Prószyński był prawdziwym wizjonerem i wynalazcą, który nie tylko eksperymentował z rejestracją obrazu, ale także udoskonalał istniejące technologie. W czasach, gdy światowa kinematografia dopiero raczkowała, on już konstruował urządzenia umożliwiające płynniejszy zapis ruchomych obrazów. Jego pleograf powstał jeszcze przed słynnym kinematografem braci Lumière, co świadczy o ogromnym potencjale polskiego wynalazcy.
Dzięki swoim wynalazkom Prószyński stworzył jedne z pierwszych polskich filmów dokumentalnych, rejestrując życie codzienne Warszawy. Obraz „Ślizgawka w Łazienkach” ukazuje bawiących się warszawiaków na lodowisku, stanowiąc unikalny zapis epoki. Był także autorem pierwszych polskich filmów fabularnych, takich jak „Powrót birbanta” i „Przygoda dorożkarza”, które, mimo swojej prostoty, stanowiły rewolucję w rodzimym kinie.
Jego talent nie ograniczał się jedynie do wynalazczości i reżyserii. Prószyński był także przedsiębiorcą i operatorem filmowym, nieustannie poszukującym sposobów na rozwój kinematografii. Niestety, jego losy tragicznie zakończyły się w obozie koncentracyjnym Mauthausen-Gusen, co przerwało jego pasję i twórczość.
Choć Kazimierz Prószyński nie doczekał się należnego mu uznania za życia, jego wkład w historię kina jest niepodważalny. Był pionierem, który wyprzedzał swoją epokę, twórcą technologii, które mogły zmienić oblicze światowej kinematografii. Dziś warto przypominać o jego dokonaniach i oddać hołd człowiekowi, bez którego polskie kino mogłoby wyglądać zupełnie inaczej.
