W fotografii amatorskiej zdjęcia portretowe podzielić możemy na kilka podkategorii. Wśród nich wyróżnić możemy fotografie robione podczas domowych przyjęć (tzw. zbiorowe), gdzie obiektem naszego zainteresowania jest więcej niż jedna osoba oraz te, które tworzymy w plenerze czy studio. I to właśnie te drugie wiążą się z większymi umiejętnościami technicznymi i merytorycznymi.
Jak zrobić dobry portret...
Pierwszym, a zarazem najważniejszym aspektem wiążącym się z wykonaniem dobrego portretu jest idealnie dobrane światło. Jeżeli miejscem naszej pracy będzie studio, to jesteśmy w lepszej sytuacji, bo każdy cień czy niedoświetlenie możemy zniwelować włączeniem kolejnej lampy, bądź użyciem dyfuzorów lub blend. W momencie, kiedy nasza sesja ma obyć się w plenerze, powinniśmy być przygotowani na wiele ewentualności. Najlepszą lokalizacją na zorganizowanie sesji jest obszar lekko zacieniony, gdzie słońce nie będzie robić „krzywdy” modelowi (zbyt mocne promienie słoneczne sprawiają, iż zaczynamy mrużyć oczy, a co za tym idzie - marszczymy czoło).
Dużo problemów mamy także z odpowiednim ustawieniem fotografowanej osoby. W zależności od wizji autora, możemy eksperymentować z kadrowaniem. Należy jednak chronić się przed przedstawianiem „obiektu” w centrum. Perfekcyjnym rozmieszczeniem są lewa bądź prawa strona ujęcia. Uważać też trzeba przy „cięciu” postaci. Nie „ucinamy” głów, rąk czy nóg. Nasze ujęcie nie może także przecinać stawów. W przeciwnym razie pozujący zostanie ukazany w niecodzienny i nieestetyczny sposób. Poza poprawnym kadrowaniem, musimy również zwracać uwagę na kierunek, w który spogląda model. Delikatne skierowanie wzroku na obiektyw może dodać fotografii trochę tajemniczości, a przy okazji bardziej zainteresować potencjalnego odbiorcę dzieła. Przy robieniu portretów wskazane jest używanie obiektywów z większymi ogniskowymi – powyżej 70 mm. Mniejszy zakres ogniskowej może spowodować zniekształcenie twarzy modela i ukazać go w niedoskonałej formie.
Zdjęcia portretowe wymagają od fotografa umiejętnego zachowania się w różnych sytuacjach. Najlepiej jest prowadzić ciągłą rozmowę z modelem, przeplatając ją krótkimi żartami i cennymi poradami. Dzięki temu nasza interakcja układać się będzie znakomicie, co powinno przynieś zamierzony rezultat. W czasie sesji nie należy trzymać się żadnych norm. Jeżeli do przedstawienia naszego wyobrażenia potrzebujemy złamać jakąś zasadę, zróbmy to, ale tylko wtedy, gdy uzyskany efekt usprawiedliwi naszą odrębność.
Co z modelem?
Oprócz tego do elementów decydujących o zrobieniu dobrego zdjęcia, zaliczamy ubiór i wygląd modelki/modela. Tło, na jakim ustawiona zostanie modelka powinno harmonizować się z nią. W głównej mierze chodzi tutaj o kolor włosów, karnację i ubiór. Modelce z jasnymi włosami i jasną karnacją nie wypada pozować na jasnym słońcu na tle pisaku. Należy szukać wszelkich kontrastów. Pamiętajmy, że na konsumenta najlepiej oddziałują ciepłe barwy, jednakże nie wyklucza to używania w fotografii nieco zimniejszych odcieni. Dodatkowo modelkę należałoby lekko podmalować. Mowa tu o delikatnym make-upie, matującym drobne niedoskonałości lub podkreślającym piękne duże oczy bądź ponętne usta. W razie, gdy pracujemy na lepszym sprzęcie (np. lustrzance cyfrowej) warto korzystać z możliwości, jakie nam oferuje. Mam tu na myśli głębię ostrości, którą da się otrzymać. Jeśli więc nasza perspektywa nie jest najciekawsza, winniśmy zastosować mniejszą głębię ostrości, poprzez co rozmażemy drugi plan, wyostrzając jedynie modela.
Teraz, posiadając odrobinę wiedzy teoretycznej dotyczącej portretów, trzeba wykorzystać to w praktyce. Wobec tego, fotografowie, aparaty w rękę i do roboty!
