Wśród moich artykułów jest taki pod tym samym tytułem. Proszę Cię - przeczytaj go najpierw i dopiero potem wróć do tych wierszy, albowiem stanowią one jakby ciąg dalszy bycia na Mazurach. Dzika przyroda, las, prymityw dookoła - to daje upust różnym naszym zachowaniom. Co roku to podpatruję lub uczestniczę siłą rzeczy.
Bycie na biwaku wiąże się z pewną specyfiką. Trzeba mieć dodatkowe umiejętności (rozpalanie mokrego ogniska czy suszenie ubrań w deszczu), oprzyrządowanie (namiot, przyczepę, kuchenkę i te inne). I trzeba mieć takich samych wariatów do współbycia na tej bindudze. Własny transport dla rodziny i ich konserw. Katorga! Czyżby?
