Prawdziwy sport czy krwawa walka?

Uważa się że Pride skupia obecnie najlepszych fighterów świata. Największą konkurencję dla zawodów MMA federacji Pride stanowi amerykańska federacja UFC, której walki odbywają się w tzw. oktagonie czyli ośmiokątnej klatce.

Historia

Pierwsza gala federacji Pride odbyła się 11 paźdiernika 1997 roku w Tokyo. Walczył na niej m.in. słynny Rickson Gracie z najlepszym niegdyś wojownikiem Japonii Nobuhiko Takadą. W swoich początkach jak i poźniej (do roku 2003) Pride często organizowała swoje gale wspólnie z inną japońską federacją sztuk walki K-1. Obie federacje często nawet wymieniały się zawodnikami, a niektóre pojedynki były toczone na specjalnych zasadach (częściowo K-1, częsciowo Pride). Przez pierwsze lata nie było walk o pasy mistrzowskie, a najlepszego zawodnika wyłaniano w cyklach Grand Prix, które zresztą odbywają się także obecnie. Na początku były dwie kategorie wagowe średnia (do 93 kg) i ciężka (powyzej 93 kg). W październiku 2003 roku odbył się pierwszy turniej z cyklu Bushido, w których walczyli głównie zawodnicy wagi lekkiej i pół-średniej.

Po tym jak Pride zaczęło ekspansję na rynku amerykańskim (gala 21.10.2006 w Las Vegas), planuje przerwać gale Bushido. Wynika to z faktu , że ciężko byłoby zorganizować tyle gal na różnych płaszczyznach (Pride w Japoni, w USA i Bushido). Powstanie jedna seria gal w Japonii, gdzie będą walczyć zawodnicy wszystkich klas wagowych. Nazwa „Bushido” zostanie zachowana dla gal organizowanych przez inne kraje - Pride Bushido w Chinach, w Tajlandii, itd. System Grand Prix w danych kategoriach wagowych jest planowany co 4 lata, jak okres olimpijski, więc co roku w innej kategorii. Podczas każdej gali będzie odbywać się obrona tytułu mistrzowskiego w jednej kategorii. W 2007 roku Pride obchodzi swoje 10-lecie, więc planuje rewolucje! Zacznie się od obrony tytuły przez Wanderleia Silvę podczas gali w USA i tam będą walczyć już zawodnicy z 4 kategorii wagowych. Możliwe jest również stworzenie nowych kategorii wagowych, gdyż w innych amerykańskich organizacjach jest ich o dwie więcej.

Polacy w PRIDE FC

Jedyny Polak, który walczył w PRIDE FC to judoka Paweł Nastula. W swej pierwszej walce przegrał z bardzo doświadczonym zawodnikiem BJJ Antonio Rodrigo "Minotauro" Nogueirą. Swoją drugą walkę Paweł Nastula stoczył podczas gali Pride Shockwave 2005, przegrał z Aleksandrem Emelianenką. Pierwszą wygraną zanotował 1 lipca 2006 roku w swojej trzeciej walce, w której pokonał Edsona Drago. 21 października 2006 r. Nastula przegrał przez dźwignię na staw skokowy z Amerykaninem Joshem Barnettem w drugiej rundzie pojedynku w Las Vegas.

Reguły

Walki w PRIDE FC toczone są w systemie:

* pierwsza runda 10 minut
* druga i trzecia po 5 minut
* pomiędzy rundami są 2-minutowe przerwy

W Pride Bushido - rodzaju rywalizacji, gdzie walczą przeważnie mniej znani zawodnicy (choć niekoniecznie) są tylko dwie rundy:

* jedna 10 minut
* druga 5 minut


W Pride są obecnie 4 kategorie wagowe:

-ciężka
-średnia
-półśrednia
-lekka

Organizowane są też Grand Prix wszechwag, gdzie nie ma podziału na kategorie wagowe.

Zakończenie walki

Wygrana następuje przez:

* poddanie się przeciwnika przy dźwigni lub w dowolnym momencie walki
* nokaut - (chwilowa) utrata przytomności przez zawodnika
* nokaut techniczny - niezdolność zawodnika do walki z powodu kontuzji (orzeka o tym lekarz)
* decyzję arbitra np. gdy przewaga jednego z zawodników okazała się zbyt duża
* rzut ręcznika przez sekundanta (też forma poddania się)
* dyskwalifikację przeciwnika - 3 żółte kartki,
* na punkty - punkty przyznawane przez 3 sędziów. Punktowane są: agresywność,

urazy zadane przeciwnikowi, kombinacje ciosów i kontrola na ziemi, różnica wag.

Poza bardzo rzadkimi walkami na specjalnych regułach nie ma możliwości rozstrzygnięcia walki przez remis .

Ostrzeżenie to żółta kartka. 3-krotne ostrzeżenie = dyskwalifikacja zawodnika (przegrana walka). W razie rozstrzygnięcia walki na punkty każda żółta karta oznacza utratę punktów.

Akcje zabronione

* Atakowanie krocza
* Uderzenia łokciami w głowę
* Uderzenia głową
* Atakowanie oczu przeciwnika
* Ciągnięcie za włosy lub uszy
* Gryzienie
* Wkładanie palców do ust, nosa lub uszu
* Kopanie lub uderzanie rękoma w tył głowy przeciwnika i kark
* Dźwignie na małe stawy (dozwolone atakowanie co najmniej 4 palców rąk lub nóg)
* Wyrzucanie przeciwnika poza ring
* Uciekanie poza ring
* Przytrzymywanie się lin ringu
* Kopanie w głowę przeciwnika leżącego twarzą do ziemi
* Stosowanie olejków i innych substancji natłuszczających

Na moim blogu ponizej zamiescilem opisy zawodnikow tej federacji i filmy video ktore przykuja Cie do fotela.

Grzegorz Snarski