Design i architektura tworzone w duchu Bauhausu wciąż prezentują się nowocześnie, nie starzejąc się. Idee, którym hołdował słynny ruch z pierwszej połowy XX-stego wieku nadal są żywe. Kształtują sposób myślenia współczesnych projektantów, designerów i architektów o projektowaniu. O ich popularności i żywotności świadczy fakt, że kierował się nimi m.in. Steve Jobs, tworząc produkty marki Apple na czele ze słynnym iPhone’m.

Data dodania: 2021-10-04

Wyświetleń: 639

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Copyright - zastrzeżona

Bauhaus w wystroju wnętrz i w budownictwie

Czym charakteryzuje się dzisiejsza wersja stylu Bauhaus w aranżacjach i architekturze? Po czym rozpoznać przedmioty, wnętrza i budynki zaprojektowane zgodnie z ideami tego słynnego ruchu?

Bauhaus dziś

Bauhaus to surowy elegancki styl geometryczny. Przedmioty stworzone zgodnie z ideami tego nurtu charakteryzują się funkcjonalnością i ergonomicznością, oszczędnością środków i atrakcyjnością wizualną. Budynki stworzone zgodnie z zasadami stylu Bauhaus cechują się funkcjonalnością i geometrycznymi formami: przyjmują kształt prostych brył określonych liniami poziomymi i pionowymi z płaskimi dachami. Pozbawione są zbędnych ozdób, najczęściej pomalowane na biało. Charakteryzują się prostotą i optymalnym wykorzystaniem przestrzeni. Są idealnie dopasowane do potrzeb użytkowników i funkcjonalne. Naczelne zasady projektowania w duchu Bauhaus, które wciąż ożywiają działania współczesnych twórców i doskonale wpisują się we współczesne trendy to funkcjonalność, innowacyjność, ergonomia i ekonomizacja. Wciąż aktualne pozostają także głoszone przez Bauhaus konstruktywizm i neoplastycyzm.

Bauhaus – odrobina historii

Bauhaus to jeden z najważniejszych nurtów w sztuce użytkowej i architekturze XX-stego wieku. Jego nazwa pochodzi od nazwy szkoły kształcącej studentów w dzidzinie architektury i sztuki użytkowej, której idee i program zostały stworzone przez Waltera Gropiusa na początku ubiegłego stulecia. Placówka działała w Niemczech w latach 1919–1933. Początkowo jej siedziba znajdowała się w Weimarze, od 1925 – w Dessau, a od 1932 r. – w Berlinie. Ostatecznie w 1933 roku, reżim nazistów zmusił szkołę do zakończenia działalności. Program stworzony przez Waltera Gropiusa obejmował nauczanie architektury oraz rzemiosł, które uważał za pokrewne sztuce tworzenia budowli. Ideą nauczania było zniwelowanie różnic dzielących artystów i rzemieślników oraz zanegowanie tradycyjnej opozycji między sztuką a rzemiosłem.

Studenci szkolili się zarówno w dziedzinie sztuki, jak i w fachowym rzemiośle. W efekcie takiego kształcenia miało powstawać wysokiej jakości estetyczne rękodzieło cechujące się funkcjonalnością odpowiednią do przeznaczenia danego artefaktu. W szkole działały warsztaty: stolarski, metalowy, garncarski, witrażowy, malarski, tkacki, graficzny, typografii i scenograficzny – prowadzone na ogół przez dwie osoby: artystę, który kładł nacisk na teorię i rzemieślnika, który przekazywał wiedzę o technikach i procesach technicznych. Ze szkoły Bauhausu wyszło kilku wybitnych artystów XX-stego wieku m.in. Paul Klee czy Wassily Kandinsky.

Licencja: Copyright - zastrzeżona
0 Ocena