„Fakt bycia osobą niską lub stwierdzenia wolniejszego przebiegu wzrastania u dziecka nie świadczy jeszcze o chorobie, jednak zawsze wymaga zwrócenia uwagi i starannego zbadania dziecka przez lekarza” – pisze w TacyJakJa.pl Dr n. med. Andrzej Wiśniewski, pediatra-endokrynolog, Konsultant Medyczny działu „Niedobór Wzrostu”.
Niektóre choroby powodujące zaburzenia wzrastania są uwarunkowane genetycznie (np. zespół Noonan o częstości występowania u noworodków 1:1000, zespół Turnera o częstości występowania u noworodków płci żeńskiej 1:2000), inne są następstwem wad w budowie struktur nerwowych i/lub gruczołów wydzielania wewnętrznego (np. wady w budowie przysadki), a jeszcze inne skutkiem rozwoju guzów struktur nerwowych i/lub hormonalnych (np. guzy podwzgórza lub przysadki).
Uzupełnianie hormonu wzrostu (przy stwierdzonym jego niedoborze), a także innych hormonów (np. tarczycy, płciowych) umożliwia prawidłowy rozwój dziecka, nie tylko w aspekcie osiągnięcia wysokości ciała umożliwiającej swobodne funkcjonowanie w społeczeństwie ( np. swobodne poruszanie się w świecie urządzeń znajdujących się na wysokości wygodnej dla osób wyższych, prowadzenie samochodu, wykonywanie niektórych zawodów). Uzupełnienie niedoborów hormonalnych - o czym wiele osób nie wie – ma także wpływ na odpowiedni rozwój drugorzędowych cech płciowych, wzrost mięśnia sercowego (a zatem wydolność krążenia w wieku dorosłym) , wielkość płuc ( czyli odpowiednią pojemność płuc i wydolność oddechową), właściwą gęstość kości oraz sprawną odpowiedź immunologiczną. Od poziomu hormonów zależy także właściwy metabolizm (lipidy, cholesterol, gospodarka cukrami).
Aby poprawnie zdiagnozować niedobór wzrostu u dzieci warto już od urodzenia prowadzić szczegółowe notatki wzrastania, pomiarów wzrostu i wagi, nanosić je na dostępne siatki centylowe i porównywać z siatkami centylowymi rodziców. Wszelkie odstępstwa będą wtedy w łatwy sposób zauważalne.
Niektóre choroby powodujące zaburzenia wzrastania są uwarunkowane genetycznie (np. zespół Noonan o częstości występowania u noworodków 1:1000, zespół Turnera o częstości występowania u noworodków płci żeńskiej 1:2000), inne są następstwem wad w budowie struktur nerwowych i/lub gruczołów wydzielania wewnętrznego (np. wady w budowie przysadki), a jeszcze inne skutkiem rozwoju guzów struktur nerwowych i/lub hormonalnych (np. guzy podwzgórza lub przysadki).
Uzupełnianie hormonu wzrostu (przy stwierdzonym jego niedoborze), a także innych hormonów (np. tarczycy, płciowych) umożliwia prawidłowy rozwój dziecka, nie tylko w aspekcie osiągnięcia wysokości ciała umożliwiającej swobodne funkcjonowanie w społeczeństwie ( np. swobodne poruszanie się w świecie urządzeń znajdujących się na wysokości wygodnej dla osób wyższych, prowadzenie samochodu, wykonywanie niektórych zawodów). Uzupełnienie niedoborów hormonalnych - o czym wiele osób nie wie – ma także wpływ na odpowiedni rozwój drugorzędowych cech płciowych, wzrost mięśnia sercowego (a zatem wydolność krążenia w wieku dorosłym) , wielkość płuc ( czyli odpowiednią pojemność płuc i wydolność oddechową), właściwą gęstość kości oraz sprawną odpowiedź immunologiczną. Od poziomu hormonów zależy także właściwy metabolizm (lipidy, cholesterol, gospodarka cukrami).
Aby poprawnie zdiagnozować niedobór wzrostu u dzieci warto już od urodzenia prowadzić szczegółowe notatki wzrastania, pomiarów wzrostu i wagi, nanosić je na dostępne siatki centylowe i porównywać z siatkami centylowymi rodziców. Wszelkie odstępstwa będą wtedy w łatwy sposób zauważalne.
Licencja: Creative Commons
