W nowoczesnym przemyśle kruszyw precyzja i szybkość rozdziału poszczególnych frakcji materiału to sprawa absolutnie kluczowa. Bardzo często sprowadza się to do konieczności przesiania materiału. Przesiewanie żwiru pozwala podzielić go na klasy według wielkości ziaren i sprawnie przekazać do dalszego wykorzystania, ale żeby to było możliwe, trzeba użyć właściwych sit.

Data dodania: 2021-03-02

Wyświetleń: 991

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Copyright - zastrzeżona

Sito do żwiru: co decyduje o jego przydatności?

Jaki typ sita będzie najlepszy?

Klasyczne sita zgrzewane lub plecione zwykle przychodzą na myśl w pierwszej kolejności. Są one wykorzystywane na przykład w przesiewaczach wibracyjnych, ale na dalszych etapach nie są szczególnie użyteczne. Dlaczego? Dlatego, że po zasypaniu materiałem trzeba w jakiś sposób nimi (lub kruszywem) poruszać, aby dokonać dalszego podziału. Następnie trzeba zadbać o usunięcie poszczególnych frakcji i cały proces można oczywiście zautomatyzować, ale nie zawsze jest to opłacalne.

Jeśli w danym miejscu jest sporo wolnej przestrzeni, można do żwiru wykorzystać sita szczelinowe. Ich konstrukcja jest prosta i choć często pozwalają na mniej dokładne oczyszczenie materiału, to do wielu celów będą wystarczające. Modele przeznaczone do pracy na zautomatyzowanych liniach lub nachylone mogą działać bez dodatkowych zabiegów utrzymaniowych i są dość trwałe – znacznie lepiej znoszą duże obciążenia.

Jako że żwir najczęściej jest dość suchy, to najrzadziej do jego frakcjonowania używa się sit harfowych, aczkolwiek w pewnych specyficznych sytuacjach, na przykład wtedy, kiedy chodzi o oczyszczenie materiału osadowego, może to być rozwiązanie zwiększające efektywność całego procesu.

Jakie cechy wyróżniają dobre sito do żwiru?

Sito do żwiru musi być przede wszystkim trwałe i odporne na uszkodzenia mechaniczne. Sama zdolność do przenoszenia dużych obciążeń nie jest w tym przypadku kluczowa, natomiast fakt, że żwir często ma ostre krawędzie i wysoką twardość, sprawia, że do jego przesiewania wykorzystywać można tylko sita wyższej klasy. To wyraźna różnica w stosunku do mułu, który jest mokry, ale ma mniej wyraźne właściwości ścierne lub urobku kamiennego, który ma znaczną wagę, ale również nie jest materiałem ciernym. Masa żwiru rozłoży się w miarę równomiernie, ale każde sito bardzo szybko zostanie porysowane i słaby materiał po prostu mógłby się z czasem przecierać.

Spora część sit do żwiru to produkty do używania na niewielką skalę. Są to wówczas proste ramy z siatką plecioną lub zgrzewaną o dość stromym nachyleniu – pozwalają na oddzielenie grubszych kamieni od drobniejszego żwiru na przykład na placu budowy. W ich przypadku – inaczej niż przy sitach do przesiewaczy do żwiru, nie ma tak dużej presji choćby na odporność na warunki atmosferyczne. W każdym przypadku jednak ważna jest stabilność i odporność mechaniczna.

Warto w tym momencie wspomnieć, że sita do przesiewaczy są mocowane w poziomie, mniejsze sita budowlane wymagają narzucania materiału na pochyłą powierzchnię. Sita szczelinowe stosowane w przemyśle wydobywczym i dużych zakładach przerobu kruszyw są zwykle nieco nachylone. To istotne, ponieważ wpływa na rozkład działających sił i może decydować o tym, z jakiego materiału produkuje się poszczególne sita – to już jednak kwestia na tyle złożona, że w tym momencie nie warto się w nią zagłębiać.

Licencja: Copyright - zastrzeżona
0 Ocena