Jeśli zatem często wymieniasz się ze znajomymi ciężkimi zasobami swego komputera, to warto być może zainteresować się programem Pando, który weźmie na własne barki przenoszenie załączników a poczcie pozostawi jedynie misję informowania o nowej przesyłce. Rola programu polega w skrócie na skopiowaniu wybranego przez nadawcę pliku na serwer aplikacji, a następnie powiadomieniu standardową pocztą adresata do którego ma on dotrzeć o nadejściu binarnego przekazu. W tym miejscu należy jednak zaznaczyć że wymiana załączników miedzy użytkownikami możliwa jest tylko w sytuacji gdy obaj mają na komputerze zainstalowany program. W obu przypadkach jest to jednak ta sama wersja aplikacji no i dzięki temu przekaz może się odbywać w obie strony a nie tylko w jedną. Pando jest programem typu adware, czyli jest darmowy ale w oknie swego interfejsu wyświetla reklamy. Jest to jednak jego jedyna forma ingerencji w zasoby użytkownika, program wolny jest od innych szpiegowskich komponentów. Oto przykładowy proces wymiany binarnego zasobu za jego pośrednictwem i szczegółowa analiza dostępnych funkcji i możliwości.
1. Aplikację znajdziemy na stronie URL=http://www.pando.com/http://www.pando.com/URL. Instalacja przebiega standardowo. W jej trakcie instalator zapyta nas jedynie czy chcemy aby wraz z programem zainstalować dodatkowe rozszerzenia, które pozwolą nadawać załączniki bezpośrednio z Outlooka lub pocztowych stron webmail. To ostatnie dotyczy jednak tylko kilku zagranicznych serwisów i dostępne jest jedynie dla Internet Explorera od wersji 6.0
2. Przy pierwszym uruchomieniu Pando należy się liczyć także z tym że zainstalowany w systemie firewall zapyta nas czy otworzyć aplikacji drogę do sieci.
3. Po uruchomieniu programu szukamy w jego lewym górnym rogu polecenia „Send new”. Klikamy na nie po czym otworzy się okienko w którym wybierzemy załącznik i określimy jego priorytety.
4. Najpierw w pole „to:” wprowadzamy adres pocztowy odbiorcy do którego ma trafić załącznik (adres jest zapamiętywany w historii i będzie podpowiadany w czasie kolejnych wysyłek). Kolejny etap wiąże się z wyborem załącznika. Klikamy polecenie „Browse”, na co z lewej strony okienka wysunie się panel z klasycznym menadżerem plików. Szukamy zasobu który chcemy przetransferować i przeciągamy go myszką na białe pole „Files & folders” (po zaznaczeniu pliku/ów lub folderów można też kliknąć na ikonkę spinacza w górnym rogu menadżera). Po prawej stronie okna aplikacji, wskaźnik nad grafiką pokazuje na bieżąco łączny ciężar przerzuconych do transferu załączników – nie może on przekroczyć 1 GB, gdyż taki może być maksymalny limit jednej przesyłki. Dalej podobnie jak w standardowym programie pocztowym, w polu „Subject” określamy tytuł wiadomości, a w polu „Message” jakąś tekstową treść opisu. Informacje te dotrą później do adresata w postaci zwykłego listu, tyle że z dodatkowym linkiem pozwalającym zainicjować proces ściągania załącznika (niestety w opisie lepiej nie używać polskich ogonków gdyż odbiorca zamiast nich zobaczy tylko różne „krzaczki”).
5. Ten i kolejny etap jest opcjonalny i jeśli komuś nie zależy na tego typu rozwiązaniach to może od razu przejść do punktu 7. Pando pozwala nadawcy zabezpieczyć hasłem dostępu możliwość ściągnięcia pliku. Można się w ten sposób dodatkowo upewnić, że przekaz dotrze wyłącznie do adresata, niezależnie od tego kto odbierze pocztową wiadomość o nadejściu przesyłki. Chcąc zabezpieczyć w ten sposób przekaz należy kliknąć na ikonę z kłódką obok nazwy pliku i w okienku które się otworzy wprowadzić dwa razy identyczne hasło.
