Poznaj Barcelonę. Miasto takich ludzi, jak: Dali, Picasso, Miró, Gaudi czy Tapies.

Data dodania: 2009-03-04

Wyświetleń: 2407

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Barcelona, drugie po Madrycie miasto Hiszpanii, jest stolicą autonomicznej wspólnoty Katalonii. Usytuowane przepięknie na niewysokich wzgórzach, obniża się stopniowo ku wybrzeżu Morza Śródziemnego – według mnie, Barcelona to jedno z najpiękniejszych miast Europy. Na każdym kroku można spotkać zabytkową architekturę, urokliwe uliczki i parki. W 1992 roku miasto organizowało Letnie Igrzyska Olimpijskie, przez co stało się jeszcze bardziej znane wśród turystów zagranicznych. Stolica Katalonii to także główny ośrodek przemysłu samochodowego, komputerowego, przetwórczego i chemicznego regionu. Jest także ważnym ośrodkiem handlowo - finansowym Hiszpanii z dużym portem śródziemnomorskim.

To także miasto z historią, która jest widoczna niemal na każdym kroku. Pierwsza osadą na tym terenie była grecka kolonia. W 218 r. p.n.e. Rzymianie zbudowali miasto wokół niewysokiego wzgórza w miejscu dzisiejszej Plaça Sant Jaume. Z wzniesionej przez nich świątyni ofiarowanej cesarzowi Augustowi, pozostało do dzisiejszego dnia sześć korynckich kolumn. Barcelona to także miasto Kolumba – tutaj w 1493 r. ogłosił on odkrycie Indii Zachodnich.

Ale choć poprzecinana śladami starożytnej historii, Barcelona to przede wszystkim współczesność. Barcelona to niespokojny duch. To miasto ludzi odważnych, niepokornych i poszukujących - miasto artystów, którzy zmienili oblicze współczesnej sztuki: Dali, Picasso, Miró, Gaudi, Tapies.

Sagrada Família
Najniezwyklejszy kościół w świecie, zachwyca architekturą bogatą w symbolikę, oburza fantazyjnymi formami, niepokojącymi kształtami. Budowę tej przepięknej katedry, znanej i rozpoznawalnej na całym świecie, rozpoczęto w roku 1882. Co ciekawe, prace wykończeniowe trwają do dnia dzisiejszego. Kościół ten to jedno z najpiękniejszych dzieł Gaudiego, zaprojektowany w stylu Art Nouveau. Początkowo, od roku 1881, Sagrada Família była budowana w stylu neogotyckim, pod kierunkiem del Villara. Jednakże już rok później swoje plany wprowadził Gaudi. Stworzył on budowlę opartą na trzech fasadach, o wdzięcznych nazwach Narodzenia, Życia i Męki Jezusa oraz Wniebowstąpienia. Kaplica ta miała zostać wzniesiona na planie krzyża łacińskiego z 5 nawami bocznymi i transeptem. Na skrzyżowaniu transeptu i naw zostały wzniesione cztery, charakterystyczne wieże, symbolizujące czterech Ewangelistów. Budowę przerwano na ok 50 lat tuż po śmierci Gaudiego. Jednak dziś kontynuuje się projekt z powodzeniem, a cały okres budowy określą się mniej więcej na 200 lat.

Placa del Rei
Pierwotnie miejsce to było siedzibą hrabiów Barcelony, a następnie królów Aragonii. W czasach Wielkiej Inkwizycji odbywały się tutaj przesłuchania podejrzanych, później najczęściej skazywanych na śmierć. Najciekawszymi pomieszczeniami tutaj są Salo del Tinell, XIV wieczna sala bankietowe, Mirador del Rei Marti. Wieża strażnicza, Apella de Santa Agata, oraz pałac wicekróla, czyli Palau del Lloctinent stanowią również ozdobę tego zapierającego dech w piersiach miejsca.

Park Güell
W 1898 r. Eusebi Güell, mecenas i przyjaciel Gaudíego, zamówił u artysty projekt miasta-ogrodu. Budowa trwała z przerwami od 1900 do 1914 r., jednak Gaudí projektu nie ukończył, zajęty pracą nad bazyliką. Obiekty powstałe w latach 1910– 1914 to głównie dzieło J.M. Jujola. Dziś dzieło dwóch nieszablonowych twórców to ogród bajka, ogród senne marzenie, na którego terenie można obejrzeć kolorowe figurki smoków, bajecznych zwierząt i postaci z mitów. W centralnym pawilonie parku, w Sali Stu Kolumn, sufit podpierają 84 słupy zdobione mozaiką ze szkła i ceramiki. Do ich wnętrza spływa deszczówka z dachu. Dach, czyli Gran Plaça Circular (Wielki Okrągły Plac), to olbrzymi taras widokowy z najdłuższą ławką świata mierzącą 152 m, ozdobioną kolorową mozaiką. W 1984 r. kompleks został wpisany na listę UNESCO.

Tibidabo
Koniecznie trzeba wybrać się na wycieczkę na wzgórze Tibidabo, najwyższe wzniesienie w okolicach Barcelony. Z wysokości 500 m n.p.m. przy dobrej widoczności można dojrzeć pasmo Pirenejów, a nawet Majorkę. Widoki są piękne i nic dziwnego, że właśnie to miejsce – jak utrzymuje legenda – wybrał szatan, by kusić Jezusa.
Idealnym punktem widokowym ze wzgórza jest Torre de Collserola, 288 metrowa wieża telekomunikacyjna zbudowana przy okazji Igrzysk Olimpijskich według planu Normana Fostera. Na jej szczycie jest obserwatorium z teleskopem i platforma widokowa

Carrer de Montcada
Tego miejsca nie można pominąć, będąc w Barcelonie. Przy wąskiej uliczce rozpychają się gotyckie pałace barcelońskiej elity XIV i XV stulecia.

Muzeum Picassa
Muzeum mieści się w pięciu gotyckich rezydencjach. Zbiory (ok. 3000 dzieł) obejmują kolekcję wczesnych rysunków artysty, kilka tylko obrazów z okresu różowego i niebieskiego, cykle grafik, cykl 44 obrazów inspirowanych Dwórkami D. Velázqueza oraz ceramiki.

Hiszpańska wioska
Poble Espanyol to zespół zabudowań wzniesiony na Wystawę Światową. To prawie 120 budynków rozłożonych wokół ogromnego placu, wiernie skopiowanych według oryginału znajdującego się w Kordobie, Salamance, Madrycie czy Walencji. Na uliczkach ze spacerującymi turystami toczy się prawdziwe życie – ludzie mieszkający w Poble Espanyol utrzymują się z rzemiosła charakterystycznego dla przydzielonej im „dzielnicy”.
Dzielnica Gotycka
Dzielnica Gotycka swymi wspaniałymi zabytkami, z których większość pochodzi z XIV i XV w., przypomina o świetności Barcelony, gdy była stolicą połączonych królestw Katalonii i Aragonii.

Camp Nou
Stadion Camp Nou i Museu del Futbol Club Barcelona to miejsce pielgrzymowania wiernych wielbicieli piłki nożnej. Największy w Europie stadion piłkarski zbudowano w 1957 r. według projektu F. Mitjansa dla klubu F.C. Barcelona, zwanego częściej Barça. Tu mieści się także Museu del Barça, największe muzeum piłkarskie na świecie, przedstawia szczegółową historię klubu. Barça, założona w 1890 r., jest najstarszym klubem piłkarskim na świecie. Jego honorowym członkiem był zagorzały kibic Jan Paweł II.
Licencja: Creative Commons
0 Ocena