Światowa, otwarta sieć informatyczna, którą od lat osiemdziesiątych nazywamy internetem jest środowiskiem życia komputerów zarządzających jej działaniem, zwanych serwerami sieciowymi. Są to oczywiście konkretne, materialne urządzenia, zainstalowane w dokładnie określonej lokalizacji. Serwerownie dużych firm telekomunikacyjnych i internetowych zbudowane są z dziesiątków, setek, a nawet tysięcy pojedynczych komputerów. Tak postrzegamy je my, ludzie żyjący w trójwymiarowym świecie. Jednak komputery widzą się inaczej, są dla siebie wzajemnie tylko adresami pod które wysyła się paczki danych lub takie paczki z nich się odbiera. Z punktu widzenia komputerów coś takiego jak domena internetowa w ogóle nie ma racji bytu. Gdyby ludzie potrafili zapamiętywać liczby równie dobrze, prawdopodobnie nie byłoby handlu domenami.
Domeny internetowe wymyślono tylko po to, aby użytkownikom sieci było łatwiej zapamiętać różnorodne miejsca w sieci. Z czasem okazało się, że domeny nabrały znacznie większego znaczenia, niż zakładano. Stały się dla dużej liczby firm, organizacji czy różnego rodzaju przedsięwzięć znakiem firmowym, marką, godłem przyciągającym internautów. To oczywiście stanowi o wartości marketingowej, a ta bez trudu daje się przeliczyć na pieniądze. Dla niektórych firm mniej bolesne byłoby utracenie siedziby niż domeny. Zatem domeny internetowe, to adresy pod którymi znajdują się witryny? Tak, ale tylko dla ludzi. Pierwsze, co robi serwer sieciowy po odebraniu żądania przesłania strony do naszej przeglądarki, jest zapytanie bazy DNS o to, jaki naprawdę jest adres serwera, na którym ta strona jest. Dla komputerów domeny internetowe to tylko nazwy.
