Złoto, używane już przez Izraelitów, to najpopularniejszy metal, z którego wykonywane są obecnie obrączki. Swoją pozycję lidera gruntowało przez stulecia. Nie bez powodu złoto należy do grupy metali szlachetnych. Oprócz najbardziej znanej żółtej odmiany, występuje jeszcze biała, a często zdarza się także łączenie obu odmian złota. Jeśli chodzi o trwałość to nie może ono być samodzielnym kruszcem w biżuterii, ze względu na swoją miękkość, dlatego zwykle dodawany jest inny kruszec. Najlepszą proporcję między składnikami obrączki wyraża próba 0,585, najczęściej stosowana w jubilerstwie, choć występuje ich bardzo wiele. Próba jest to zawartość złota w stosunku do innego metalu, czyli na przykład irydu, osmu, palladu, rodu i rutenu, który wyraźnie wzmacnia strukturę biżuterii.
Zaletą złotych obrączek jest trwałość na lata przy początkowo pięknym, później przyzwoitym wyglądzie oraz wielowiekowa tradycja. Prawdziwe złoto nie uczula i nie pozostawia śladów na skórze po długotrwałym noszeniu. Minusem złota jest mała odporność na zarysowania. Co prawda, zwykle nie są one zauważalne, jednak obrączki tracą swój urok, zapewne jednak nie ten sentymentalny.
Problematyczne wydaje się także białe złoto. Częstym zjawiskiem jest rodowanie, co nie jest trwalym zabiegiem. Rod z biegiem czasu się ściera, a obrączki przestają lśnić. Oczywiście można u jubilera ponowić zabieg, jednak jest to kłopotliwe, dlatego warto upewić się, że podstawowym kruszcem obrączek jest białe złoto, a nie żółte pokryte warstwą rodu. Białe złoto ma szaro-kremową barwę i nie jest tak lśniące jak rodowane obrączki.
Złoto jako klasyczny kruszec do wyrobu biżuterii ślubnej właściwy jest dla osób ceniących tradycję, prostotę i elegancję.
