Jakie są przyczyny dziecięcego porażenia mózgowego?
Mózgowe porażenie dziecięce to zespół zaburzeń ruchu i postawy spowodowane przez trwałe uszkodzenie mózgu we wczesnym okresie jego rozwoju - najczęściej pomiędzy 26 a 34 tygodniem ciąży. Uszkodzenia te mogą być spowodowane różnymi przyczynami – niedotlenieniem lub zakażeniem w czasie ciąży, wahaniem tętna płodu lub zbyt wczesnym odklejeniem się łożyska podczas porodu, a nawet nieodpowiednim stanem zdrowia matki zanim zajdzie ona w ciążę. Również urazy głowy, zatory i zakrzepy naczyń mózgowych, a także zapalenie opon mózgowych już po porodzie mogą wywołać chorobę.
Pierwsze niepokojące objawy
Na dziecięce porażenie mózgowe częściej zapadają wcześniaki. Ponieważ objawy związane są z nieprawidłowością ruchową, trudno jest je zauważyć – zwłaszcza u najmłodszych dzieci, które nie mają jeszcze w pełni wykształconego centralnego układu nerwowego. Dlatego też ważna jest obserwacja noworodków objętych zagrożeniem ciążowo – porodowym oraz wizyty u lekarza specjalisty, który łatwiej dostrzeże nieprawidłowości niż niedoświadczony rodzic. Oprócz wspomnianych już objawów porażenie mózgowe można rozpoznać na podstawie przykurczu mięśni, sztywnieniu kręgosłupa i wyginania go w łuk, czy zbyt długo trwających odruchów charakterystycznych dla noworodków. Trzeba przy tym pamiętać, że jednoznaczną diagnozę można postawić dopiero pod koniec pierwszego roku życia dziecka na podstawie kilkumiesięcznej obserwacji.
Dlaczego warto przyłożyć się do ćwiczeń rehabilitacyjnych?
Rehabilitacja dzieci z okołoporodowymi zaburzeniami neurologicznymi jest niezwykle ważna, bowiem jeśli zostanie rozpoczęta odpowiednio wcześnie, pomoże w znacznym stopniu odzyskać przez małego pacjenta normalną sprawność ruchową. W głównej mierze polega ona na kształtowaniu właściwych wzorców ruchowych i regulowaniu napięcia mięśniowego. Najbardziej owocne są ćwiczenia wykonywane z rodzicami w domu. Dlaczego? Dziecko w znanym otoczeniu czuje się bezpieczniej, a obecność mamy lub taty działa na nie dodatkowo uspokajająco – dzięki temu ćwiczenia wykonywane są chętniej. Oczywiście rodzice najpierw muszą nauczyć się jak prawidłowo ćwiczyć z dzieckiem pod okiem rehabilitanta – później mogą ćwiczenia powtarzać w domu. Obecnie wiele dzieci jest rehabilitowanych, część spośród nich „na wszelki wypadek”. W tym przypadku jednak lepiej dmuchać na zimne i wykonywać ćwiczenia, które na pewno nie zaszkodzą w rozwoju malucha, niż zaniedbać coś, czego w przyszłości nie będzie można odwrócić.
