Opowiedziałam jej o moich doświadczeniach z dzieciństwa, które miały istotny wpływ na przyjmowanie i odbieranie miłości oraz o wzorcach nt. miłości przejętych z wczesnego dzieciństwa w relacjach z moimi rodzicami.
Widziałam jej zaskoczenie w oczach, to co przeżyłam bardzo pasowało do tego czego ona doświadczyła w relacji ze swoimi rodzicami - nazywając to uwarunkowaną miłością. Jeszcze bardziej była zaskoczona, gdy zaczęłam mówić o największej miłości mojego życia do mężczyzny, który jest moją bratnią duszą i o moich doświadczeniach w miłości. O tym jednak napiszę trochę później lub innym razem :))
Teraz chciałabym skupić się na przemyśleniach, które znajoma wyniosła z naszego spotkania , właśnie rozmawiałam z nią przez telefon i zapytałam jakie wnioski wyciągnęła z naszej rozmowy , co jej ona dała?. Rozmyślała wiele nt. miłości i gdy praktykowała ciszę przyszły jej następujące przemyślenia. Istnieją trzy poziomy miłości Pierwszy poziom to miłość bezwarunkowa uniwersalna, tak ja ją określam do Boga, Wszechświata, Absolutu. Drugi Poziom to miłość do siebie samego - kochanie siebie takim jakim jesteś. Trzeci poziom, to miłość do innych ludzi i innych ludzi do nas - dawanie i przyjmowanie miłości.
Gdy odcinamy się od Boga, Wszechświata, Absolutu (jakąkolwiek nazwą tę Siłę określisz) tak naprawdę odcinamy się od czystej, bezwarunkowej miłości, którą mamy zawsze bez względu na to co robimy i jak się zachowujemy. Naszym podstawowym zadaniem jest zadbać o ten stały bezwarunkowy przepływ miłości i stałą komunikację ze Źródłem miłości.
Kolejnym naszym obowiązkiem wobec samych siebie jest kochanie siebie samego, gdyż tylko wtedy, gdy kochamy siebie naprawdę bez żadnych warunków i ograniczeń jesteśmy w stanie przyjąć i kochać drugiego człowieka takim jaki jest, czy to jest kobieta , czy też mężczyzna . Tak naprawdę potrafimy wtedy być miłością i w naturalny sposób ją dawać. Dopiero gdy nasze relacje ze Źródłem Miłości i samym sobą są uzdrowione, harmonijne i pielęgnowane, gdy możemy powiedzieć tak; kocham siebie takim jakim jestem i czuję miłość bezwarunkową Wszechświata, która zawsze jest do mojej dyspozycji, wtedy możemy przyjąć miłość innych ludzi i dawać im to co sami mamy. Nie możesz dać komuś czegoś, czego sam nie masz, tak naprawdę nie możesz dać miłości i radości komuś jeśli sam jej nie masz, bez względu na to, co dzieje się z w twoim życiu teraz. "Z pustego dzbana nie nalejesz wody, trzeba go najpierw napełnić wodą". Daj miłość sam sobie, a inni ludzie też ją poczują. Będzie to fundamentem do stworzenia zdrowych i pełnych miłości relacji z innymi ludźmi.
To jest mój podarunek Uniwersalnej Miłości dla Ciebie. Życzę wspaniałych pełnych miłości i rodzinnego ciepła Świąt oraz obfitego Nowego Roku!
Agnieszka Przybysz
http://przyciagnijmilosc.pl
