Fundusze inwestycyjne (dawniej fundusze powiernicze) są instytucjami tzw. zbiorowego inwestowania, których wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie zebranych publicznie środków pieniężnych w określone papiery wartościowe i inne prawa majątkowe, przy zachowaniu zasady ograniczania ryzyka inwestycyjnego.
Fundusze inwestycyjne dzielą się na zamknięte i otwarte:
Fundusze otwarte: charakteryzują się zmienną liczbą uczestników i zmienną ilością inwestowanych środków. Chcący inwestować nabywa najczęściej poprzez biuro maklerskie jednostki uczestnictwa. Wycofanie się z funduszu polega na odkupieniu przez fundusz jednostek i ich umorzeniu. Cenę, jaką otrzymuje inwestor, wylicza się na podstawie aktywów netto funduszu w przeliczeniu na jedną jednostkę.
Fundusze zamknięte : emitują certyfikaty depozytowe, które są przedmiotem obrotu giełdowego i nie podlegają odkupieniu przez fundusz. Polityka inwestycyjna prowadzona przez te fundusze jest bardziej ryzykowana i swobodniejsza niż w przypadku funduszy otwartych. Możliwe jest na przykład inwestowanie dodatkowo w udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, waluty, transakcje terminowe oraz prawa pochodne od praw majątkowych będących przedmiotem lokat.
Ze względu na cele inwestycyjne wyróżnia się cztery grupy funduszy inwestycyjnych:
* Fundusze akcyjne (agresywnego inwestowania) – większa część aktywów jest ulokowana w akcjach; są to fundusze dające największe zyski, ale przy zwiększonym ryzyku.
* Fundusze zróżnicowane – w portfelu tych funduszy akcje mają udział ok. 30%, a resztę stanowią obligacje i bezpieczne papiery skarbowe.
* Fundusze rynku pieniężnego – fundusze lokujące środki w krótkoterminowe papiery wartościowe, lokaty międzybankowe, bony pieniężne.
* Fundusze obligacji – fundusze lokujące środki w obligacje najczęściej skarbowe, czyli bardzo bezpieczne. Istnieją jednak fundusze, które inwestują w obligacje przedsiębiorstw tzw. obligacje śmieciowe, gdzie zysk może być bardzo duży, ale przy gwałtownie rosnącym ryzyku.
Fundusze inwestycyjne dzielą się na zamknięte i otwarte:
Fundusze otwarte: charakteryzują się zmienną liczbą uczestników i zmienną ilością inwestowanych środków. Chcący inwestować nabywa najczęściej poprzez biuro maklerskie jednostki uczestnictwa. Wycofanie się z funduszu polega na odkupieniu przez fundusz jednostek i ich umorzeniu. Cenę, jaką otrzymuje inwestor, wylicza się na podstawie aktywów netto funduszu w przeliczeniu na jedną jednostkę.
Fundusze zamknięte : emitują certyfikaty depozytowe, które są przedmiotem obrotu giełdowego i nie podlegają odkupieniu przez fundusz. Polityka inwestycyjna prowadzona przez te fundusze jest bardziej ryzykowana i swobodniejsza niż w przypadku funduszy otwartych. Możliwe jest na przykład inwestowanie dodatkowo w udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, waluty, transakcje terminowe oraz prawa pochodne od praw majątkowych będących przedmiotem lokat.
Ze względu na cele inwestycyjne wyróżnia się cztery grupy funduszy inwestycyjnych:
* Fundusze akcyjne (agresywnego inwestowania) – większa część aktywów jest ulokowana w akcjach; są to fundusze dające największe zyski, ale przy zwiększonym ryzyku.
* Fundusze zróżnicowane – w portfelu tych funduszy akcje mają udział ok. 30%, a resztę stanowią obligacje i bezpieczne papiery skarbowe.
* Fundusze rynku pieniężnego – fundusze lokujące środki w krótkoterminowe papiery wartościowe, lokaty międzybankowe, bony pieniężne.
* Fundusze obligacji – fundusze lokujące środki w obligacje najczęściej skarbowe, czyli bardzo bezpieczne. Istnieją jednak fundusze, które inwestują w obligacje przedsiębiorstw tzw. obligacje śmieciowe, gdzie zysk może być bardzo duży, ale przy gwałtownie rosnącym ryzyku.
Licencja: Creative Commons
