Ona: „Mój mąż należy do ludzi oszczędnych w słowa. A ja wychowałam się w rodzinie, w której wszyscy dużo mówili, zwłaszcza podczas posiłków. Kiedy jest w kuchni, wyciera ręce i naczynia w tę samą ścierkę. Okropnie mnie to denerwuje! Dlaczego mężczyzn tak trudno zrozumieć? Co robią inni, że im się układa w małżeństwie?”.
Może ty też jesteś krótko po ślubie i masz podobne odczucia? Może odkrywasz we współmałżonku dziwactwa i przywary, których twoim zdaniem nie miał, gdy się pobieraliście? Jak zmniejszyć brzemię „zwykłych problemów życia małżeńskiego”?
Nie oczekuj, iż będziecie ekspertami w dziedzinie małżeństwa tylko dlatego, że założyliście obrączki. W stanie wolnym niewątpliwie radziliście sobie w kontaktach międzyludzkich, a w narzeczeństwie jeszcze rozwinęliście te umiejętności. Ale teraz okaże się, co tak naprawdę potraficie — być może dojdziecie do wniosku, że jeszcze wiele trzeba się nauczyć. Czy będziecie popełniać błędy? Tak. Czy nabierzecie potrzebnego doświadczenia? Oczywiście!
UMIEJĘTNOŚĆ 1 - NARADZAJCIE SIĘ PRZED PODJĘCIEM DECYZJI
Z czego wynikają problemy?
Keiji z Japonii nie zawsze pamiętał, że jego decyzje odbijają się na żonie. Wspomina: „Przyjmowałem różne zaproszenia bez skonsultowania tego z żoną. Później okazywało się, że pokrzyżowałem jej plany”. Australijczyk Allen mówi: „Myślałem, że prawdziwy mężczyzna nie naradza się z żoną”. U podłoża jego problemu leżały wzorce wyniesione z domu. Podobnie było z Dianne, mieszkającą w Wielkiej Brytanii. Opowiada ona: „Byłam przyzwyczajona pytać o zdanie swoją rodzinę. Dlatego na początku małżeństwa, gdy musiałam podjąć jakąś decyzję, najpierw zwracałam się do krewnych, a nie do męża”.
Zastanów się...
- Czy moim najbliższym powiernikiem jest współmałżonek, czy ktoś inny?
- Co zrobiłem w ciągu ostatniej doby, żeby okazać partnerowi miłość i szacunek?
Spróbuj postąpić tak, gdy sprawa dotyczy was obojga:
1) Wyjaśnij, jak chciałbyś postąpić w danej sytuacji, ale przedstaw to jako propozycję, a nie ostateczną decyzję czy ultimatum.
2) Spytaj współmałżonka, co o tym myśli, i nie odbieraj mu prawa do odmiennego zdania.
3) ‛Niech Twój rozsądek stanie się znany’ — jeśli to tylko możliwe, uwzględnij upodobania drugiej stron.
UMIEJĘTNOŚĆ 2 - BĄDŹCIE TAKTOWNI
Z czego wynikają problemy?
Może z uwagi na pochodzenie lub sposób wychowania masz zwyczaj wyrażać swoje zdanie dość bezceremonialnie. Na przykład Liam, który mieszka teraz w Europie, przyznaje: „W moich stronach ludzie są bardzo bezpośredni. Ale swoimi obcesowymi wypowiedziami denerwowałem żonę i musiałem się nauczyć delikatności”.
Co może pomóc?
Nie zakładaj, że mężowi czy żonie nie przeszkadza Twój sposób mówienia.
Spróbuj postąpić tak:
Kiedy złościsz się na współmałżonka, wyobraź sobie, że rozmawiasz z dobrym przyjacielem albo pracodawcą. Czy mówiłbyś tym samym tonem i używał tych samych słów? Potem zastanów się, dlaczego Twój partner zasługuje na jeszcze więcej szacunku niż przyjaciel czy pracodawca.
UMIEJĘTNOŚĆ 3 - PRZYSTOSUJCIE SIĘ DO NOWEJ ROLI
Z czego wynikają problemy?
Na początku mąż może nie najlepiej radzić sobie ze sprawowaniem przewodnictwa, a żona — z wypowiadaniem taktownych uwag. Na przykład Antonio z Włoch mówi: „Mój ojciec rzadko konsultował z mamą decyzje dotyczące całej rodziny, więc ja też początkowo rządziłem swoją rodziną jak pan i władca”. Debbie z Kanady wyznaje: „Domagałam się, by mąż był bardziej schludny, ale z powodu mojego despotycznego podejścia on najwyraźniej zacinał się w uporze”.
Co może pomóc mężowi?
Niejeden mężczyzna nie do końca rozumie, czym różni się biblijne podporządkowanie żony od posłuszeństwa, jakie dziecko ma okazywać rodzicom.
Zastanów się: Jeśli mąż traktuje żonę jak dziecko, to czy naprawdę szanuje związek małżeński?
Kiedy omawiacie drażliwe kwestie, naucz się walczyć z samym problemem. Nie atakuj męża.
Twojemu mężowi łatwiej będzie darzyć cię głębokim uczuciem, jeśli :
1) dasz mu czas, by nauczył się wywiązywać z roli głowy rodziny, i
2) będziesz odnosić się do niego z szacunkiem, nawet gdy popełnia błędy.
Spróbujcie postąpić tak:
Zamiast rejestrować w pamięci, co twoim zdaniem druga strona powinna u siebie zmienić, myśl raczej o tym, co wymaga zmian u ciebie.
Mężu: Jeżeli denerwujesz żonę swoim sposobem sprawowania przewodnictwa, zapytaj ją, co mógłbyś ulepszyć, i spisz sobie jej uwagi.
Żono: Jeśli mąż twierdzi, że nie okazujesz mu szacunku, zapytaj go, co mogłabyś zmienić, i zanotuj jego spostrzeżenia.
Miejcie rozsądne oczekiwania
Nauka prowadzenia szczęśliwego, zrównoważonego życia małżeńskiego przypomina naukę jazdy na rowerze. Wiesz, że zanim opanujesz tę sztukę, nieraz się przewrócisz. Podobnie możesz się spodziewać, że nim zdobędziesz doświadczenie małżeńskie, popełnisz niejedną gafę.
Nie trać poczucia humoru. Naucz się śmiać z własnych potknięć, jednak potrzeby partnera traktuj poważnie. Wykorzystaj pierwszy rok, by uszczęśliwiać współmałżonka.
Jeśli tak zrobicie, wasze małżeństwo będzie z każdym rokiem się umacniać.
Powodzenia i pozdrawiam!
