Eugeniusz Pacelli zasiadłwszy na tronie papieskim w marcu 1939 roku, stał się ważnym katolickim myślicielem, teologiem i reformatorem Kościoła.
Po jego smierci mimo kontrowersji dotyczących Holocaustu, wspomina sięgo z uznaniem, jego głos w obronie ofiar nazistowskiego terroru.
Jak to możliwe że zrzucamy Piusa z piedestału, na którym stanął jeszcze za życia?
Od 1939 roku już oskarżano go o bierność wobec włoskiej agresji na Albanię. Po II wojnie światowej pojawił się najpoważniejszy zarzut przeciwko papieżowi, gdy skrytykowano jego milczenie wobec Holocaustu właśnie. Od tamtego czasu rozmnożyły się publikacje, atakujące Piusa; złośliwości, liczne przekłamania.
Oskarżono go o to że był sympatykiem nazizmu. Tworzono fałszywe dokumenty, przekłaywano historię próbując ukazać „skazy” na jego wizerunku.
Od początku lat 30-tych, wiele lat jaszcze przed wojną, papież stanowił element przepychanek między komunistami a niemieckim Kościołem. Kryzys ten narodził polityczne i społeczne spory.
A potem Eugeniusza Pacellego wybrano na papieża, naziści nie cieszyli się z tego wyboru, a obrońcy papieża uważają że jego milczenie na temat nazizmu było raczej formą męczeństwa, a tym samym narażał się na potępienie.
Pakt Ribbentrop-Mołotow i aneksja Czechosłowacji uzmysłowiły nowemu papieżowi że naziści są dla chrześcijańsksiego świata jeszcze większym zagrożeniem. A zawsze powtarzał że to właśnie przez wojnę można wszystko stracić. Piętnując systemy totalitarne, uprzedzenia rasowe i klasowe, zzapewnial też, że Polska „zmartwychwstanie”.
Uważano go za proniemieckiego papieża, ale relacje i dokumenty, które przetrwały zdecydowanie temu przezczą. Nigdy tak do końca nie zrozumiano motywów jego postępowania.
Tak więc wokół jego osoby krążą bulwersujące opinie. Najbardziej chyba chodzi o czysto ludzkie oczekiwania wobec jego osoby. Być może dlatego tak długo trwają dyskusje na temat jego planowanej beatyfikacji. Pojawiaja się pytania czy archiwa Watykanu mają rzeczywiście coś do ukrycia.
Chyba każdy skandal historyczny budzi w nas emocje, wątpliwości. Zdobywając poważanie świata, stajemy się często kozłami ofiarnymi.
Wszyscy czekając na rozwiązanie spornych kwestii już nie spieszą się tak bardzo do ich rozwikłania.
