Omdlenieto przejściowa utrata przytomności spowodowana zmniejszeniem perfuzji mózgu ( przerwanie przepływu mózgowego na 6-8 s lub zmniejszenie ilości tlenu dostarczanego do mózgu o 20% wystarczy, aby wywołać utratę przytomności). Omdlenie ma gwałtowny początek, ustępuje zwykle samoistnie i szybko.
Stan przedomdleniowy to stan w którym chory czuje, że zaraz dojdzie do utraty przytomności. Objawy stanu przedomdleniowego mogą być nieswoiste (np.. zawroty głowy) i często są takie same jak objawy poprzedzające omdlenie.
Omdlenie należy odróżnić od innych stanów napadowych przebiegających z pełną lub częściową utratą przytomności.
Dieta z ograniczeniem kalorii może doprowadzić do niedoborów podstawowych składników odżywczych ( węglowodanów, tłuszczów, białek, witamin i pierwiastków śladowych) w konsekwencji do osłabienia organizmu i niekontrolowanych omdleń.
Zdrowy człowiek może bez większych zaburzeń przetrwać krótkotrwały brak pożywienia, nawet gdy potrzeby są większe niż zwykle. Utrata 40-50% masy ciała lub 40% białka ustroju nieodwracalnie prowadzi do śmierci. Czas przeżycia prawidłowo odżywionego człowieka podejmującego strajk głodowy wyniesie około 70 dni.
Zapobieganie zaburzeniom i leczenie zaburzeń stanu odżywienia jest ważnym elementem każdej terapii. Zasadnicze znaczenie ma wczesne rozpoznawanie chorych zagrożonych rozwojem niedożywienia jeszcze przed jego ujawnieniem się i rozpoczynanie odpowiedniego leczenia żywieniowego, aby nie dopuścić do pogłębienia się zaburzeń.
Licencja: Creative Commons
