CHI jest jednym z podstawowych pojęć chińskiej filozofii medycyny. Dla człowieka zachodu zrozumienie, czym jest Chi jest niezwykle trudne, a wyjaśnienie równie skomplikowane.

Data dodania: 2006-10-06

Wyświetleń: 9056

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 3

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

3 Ocena

Licencja: Creative Commons

Wszelkie wyjaśnienia i porównania są jedynie uproszczeniami, które raczej zaciemniają istotę Chi. Najczęściej mówi się, że jest to „energia wewnętrzna” dla ludzi wschodu jest także „strumień energii”, jak również „duch” lub „wola”.

Chi to pojęcie odwołujące się raczej do sfery intuicyjnej, do przeżycia i doświadczenia czegoś w sensie odczucia. Znaczenia związane z wrażeniami psychicznymi z reguły są trudne do zdefiniowania. Czy wobec tego Chi jest realne? Znaczenie materialne Chi zawarte jest w kategorii realności zjawisk psychicznych. W Chińskim piśmiennictwie nie definiuje się pojęcia Chi, ale rozróżnia się około 30 rodzajów Chi także nie definiowanych. Zwracam uwagę, że jednoznaczne tłumaczenie Chi rozpowszechniane w europejskim kręgu językowym słowem „energia” doprowadza do wielu mylnych interpretacji.

Energia jest zdefiniowanym pojęciem fizycznym, Chi natomiast nie. Używając słowa „energia” w stosunku do Chi powinniśmy pamiętać o umowności tego znaczenia i unikać jego fizycznych interpretacji. Już przy poczęciu człowiek zaczyna gromadzić Chi, źródłem jej są rodzice i jest to energia odziedziczona. Przez całe życie człowiek uzupełnia i wydatkuje swoją Chi. Uzupełnianie jej następuje poprzez oddychanie i czerpanie jej z powietrza wpływającego do płuc, jak też ze spożywanego pokarmu. Człowiekowi do prawidłowej egzystencji potrzebne są różne rodzaje Chi. Takimi typami są Yang z kosmosu i Yin z ziemi, jedna pochodząca z pożywienia i oddychania druga odziedziczona jak i pozostałe zdobywane innymi metodami. Łączą się one przenikając wzajemnie tworząc w ciele człowieka „wewnętrzne Chi” uważane za podstawowy czynnik życiowy.

Każda aktywność, jeżeli nie jest zbyt jednostronna powoduje przepływ Chi stwarzając pomyślne warunki zarówno dla ćwiczącego jak i dla otoczenia. Aktywność ta powoduje także gromadzenie się Chi. Skuteczność działania wywodzi się nie z nauki prawidłowych technik, metodyki opanowania pojęć, ale od poziomu Chi. Aktywność powinna być kontrolowana, zharmonizowana z otoczeniem. Gdy aktywność będzie spontaniczna, również przepływ i gromadzenie Chi będzie spontaniczne. Za niebezpieczny uważano zastój Chi, ale również zbyt gwałtowny jej ruch. Utrata kontroli i brak możliwości odpowiedniej regeneracji zapasów Chi groziło śmiercią. Za prawidłowy uważano łagodny i niezauważalny, ale ciągły przepływ, naturalny i niewymuszony, w pełni kontrolowany.

Z pojęciem i rozważaniem istoty Chi nierozerwalne jest pojęcie centrum energetycznego (TAN- TIEN). Jest to centrum energii w naszym ciele, centrum harmonii energii pasywnej i aktywnej, centrum sił i energii życiowej. Według tradycji Chińskiej TAN- TIEN znajduje się poniżej pępka w odległości szerokości 2 palców wewnątrz jamy brzusznej. Rozwój i uaktywnienie Chi jest jedną z największych tajemnic, a jednocześnie zdobyczą filozofii chińskiej medycyny. Zdaniem mędrców jej rozwój jest kluczem do idealnego zdrowia i pełnej harmonii z wszechświatem.

Centrum Tan- Tien to środek mikrokosmosu człowieka. Skupienie w nim świadomości powoduje ogromną stabilizację ciała i umysłu człowieka. Ciało będące w pełnej harmonii z otoczeniem przestaje stanowić opór krążącej Chi i nasyca się nią. W starożytnych Chinach istniał pogląd, że Tan- Tien jest jednym z dwóch zbiorników energii Chi w ciele człowieka. Ten drugi zbiornik energii miał znajdować się w okolicy serca. Na ten temat jest jednak niewiele danych i bardzo rzadko przy uprawianiu ćwiczeń oddechowo- ruchowych wspomina się o tych dwóch centrach energii.
Licencja: Creative Commons
3 Ocena