Ten album został zauważony wyłącznie przez serwisy zajmujące się szeroko rozumianą muzyką alternatywną, jednakże „7” powinien poznać każdy fan dobrego popu. Płytę wypełnia rozmarzona, melancholijna i przede wszystkim melodyjna muzyka przywodząca na myśl przede wszystkim Cocteau Twins oraz w trochę mniejszym stopniu Mazzy Star. Każdemu kto kocha klimatyczne brzmienia rodem z lat 80. i wczesnych 90. nowy album Beach House powinien się spodobać.
Najlepsze na płycie francusko-amerykańskiego duetu są zdecydowanie kawałki wypuszczone na singlach: „Lemon Glow”, „Black Car” i „Dark Spring”, aczkolwiek cały krążek jest warty uwagi. „Dark Spring” to mocny rockowy numer, gdzie uwagę przykuwa gitarowa ściana dźwięku, w stylu My Bloody Valentine. Zdominowany przez syntezatorowe brzmienia „Lemon Glow” oczarowuje melodią. „L’Inconnue” przypomina mistyczne dokonania Enigmy. „Drunk in LA” to piękna, synth-popowa ballada z mocną, wiercącą gitarą pod sam koniec. Rytmiczny, delikatny utwór „Black Car” urzeka klimatem oraz śpiewem Victorii Legrand. Natomiast akustyczno-elektroniczny „Lose Your Smile” brzmi jak piosenki francuskiego zespołu Air.
Nowy album Beach House ma pewne wady. Kompozycje znajdujące się na końcu płyty są bezbarwne i zdecydowanie słabsze melodyjnie od tych z jej początku, przez co nie chce się do nich wracać. Poza tym słuchanie tej grupy, której atrybutem jest, że specjalnie tworzy albumy monotonne, mało urozmaicone i przewidywalne zaczyna po kilkudziesięciu minutach męczyć. Jednak wszystkie te minusy nie mają większego znaczenia, gdyż „7” to zdecydowanie jeden z najpiękniej brzmiących albumów ostatnich miesięcy. Album zawiera poza tym wybitne utwory „Lemon Glow” i „Black Car”, którymi powinny zainteresować się komercyjne stacje radiowe.
