Borowina pochodzi ze złóż, które zaczęły się formować po ustąpieniu lodowca około 10 tysięcy lat p.n.e. Powstała ona z obumarłej bagiennej roślinności, która występowała w środkowo-wschodniej Europie. Określa się ją czarnym złotem Polski, ponieważ jest ona nieskazitelnie czysta, a jej jakość jest zawsze niezwykle wysoka. Borowiny użyto po raz pierwszy w celach leczniczych w Krynicy Górskiej w 1858 roku; obecnie zabiegi z jej wykorzystaniem robi się w wielu różnych ośrodkach uzdrowiskowych. Chociaż są one na tyle nieskomplikowane, że nic nie stoi na przeszkodzie, by wykonywać je w zaciszu domowym.
Sekret borowiny tkwi w jej organicznych składnikach, pośród których wymienić można między innymi: białka, żywice, węglowodany, garbniki, kwasy humusowe i fulwonowe czy makro- i mikroelementy. Ten torfowy muł zawiera też związki o działaniu estrogennym, które stymulują czynności jajników i oddziałują na korę nadnerczy, co jest szczególnie istotne w przypadku chorób kobiecych. Co więcej, borowina zawiera również bardzo dużo substancji nieorganicznych – są to między innymi sole żelazowe, glinkowe i wapienne, a także krzemionka. Dzięki solom i kwasom organicznym borowina ma właściwości przeciwzapalne, ściągające, bakteriobójcze i bakteriostatyczne, dlatego zabiegi z jej użyciem przyczyniają się do regeneracji uszkodzonych tkanek i naskórka oraz do zwiększenia ukrwienia skóry.
Schorzenia, na które pomaga borowina:
- przewlekłe zapalenie jelit,
- choroba wrzodową żołądka,
- stany kurczowe jelita grubego,
- stany zapalne pochwy, przydatków i nadżerek,
- niedoczynność hormonalna jajników,
- rwa kulszowa,
- porażenia i niedowłady,
- zespół bólowy szyjny, barkowy i lędźwiowy,
- oraz wiele innych.
Najpowszechniejsze, szczególnie w ośrodkach uzdrowiskowych, są borowinowe kąpiele, do których przeprowadzenia niezbędne jest około 150 kg borowiny. Miesza się ją z wodą, by otrzymać gęstą substancję o temperaturze nie wyższej niż 45°C. Ze względu na to, że borowina jest złym przewodnikiem i swoje ciepło oddaje bardzo wolno, osobom biorącym tę specyficzną kąpiel nie grozi poparzenie. Borowina absorbuje wszystkie te zbędne produkty przemiany materii, które ciało wydala pod wpływem ciepła. Ciepło z kolei przyspiesza wchłanianie aktywnych składników torfu i pobudza krążenie.
Wcześniej zostało wspomniane, że kąpiel borowinową można sobie zorganizować w domu. Potrzebna do tego jest specjalna, rozpuszczalna w wodzie kostka torfowa. Do użytku domowego częściej się jednak stosuje dostępne w aptekach pasty borowinowe do miejscowych okładów. Cienkie płaty torfu umieszczone w folii nagrzewa się w wodzie, by następnie rozciąć folię, przyłożyć do chorego miejsca i okryć folią, ręcznikiem i kocem. Tego rodzaju kompres należy trzymać przez około pół godziny. Żeby zabieg był skuteczny, należy go powtarzać przez dziesięć dni.
