Tymczasem okazuje się, że w sytuacji realnego zagrożenia życia (wypadek drogowy, zasłabnięcie) gotowych do udzielania pomocy brakuje. Poniżej znajdują się informacje, które każdy powinien wiedzieć i które każdy powinien robić odruchowo.
Procedury postępowania w przypadku utraty przytomności są następujące:
- staramy się zachować zimną krew, opanowanie emocji pomoże nam prowadzić akcję ratunkową,
- sprawdzamy krążenie poszkodowanego, przykładając palec do tętnicy szyjnej,
- gdy nie wyczuwamy krążenia, przystępujemy do resuscytacji,
- sprawdzamy, czy poszkodowany nie ma w ustach przedmiotów utrudniających oddychanie,
- kładziemy ofiarę na wznak i odchylamy jej głowę do tyłu,
- zbliżamy swój policzek do ust poszkodowanego jednocześnie spoglądając na klatkę piersiową - ruch klatki piersiowej oznacza oddychanie,
- jeżeli poszkodowany nie oddycha, rozpoczynamy masaż serca,
- masaż serca polega na miarowym uciskaniu mostka za pomocą zaplecionych dłoni - wyprostowane ramiona przenoszą na klatkę piersiową nasz ciężar ciała,
- wykonujemy ok. 15-20 mocnych, głębokich uciśnięć, a następnie 2 wdechy metodą usta-usta (zaciskając palcami nos poszkodowanego),
- klatka piersiowa poszkodowanego powinna się lekko unieść (oznacza to, że powietrze trafiło do płuc),
- powtarzamy cykl masażu serca,
- co pewien czas (3-5 minut) sprawdzamy, czy wróciło tętno w tętnicy szyjnej poszkodowanego.
Masaż przerywamy dopiero gdy:
- powróciło tętno,
- opiekę nad ofiarą wypadku przejmą wyspecjalizowane służby (ratownicy medyczni, strażacy, lekarze)
- lekarz stwierdził zon ofiary wypadku.
Warto znać powyższe zasady, gdyż nigdy nie wiadomo kiedy mogą się one nam przydać.
