Współczesny zwyczaj wymieniania się obrączkami ma swoje korzenie w zamierzchłej historii. Egipcjanie wierzyli, że ich kołowy kształt to symbol wieczności, tak pożądanej w każdym związku. Do ich wyrobu stosowali żelazo. Pierwszymi, którzy zaczęli używać złota, byli Izraelici. Tradycja wymiany obrączek dotarła do Cesarstwa Rzymskiego, gdzie również symbolizowała powiązanie ze sobą dwojga ludzi. Częstym zjawiskiem wówczas było noszenie obrączki jedynie przez kobietę na znak jej podporządkowania i uległości wobec męża. Podobna sytuacja zachowała się do dzisiaj na terenie Grecji. Co prawda, oboje małżonkowie noszą obrączki, ale mężczyzna wykonaną ze złota, a kobieta ze srebra. Nie symbolizuje to jedynie niższej pozycji kobiety, ale również obowiązki i zadania, jakim musi sprostać małżonek. W pozostałej części Europy takie zwyczaje nie przetrwały, ze względu na ewolucję i wzrost roli kobiety. Surowców, jakie stosuje się obecnie do wyrobu obrączek jest wiele, najczęściej jednak żółte i białe złoto, chociaż coraz większą popularnością cieszą się tytan i platyna.
W świecie pełnym pośpiechu i rzeczy przemijających, coraz chętniej sięgamy po prezenty, które mają nie tylko wartość materialną, ale również emocjonalną.