6. Z kolei jeśli chciałbyś udostępniać za pośrednictwem Pando swoje pliki szerszej publiczności, np. na swojej stronie www lub blogu, to zamiast (lub oprócz) adresu pocztowego odbiorcy zaznacz także haczyk przy poleceniu „Web/IM”. Program wygeneruje wówczas specjalny adres zasobu wraz kodem HTML, który wystarczy wkleić na internetową stronę aby każdy mógł ściągnąć i obejrzeć udostępniony materiał. W przypadku jeśli odbiorca nie ma na komputerze zainstalowanego Pando, to po kliknięciu na zasób zostanie w pierwszej kolejności odesłany na stronę internetową programu. Zastosowany kod HTML pozwala przy tym „ubrać” materiał w ładny graficzny odsyłacz (jeśli to plik filmowy to widać nawet pierwszą jego klatkę). Dostępny jest także „surowy” odsyłacz bez kodu HTML, przygotowany do skopiowania i przekazania za pośrednictwem innego wybranego medium lub komunikatora.
7. Teraz wystarczy już tylko kliknąć polecenie „Send” a program przystąpi do kopiowania wybranego pliku na swój serwer, wysyłając jednocześnie do adresata pocztową wiadomość z informacją o nowym przekazie.
8. Nadawca z poziomu swojej aplikacji może poza tym w każdej chwili sprawdzić szczegóły na temat wykonanych transferów (podgląd, tytuł, rozmiar, linki www), ponowić przekaz na inny adres (opcja forward), usunąć z historii wybrany transfer albo chwilowo wstrzymać jego nadawanie jeśli np. potrzebna jest akurat pełna przepustowość łącza na inne potrzeby. Na liście z historią transferów można poza tym sprawdzać, czy i ile razy dany przekaz został odebrany (serwer wysyła aplikacji informacje na ten temat). W opcjach konfiguracyjnych Pando można z kolei ustalić maksymalną szybkość wysyłania danych, wymusić analizę ściąganych materiałów programem antywirusowym, precyzyjnie określić warianty połączenia (porty, proxy), wybrać domyślny katalog zapisywania ściąganych plików a także wprowadzić adresy kanałów RSS/Podcast do śledzenia nowości z wybranych stron www (dotyczy to jednak wyłącznie publikacji opartych na Pando).
9. Od strony adresata proces odbioru wygląda jeszcze prościej. Do jego skrzynki trafia jedynie pocztowa wiadomość z informacją że na serwerze czeka na niego jakiś binarny przekaz. W treści maila dostępne są informacje co do wielkości przekazu, jego rodzaju (nazwa.format), nadawcy i terminu ważności. W tym miejscu trzeba bowiem zaznaczyć że wysłane na serwer materiały są na nim przechowywane jedynie przez 14 dni od daty ich opublikowania. Po tym okresie binarne dane są usuwane a spóźniony odbiorca dostaje jedynie informacje że zasób nie jest już dostępny. O ile nadawca zredagował jakiś opis to będzie on także widoczny w tekstowej części maila. W jego załączniku znajduje się natomiast specjalny plik którego uruchomienie wywołuje zainstalowany w systemie program Pando.
10. Jeśli plik był zabezpieczony hasłem użytkownik zostanie jeszcze poproszony o jego podanie po czym Pando przystępuje od razu do ściągania binarnego materiału. Po zakończeniu transferu pobrany plik zostaje zapisany na lokalnym dysku w wyznaczonym wcześniej w opcjach katalogu a na pulpicie ekranu ukazuje się mały graficzny notyfikator informujący o zapisaniu nowego pliku.
