapachów doszło, najpierw, w epoce renesansu, kiedy to zaczęła rozwijać się sztuka perfumiarska, następnie zaś w XIX wieku, gdy została ona rozpowszechniona na skalę przemysłową. Wielkim przełomem w tej dziedzinie było wyprodukowanie substancji zapachowych na drodze syntezy chemicznej, co spowodowało łatwy dostęp do surowców i obniżenie cen perfum. Współcześnie każdy sklep z kosmetykami ma wyznaczoną oddzielną półkę, przeznaczoną tylko i wyłącznie na te wyjątkowe produkty. Ponadto w naszych czasach popularne stały się perfumy z feromonami, których działania dotąd nie udowodniono.
Perfumy w zależności od skoncentrowanego w nich rozpuszczalnika dzielimy na perfumy właściwe, wody perfumowane i toaletowe. Ich pozostałe składniki to zazwyczaj różnego rodzaju olejki zapachowe, środki wzmacniające i homogenizujące. Esencje zapachowe mają swoje trzy rodzaje: zwierzęce (piżmo, cybet), roślinne (drzewo sandałowe, jaśmin, lawenda, róża) oraz syntetyczne (jak wspomniano już wcześniej, uzyskiwane dzięki reakcji chemicznej).
Wody zapachowe dobieramy według rozmaitych kryteriów. Główne z nich to typ osobowości oraz dostosowanie do pory roku. Jesienią dominują ciepłe nuty bazowe (sandałowiec, wanilia) uodparniające nas na zmiany pogodowe, poprawiające nastrój, przywodzące ciepłe myśli i kojące skojarzenia.
Licencja: Creative Commons
