Chorujący na depresję staje się smutny, nic go nie cieszy, każdy dzień staje się męczarnią. Zajęcia, które do tej pory sprawiały mu radość, nagle zaczynają nudzić i nie dają satysfakcji. Unika znajomych, stara się przebywać jak najczęściej w samotności, przestaje interesować się światem zewnętrznym, nie ma na nic ochoty a dzień najchętniej spędzałby w łóżku. Osoby dotknięte depresją różnią się pod względem przejawów tej choroby. Wielość objawów i indywidualne różnice w jej przebiegu mogą odzwierciedlać różnorodność jej nasilenia, ale również wskazywać na istnienie wielu form depresji.
Używane obecnie systemy diagnostyczne definiują pewną liczbę kategorii, obejmujących całą tę różnorodność i stanowiących główne formy zaburzenia, które są podstawą większości badań i klasyfikacji klinicznej. Według wielu badań, przeprowadzonych w licznych krajach świata, wśród cech wspólnych, łączących wszystkie znane formy depresji, najpowszechniejsze to przede wszystkim zanik odczuwania przyjemności oraz utrata zainteresowania sprawami, które dotąd uznawane były przez chorego za ważne. Charakterystyczny też jest absolutny brak nadziei na zmianę istniejącego stanu, co utrudnia często podjęcie decyzji o koniecznym leczeniu. Z pomocą przychodzi wtedy gabinet psychologiczny.
Używane obecnie systemy diagnostyczne definiują pewną liczbę kategorii, obejmujących całą tę różnorodność i stanowiących główne formy zaburzenia, które są podstawą większości badań i klasyfikacji klinicznej. Według wielu badań, przeprowadzonych w licznych krajach świata, wśród cech wspólnych, łączących wszystkie znane formy depresji, najpowszechniejsze to przede wszystkim zanik odczuwania przyjemności oraz utrata zainteresowania sprawami, które dotąd uznawane były przez chorego za ważne. Charakterystyczny też jest absolutny brak nadziei na zmianę istniejącego stanu, co utrudnia często podjęcie decyzji o koniecznym leczeniu. Z pomocą przychodzi wtedy gabinet psychologiczny.
Licencja: Creative Commons