Wraz z aplikacją na dysku mogą być zainstalowane rozszerzenia, które w czasie edycji wiadomości z poziomu Outlooka lub strony www, umożliwią przejęcie procesu dodawania binarnego pliku. W momencie wybrania na lokalnym dysku załącznika ukazuje się okienko programu z informacją o wielkości pliku i pytaniem czy ma on być dostarczony za pośrednictwem Pando. Jeśli tak, następuje szybkie pakowanie materiału/transfer na serwer a w wiadomości pocztowej pojawia się charakterystyczny załącznik z linkiem do pliku. Na stronie producenta dostępne jest także odrębne rozszerzenie dla komunikatora Skype, ułatwiające przesyłanie załącznikowych odsyłaczy osobom z listy kontaktów.
URL=http://www.softdesign.prv.plBSoftdesign Studio/B/URL
www.softdesign.prv.pl
1. Aplikację znajdziemy na stronie URL=http://www.pando.com/http://www.pando.com/URL. Instalacja przebiega standardowo. W jej trakcie instalator zapyta nas jedynie czy chcemy aby wraz z programem zainstalować dodatkowe rozszerzenia, które pozwolą nadawać załączniki bezpośrednio z Outlooka lub pocztowych stron webmail. To ostatnie dotyczy jednak tylko kilku zagranicznych serwisów i dostępne jest jedynie dla Internet Explorera od wersji 6.0
2. Przy pierwszym uruchomieniu Pando należy się liczyć także z tym że zainstalowany w systemie firewall zapyta nas czy otworzyć aplikacji drogę do sieci.
3. Po uruchomieniu programu szukamy w jego lewym górnym rogu polecenia „Send new”. Klikamy na nie po czym otworzy się okienko w którym wybierzemy załącznik i określimy jego priorytety.
4. Najpierw w pole „to:” wprowadzamy adres pocztowy odbiorcy do którego ma trafić załącznik (adres jest zapamiętywany w historii i będzie podpowiadany w czasie kolejnych wysyłek). Kolejny etap wiąże się z wyborem załącznika. Klikamy polecenie „Browse”, na co z lewej strony okienka wysunie się panel z klasycznym menadżerem plików. Szukamy zasobu który chcemy przetransferować i przeciągamy go myszką na białe pole „Files & folders” (po zaznaczeniu pliku/ów lub folderów można też kliknąć na ikonkę spinacza w górnym rogu menadżera). Po prawej stronie okna aplikacji, wskaźnik nad grafiką pokazuje na bieżąco łączny ciężar przerzuconych do transferu załączników – nie może on przekroczyć 1 GB, gdyż taki może być maksymalny limit jednej przesyłki. Dalej podobnie jak w standardowym programie pocztowym, w polu „Subject” określamy tytuł wiadomości, a w polu „Message” jakąś tekstową treść opisu. Informacje te dotrą później do adresata w postaci zwykłego listu, tyle że z dodatkowym linkiem pozwalającym zainicjować proces ściągania załącznika (niestety w opisie lepiej nie używać polskich ogonków gdyż odbiorca zamiast nich zobaczy tylko różne „krzaczki”).
5. Ten i kolejny etap jest opcjonalny i jeśli komuś nie zależy na tego typu rozwiązaniach to może od razu przejść do punktu 7. Pando pozwala nadawcy zabezpieczyć hasłem dostępu możliwość ściągnięcia pliku. Można się w ten sposób dodatkowo upewnić, że przekaz dotrze wyłącznie do adresata, niezależnie od tego kto odbierze pocztową wiadomość o nadejściu przesyłki. Chcąc zabezpieczyć w ten sposób przekaz należy kliknąć na ikonę z kłódką obok nazwy pliku i w okienku które się otworzy wprowadzić dwa razy identyczne hasło.
