Już w starożytnej medycynie wykorzystywano w leczeniu różnych schorzeń pijawki, które z tego powodu nazwano hirudo medicinalis (pijawka lekarska). Wzmianki o wykorzystywaniu w leczeniu pijawek możemy znaleźć w starożytnych pergaminach i na rycinach. Leczenie pijawkami stasowano nie tylko na kontynencie europejskim ale także w Azji (np.: Indie, Chiny) oraz Afryce północnej – Egipt. Największy rozkwit stosowania pijawek w leczeniu przypada na pierwszą połowę XIX w. – kiedy to do Francji importowano ponad 50 milionów pijawek rocznie.
Dopiero dynamiczny rozwój medycyny konwencjonalnej a przede wszystkim odkrycie penicyliny odsunęło na bok tą metodą leczenia w Europie Zachodniej. Jednakże w innych częściach europy i świata metoda ta nadal była i jest wykorzystywana w leczeniu.
W latach 50-tych XX wieku naukowcy ponownie zainteresowali się pijawką i podjęli badania substancji które produkuje pijawka by poznać mechanizmy i związki chemiczne które przyczyniają się do polepszenia stanu zdrowia.
Terapie pijawkami są ciągle stosowane we wschodniej części europy (Litwa, Ukraina, Rosja) i to w leczeniu szpitalnym. Istnieją tam instytuty które ciągle badają i poznają możliwości pijawki lekarskiej oraz opracowują metody i techniki leczenia, kształcą ciągle specjalistów by mogli leczyć pijawkami.
W krajach europy zachodniej medycyna konwencjonalna powraca do wykorzystywania pijawki lekarskiej do wspomagania leczenia. W takich krajach jak Niemcy, Francja to lekarze zalecają swoim pacjentom zastosowanie hirudoterapii. W USA Federalna Komisja ds. Leków uznała pijawkę lekarską jako lek i dopuściła na rynek amerykański.
Praktycznie każdemu z nas na słowo pijawka nasuwa się skojarzenie oślizgłego robaka pełzającego lub pływającego w bajorze i każdego z nas napawa obrzydzeniem myśl, że takie coś ma nas leczyć – niestety to tzw. stereotyp gdyż pijawki stosowane w leczeniu pochodzą ze specjalnych bio-hodowli, które muszą spełniać wysokie normy biologicznej czystości. Pijawki te podczas całego cyklu swojego życia nie mają kontaktu ze środowiskiem zewnętrznym i po wykorzystaniu są utylizowane.
Osoby, które były by zainteresowane skorzystaniem z takiej terapii powinny poszukać wykwalifikowanej osoby, która wie jak stosować pijawki i potrafi dobrać właściwą terapię by maksymalnie wykorzystać efekty lecznicze – osoby te nazywane są hirudoterapeutami. Warto też zapytać lekarza prowadzącego czy można poddać się hirudoterapii. Myślę że jeżeli lekarz jest świadomy możliwości wspomagania leczenia przy pomocy pijawki to powinien udzielić rzeczowej informacji czy taka terapia będzie skuteczna. Ale nie łudźmy się w Polsce jest zaledwie kilku lekarzy którzy oficjalnie przyznają się do wykorzystywania pijawek w leczeniu.
Pijawki dzięki swoim właściwościom służą także do poprawy wyglądu w medycynie estetycznej – hirudokosmetyka. Substancje z pomocą których pijawka modyfikuje gromadzoną krew mają pozytywny wpływ na poprawę wyglądu skóry twarzy i dekoltu. Po zastosowaniu pojawia się pozytywny efekt odmładzający – poprawia się elastyczność skóry jej ukrwienie. Połączenie zabiegu hirudoterapi i hirudokosmetyki przynosi bardzo dobre efekty odmładzające.
