Frustracja
Cały świat jest teraz sfrustrowany i większość ludzi w nim. Frustracja jest wynikiem uwięzienia, zamknięcia w formę żywej materii. Wszystko, co widzimy zawarte jest w formę i musi być sfrustrowane.
Takie np.: drzewo, które znosi niewygodę różnych pór roku jak: ostre słońce, deszcz, mróz, grad czy wicher, łamiący jego gałązki. A ptaszki lub dzikie zwierzęta, które nie mają schronienia podczas zmiennej aury, też żyją podobnie.
Człowiek ze zmieniającą się pogodą radzi sobie lepiej, gdyż ma tymczasowy dom, dający mu schronienie przed zimnem, deszczem czy mrozem. Zawsze może się gdzieś schronić w razie niepogody. Natomiast dzikie zwierzęta i ptaszki w większości takiego bezpiecznego schronienia nie posiadają.
Czym człowiek jest sfrustrowany?
Dom, który sobie zbudował, choć chroni go przed skutkiem zmiennej aury, nie jest jego prawdziwym domem! Gdzieś w podświadomości o tym wie. Pamięć innego domu jest zainstalowana w zasobach naszego podświadomego umysłu. Każdy z nas przeżywa swoisty rodzaj frustracji, który pochodzi z głębi naszego jestestwa. Jest wynikiem braku totalnej wolności i radości życia.
To uwięzienie w formie. Czy nie podobnie czuje się więzień w murach swojej celi, który ma zastępować mu dom? Ogranicza tylko bardziej jego wolność, na czas odbywania kary.
Aby pozbyć się nieustannej frustracji, zabijamy czas rozrywką, pracą, zdobywaniem dóbr materialnych oraz wikłamy się w przeróżne uzależnienia jak: alkohol, narkotyki, telewizor czy komputer. Te zajęcia pozwalają chwilowo zapomnieć o naszym nieustannym aspekcie frustracji.
Dopiero chwila bezczynności i porzucenie przywiązań tego świata, pozwala odkryć frustrację, mimo wielkich osiągnięć zapisujących historię danego człowieka. I to jest właściwy moment aby odszukać prawdziwy dom i wolność istnienia oraz tworzenia myślami swoich potrzeb.
Gdy frustracja dochodzi do zenitu, zaczynamy postrzegać, że wszystko co zdobyliśmy wielkim fizycznym wysiłkiem, jest tak naprawdę bez znaczenia. Zamiast światowej satysfakcji, przychodzi ból egzystencjalny, który pokazuje nam, że nie tędy droga.
Zaczyna się wówczas prawdziwe poszukiwanie radości, nie na zewnątrz siebie ale w samym sobie, w swoim wnętrzu. Przestrzeń wewnętrzna jest nieskończona i nieograniczona. Na zewnątrz wszystko jest ograniczone i posiada swoją formę, aby prawdziwe życie nie mogło uciec z klatki.
Nawet galaktyki, gwiazdy czy wszechświaty zawierają się w swojej ograniczonej przestrzeni. Są od siebie oddzielone.
Przestrzeń wewnętrzna łączy w sobie wszystko w jedną całość. Nie ma już formy ani oddzielenia czy ograniczenia. Wszystkie rzeczy odczuwa się jako jedno. Jest to coś na wzór żywego radaru, odczytującego wszystko, co znajduje się w okolicy, tylko z odbiorem myślo-czucia danej jednostki.
Jest to totalne zjednoczenie z całością, połączenie z Jednolitym Polem Informacji. Pole to jest Domem Ojca wszystkich rzeczy. Z niego wszystko powstało i musi też do niego wrócić. Z Jednolitego Pola Energii jest wyjście na świat - bez ograniczeń. Wszystko dzieje się siłą myśli. Im bliżej tego pola, tym łatwiej jest żyć, a im dalej, tym trudniejsze i boleśniejsze jest życie.
Jest niewielu ludzi, którzy dosięgli tej przestrzeni, poprzez wielką frustrację świata w którym wszystko straciło sens. Przestali interesować się ograniczeniem i żyją w wewnętrznej radości istnienia. Porzucili przywiązania tego świata, lecz mają wszystko bez żadnych wysiłków, co im potrzebne do życia i wykonywania zadania. Są radosnymi i szczęśliwymi ludźmi.
Frustracja jest punktem zwrotnym w odnalezieniu prawdy o sobie i swojej prawdziwej radości życia. Frustracja jest pozytywnym biegunem depresji, która pozwala w logiczny sposób rozpoznać miejsce swojego bytu i odnaleźć drogę z więzienia uzależnień i przywiązań tego świata.
To drogowskaz ukazujący inny kierunek życia. Wszechświat swoją aurą pogodową napędza nam teraz koło frustracji, abyśmy mogli szybciej zobaczyć właściwy drogowskaz. Bądźmy czujni na wskazówki wszechświata, aby nie pomylić drogi. Czas nagli i pomyłka może drogo kosztować.
