Sieci bezprzewodowe w standardzie IEEE 802.11b/g znajdują zastosowanie głównie w sieciach biurowych oraz przy budowie hotspotów. Nowoczesne punkty dostępowe (AP) w paśmie 2,4 GHz pozwalają na budowę WLAN o bardzo zaawansowanych możliwościach.

Data dodania: 2009-09-29

Wyświetleń: 2928

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Sieci bezprzewodowe 802.11b/g działające w nielicencjonowanym paśmie 2,4 GHz to najstarsze i najpopularniejsze standardy umożliwiające transmisję bezprzewodową.

Charakterystyka pasma 2,4 GHz 

Pasmo 2,4 GHz posiada 13 częściowo zachodzących na siebie kanałów radiowych. Tylko 3 z nich nie pokrywają się. Może to stwarzać problemy wynikające z zakłóceń pochodzącymi od innych sieci i urządzeń działających w tym paśmie. Dlatego obecnie wdraża się sieci w tym paśmie o zasięgu nie większym niż kilkaset metrów w celu ograniczenia wpływu zakłóceń.

Zastosowania sieci bezprzewodowych 2,4 GHz 

Sieci bezprzewodowe 2,4GHz najczęściej stosowane są na potrzeby sieci biurowych i hotspotów. Wykorzystywane są zarówno w warunkach zewnętrznych jak i do budowy sieci wewnętrznych w budynkach. Dzieje się tak głównie ze względu na niskie koszty wdrożenia i duży wybór urządzeń klienckich w tym paśmie. Na rynku dostępne są punkty dostępowe działające w trybie klienckim, karty radiowe PCI, mPCI, PCMCIA, USB. Na popularność tego standardu wpłynął również fakt, że jest on obsługiwany przez telefony komórkowe, PDA i laptopy.

Access Point (Punkt dostępowy)

Powszechne wykorzystywanie sieci WLAN zaowocowało bardzo dużą różnorodnością punktów dostępowych (AP) tworzących sieć bezprzewodową. Wśród AP można wyróżnić dwie podstawowe kategorie:

AP - klasyczny punkt dostępowy, który można określić jako radiowe przedłużenie sieci LAN. W tym przypadku każdy AP jest w pełni autonomiczny oraz potrzebuje indywidualnej konfiguracji. Stosowany jest zwykle w małych i średnich sieciach.

Light AP - inna jego nazwa to port radiowy to urządzenie, które pełni rolę modemu radiowego. Jego zadaniem jest jedynie emisja i odbiór sygnału radiowego. Cała "logika" systemu zawiera się w kontrolerze, który steruje i kontroluje pracę wielu portów radiowych. Ma to na celu zmniejszenie kosztów punktu dostępowego przez wyeliminowanie kosztownych układów elektronicznych realizujących zaawansowane funkcje oraz scentralizowanie zarządzania. Jest to szczególnie istotny parametr w rozległych sieciach.

Nowoczesne punkty dostępowe mają bardzo bogate możliwości konfiguracji. Szczególnie przydatna jest możliwość tworzenia wielu wirtualnych sieci bezprzewodowych za pomocą jednego urządzenia AP. Każda z tych wirtualnych sieci może mieć inny sposób autoryzacji i uprawnienia dla użytkowników do niej podłączonych.

Standardy b i g  - zasadnicze różnice 

Jako pierwsza powstała odmiana standardu „b", później pojawił się „g". Obydwie odmiany działają w tym samym zakresie częstotliwości. „B" pozwala na transmisję z prędkością 11Mb/s, „g" - 54Mb/s. Parametr „prędkość transmisji"  nie jest tożsamy z rzeczywistą przepustowością w warstwie TCP/IP. W rzeczywistości w warunkach idealnych w standardzie „b" udaje się zyskać transfery rzędu 600 kB/s, w standardzie „g" natomiast do około 3 MB/s. Standard „g", jest kompatybilny w dół z „b" co oznacza, że urządzenia w standardzie „g" mogą współpracować ze starszymi urządzeniami „b".

Licencja: Creative Commons
0 Ocena