6. Z kolei jeśli chciałbyś udostępniać za pośrednictwem Pando swoje pliki szerszej publiczności, np. na swojej stronie www lub blogu, to zamiast (lub oprócz) adresu pocztowego odbiorcy zaznacz także haczyk przy poleceniu „Web/IM”. Program wygeneruje wówczas specjalny adres zasobu wraz kodem HTML, który wystarczy wkleić na internetową stronę aby każdy mógł ściągnąć i obejrzeć udostępniony materiał. W przypadku jeśli odbiorca nie ma na komputerze zainstalowanego Pando, to po kliknięciu na zasób zostanie w pierwszej kolejności odesłany na stronę internetową programu. Zastosowany kod HTML pozwala przy tym „ubrać” materiał w ładny graficzny odsyłacz (jeśli to plik filmowy to widać nawet pierwszą jego klatkę). Dostępny jest także „surowy” odsyłacz bez kodu HTML, przygotowany do skopiowania i przekazania za pośrednictwem innego wybranego medium lub komunikatora.
7. Teraz wystarczy już tylko kliknąć polecenie „Send” a program przystąpi do kopiowania wybranego pliku na swój serwer, wysyłając jednocześnie do adresata pocztową wiadomość z informacją o nowym przekazie.
8. Nadawca z poziomu swojej aplikacji może poza tym w każdej chwili sprawdzić szczegóły na temat wykonanych transferów (podgląd, tytuł, rozmiar, linki www), ponowić przekaz na inny adres (opcja forward), usunąć z historii wybrany transfer albo chwilowo wstrzymać jego nadawanie jeśli np. potrzebna jest akurat pełna przepustowość łącza na inne potrzeby. Na liście z historią transferów można poza tym sprawdzać, czy i ile razy dany przekaz został odebrany (serwer wysyła aplikacji informacje na ten temat). W opcjach konfiguracyjnych Pando można z kolei ustalić maksymalną szybkość wysyłania danych, wymusić analizę ściąganych materiałów programem antywirusowym, precyzyjnie określić warianty połączenia (porty, proxy), wybrać domyślny katalog zapisywania ściąganych plików a także wprowadzić adresy kanałów RSS/Podcast do śledzenia nowości z wybranych stron www (dotyczy to jednak wyłącznie publikacji opartych na Pando).
9. Od strony adresata proces odbioru wygląda jeszcze prościej. Do jego skrzynki trafia jedynie pocztowa wiadomość z informacją że na serwerze czeka na niego jakiś binarny przekaz. W treści maila dostępne są informacje co do wielkości przekazu, jego rodzaju (nazwa.format), nadawcy i terminu ważności. W tym miejscu trzeba bowiem zaznaczyć że wysłane na serwer materiały są na nim przechowywane jedynie przez 14 dni od daty ich opublikowania. Po tym okresie binarne dane są usuwane a spóźniony odbiorca dostaje jedynie informacje że zasób nie jest już dostępny. O ile nadawca zredagował jakiś opis to będzie on także widoczny w tekstowej części maila. W jego załączniku znajduje się natomiast specjalny plik którego uruchomienie wywołuje zainstalowany w systemie program Pando.
10. Jeśli plik był zabezpieczony hasłem użytkownik zostanie jeszcze poproszony o jego podanie po czym Pando przystępuje od razu do ściągania binarnego materiału. Po zakończeniu transferu pobrany plik zostaje zapisany na lokalnym dysku w wyznaczonym wcześniej w opcjach katalogu a na pulpicie ekranu ukazuje się mały graficzny notyfikator informujący o zapisaniu nowego pliku.
Wraz z aplikacją na dysku mogą być zainstalowane rozszerzenia, które w czasie edycji wiadomości z poziomu Outlooka lub strony www, umożliwią przejęcie procesu dodawania binarnego pliku. W momencie wybrania na lokalnym dysku załącznika ukazuje się okienko programu z informacją o wielkości pliku i pytaniem czy ma on być dostarczony za pośrednictwem Pando. Jeśli tak, następuje szybkie pakowanie materiału/transfer na serwer a w wiadomości pocztowej pojawia się charakterystyczny załącznik z linkiem do pliku. Na stronie producenta dostępne jest także odrębne rozszerzenie dla komunikatora Skype, ułatwiające przesyłanie załącznikowych odsyłaczy osobom z listy kontaktów.
URL=http://www.softdesign.prv.plBSoftdesign Studio/B/URL
www.softdesign.prv.pl
Licencja: Creative Commons
