Zabieg ten umozliwia dziecku wydostanie się z łona matki na zewnątrz. Termin "cięcie cesarskie" wziął się z przekonania, że właśnie w ten sposób na świat przyszedł jeden z cesarzy rzymskich.
Ten rodzaj rozwiązania stosuje się wyłącznie wtedy, gdy przy normalnym porodzie matce lub dziecku zagrażałoby niebezpieczeństwo. Częstą komplikacją, prowadzącą do cesarskiego cięcia jest tak zwane położenie pośladkowe płodu. Dziecko nie jest ułożone w miednicy matki, jak to ma zwykle miejsce, do dołu główką, lecz stópkami lub pośladkami. Cięcie cesarskie może zostać wykonane również wówczas, gdy płód ułożony jest poprzecznie w stosunku do kanału rodnego ("położenie poprzeczne") i nie może zostać obrócony z zewnątrz. Jeżeli ponadto miało już miejsce peknięcie pęcherza płodowego, rozwiązanie musi nastapić przez cięcie cesarskie. Czasami wskazaniem do wykonania cięcia cesarskiego jest odklejenie się lub nieprawidłowe położenie łożyska. Także cukrzyca u matki lub rzucawka porodowa - niebezpieczna choroba matki, której towarzyszy nadciśnienie tętnicze, utrata przytomności i drgawki - jest wskazaniem do rozwiązania cięciem cesarskim. Ponadto w przypadku porodów mnogich prawie zawsze podejmuje się decyzję o takim o takim właśnie rozwiązaniu.
Stwierdzenie konieczności wykonania cięcia cesarskiego możliwe jest najczęściej jeszcze przed rozpoczęciem się porodu. Zdarza się jednak również, że komplikacje pojawiają się lub mogą zostać stwierdzone dopiero w czasie porodu. W takim przypdku cięcie cesarskie traktowane jest jako konieczność. Można w zasadzie stwierdzić, że konieczność wykonania cięcia cesarskiego jest tym bardziej prawdopodobna im starsza jest matka rodząca po raz pierwszy. Kobieta rodząca po raz pierwszy jest uznawana przez ginekologów za "starą", jeżeli przekroczyła 32 rok życia.
Ważne!
- U kobiet, które rodziły przy pomocy cięcia cesarskiego istnieje ryzyko podobnego porodu w przyszłości, bowiem może dojść do pęknięcia pozostających po operacji blizn na macicy.
Sposób w jaki wykonuje się cięcie cesarskie:
Operacja którą wykonuje ginekolog, trwa około godziny, przy czym dziecko zostaje urodzone już po około pięciu minutach. Następuje otwarcie jamy brzusznej i macicy. Po urodzeniu dziecka usunięte zostaje łożysko, a dzięki rozszerzeniu naturalnego kanału rodnego odpływanie odchodów połogowych odbywa się w taki sam sposób jak po normalnym porodzie.
Komplikacje:
Zagrożenia dla matki są w zasadzie takie same jak w przypadku każdej innej operacji przeprowadzonej pod narkozą, tzn. zaburzenia krążenia, utrata krwi czy infekcje. Także u dzieci mogą pojawić się zaburzenia. W przypadku porodu naturalego na skutek ciśnienia występującego w kanale rodnym wody płodowe zostają wyciśnięte z płuc dziecka. Procesu tego nie ma w przypadku cięcia cesarskiego, przez co oddychanie noworodka jest utrudnione. Może też się zdarzyć, że środek ogólnie znieczulający, który musi zostać podany matce, utrudnia oddychanie noworodka. Dzięki coraz lepszym środkom znieczulającym, jak również dzięki stosowaniu antybiotyków i środków zapobiegających zakrzepicy, zagrożenia w przypadku cięcia cesarskiego są obecnie niewielkie.
Otwarcie jamy brzusznej odbywa się za pomocą cięcia nadłonowego. Następnie nacina się macice i worek płodowy.
