Pokrzywa kojarzy się z parzącym i trudnym do pozbycia się chwastem, który wyjaławia ziemię, wyciągając z niej minerały. Tymczasem gromadzi ona w sobie cenne związki i już w starożytności wykorzystywana była jako warzywo.

Data dodania: 2012-08-30

Wyświetleń: 2888

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 2

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

2 Ocena

Licencja: Creative Commons

Dziś wiemy, ze jest niezwykle bogata w minerały (wapń, fosfor, magnez, mangan, żelazo, potas, krzem), a także witaminy (A, B2,C, E, K).

Ponadto liść zawiera flawonoidy i karotenoidy (oba mające działanie przeciwutleniające), fitosterole (obniżające poziom cholesterolu), garbniki (uszczelniające ściany jelita grubego i mające działanie przeciwbiegunkowe), natomiast korzeń zawiera woski, śluzy (o działaniu osłaniającym), lecytyny (obniżają cholesterol i wpływają korzystnie na pamięć), fitosterole i rozpuszczalną krzemionkę (niezbędny składnik tkanki łącznej, pierwiastek pomagający w usuwaniu z organizmu substancji toksycznych). 

Czy możemy w jakiś sposób wykorzystać to bogactwo i z uciążliwego chwastu uczynić roślinę pożyteczną?

Pokrzywa posiada liczne właściwości lecznicze

Spożywanie świeżego ziela pokrzywy jest doskonałe na uzupełnienie niedoborów, zwłaszcza w ramach kuracji wiosennej, kiedy organizm jest osłabiony i wyjałowiony po zimie. Ważne jest, aby ziele pokrzywy zbierać tuż przed kwitnieniem (kwiecień–początek maja), kiedy jest świeże i soczyste. Należy również zadbać o to, aby teren zbioru był czysty, a ziele należy dokładnie umyć. Liście i pędy można dodawać do sałatek (po uprzednim sparzeniu) lub wycisnąć z nich sok w sokowirówce i pić po 1-2 łyżki dziennie. Sok taki można również zakonserwować, dodając miód w proporcji 1kg na 1 litr i następnie spożywać całą zimę. Postępowanie takie podnosi odporność organizmu i chroni przed grypą i przeziębieniami. Jako napar pobudza przemianę materii i stymuluje produkcję czerwonych krwinek - stosowany jest przy leczeniu anemii. Posiada także właściwości przeciwcukrzycowe. Z tego względu pokrzywa wchodzi w skład preparatu obniżającego poziom cukru we krwi. U kobiet karmiących jako środek mlekopędny. Natomiast dzięki swym właściwościom moczopędnym, napar przynosi ulgę chorym na podagrę, wzmagając wydalanie kwasu moczowego, którego odkładanie się w stawach jest podłożem tej choroby. W leczeniu reumatyzmu stosuje się okłady ze świeżej pokrzywy oraz nacieranie bolących miejsc nalewką spirytusową z korzenia. W celu jej sporządzenia, zbieramy korzeń pokrzywy jesienią lub wczesną wiosną, oczyszczamy z ziemi i suszymy w przewiewnym miejscu. 2 łyżki suszu zalewamy 1/2 litra wódki i pozostawiamy na tydzień do maceracji. Stosuje się jako środek przeciwkrwotoczny, przeciwzapalny, bakteriobójczy i przyśpieszający gojenie. Odwar z korzeni pokrzywy – do płukania gardła i jamy ustnej przy stanach zapalnych, jako dodatek do kąpieli lub bazę kompresu na stłuczenia i owrzodzenia.

Pokrzywa w kosmetyce

Wykorzystanie pokrzywy w kosmetyce jest niezwykle bogate. Ze względu na swe właściwości bakteriobójcze, dodawana jest do past do zębów. Powszechnie stosowana jest również w szamponach jako składnik wzmacniający włosy, zapobiegający siwieniu oraz zwalczający łupież i łojotok. Kuracje pokrzywowe można przygotować również samemu w domu, sporządzając wywar z liści i korzeni, który następnie zakwasza się octem i wciera w skórę głowy.

Licencja: Creative Commons
2 Ocena