Wstęp
Rozwój człowieka to, w głównej mierze,1 życie rozumne2 w czasie3. Rozwój to umiejętność realizowania siebie w czasie4. Natura czasu. Czas jest najcenniejszym i najistotniejszym dostępnym dla nas surowcem. Czas nie ma ceny. Czasu nie można kupić. Można kupić sobie młodość albo dodatkowe włosy na głowie, ale czasu nie. Czas jest sprawiedliwy. Czasu nie można przekupić ani oszukać. Czas jest najbardziej demokratycznym surowcem na świecie, wszyscy go mamy tyle samo. Czas też jest najbardziej limitowanym surowcem jaki mamy. Czas, który przeszedł, nigdy nie powróci. Oto dlaczego kradzież czasu powinna być ścigana przez prawo. To jest też powód, dla którego musimy nauczyć się respektować czas swój i innych. Czas nie może być rozumiany w kategoriach ilościowych. Wartość czasu może być mierzona tylko umiejętnością jego wykorzystania.5.
Zarządzanie rozwojem.
Realizacja pozytywna, czyli rozwój zrównoważony. Samo określenie „zrównoważony rozwój” (ang. sustainable development) powstało w wyniku proekologicznej inspiracji. Miało ono stanowić wyraz rosnącej świadomości i troski o przyszłość świata, która to wydawała się zagrożona z powodu niepohamowanego rozwoju ekonomicznego, nie wystarczająco uwzględniającego konsekwencje ekologiczne i społeczne6. W dobie globalizacji i realnego problemu zmian klimatycznych, zrównoważony rozwój należy więc utożsamiać z rozwojem efektywnym7. Jak efektywnie wykorzystać szansę daną nam na ziemi? A więc kwestia wyboru. Wyboru tego jak chcemy korzystać z naszego czasu – czasu wolnego
(mniej lub więcej) od naszych obowiązków. Kwestia wyboru zajęć lub zachowań wypoczynkowych, kulturalnych, rozrywkowych czy sportowych…Kwestia uświadomienia sobie, jakie potrzeby są nam najbliższe, chociaż może najtrudniejsze do zaspokojenia, jakie wartości, którymi dotychczas zupełnie się nie interesowaliśmy- znajdują się w zasięgu naszych możliwości, jakie aspiracje związane ze sposobami korzystania z naszego czasu warte są pielęgnacji i rozwoju – jakie zaś, chociaż często bardzo prestiżowe, są w gruncie rzeczy dość wątpliwej natury. Kwestia wyboru, czyli przede wszystkim kwestia świadomości. Kwestia wiedzy o tym, co mamy lub mieć możemy, co czynimy lub czynić możemy…8.
Zmienne.
Warto odnotować cykliczność procesu życia, gdzie cyklem życia jest czas, w którym przebiega określony proces-okres życia9, wyróżniając fazy oraz czynności w nich podejmowane. Budowanie świadomości zmienności życia10 przypomina nieco proces budowy11 piramidy świadomości12.Warto zaznaczyć również, iż takie same metody podziału13 należy zastosować w zakresie inwestycji w kapitał ludzki14. Współczesna organizacja społeczna15 wynosi działalność zespołową na nowe wyżyny wirtuozerii, a jednocześnie wymaga od każdego z członków zespołu indywidualizmu –ponieważ wyrazem aktywności umysłu jest myślenie, a także wiara w siebie, wytrwałość, nieustępliwość i wszystkie inne cechy umysłowe, które umożliwiają sukces16. Ważne jest aby właściwie zakotwiczyć swoją osobę w rzeczywistości17, w oparciu o wartości kardynalne, stałe-religie bądź etykę moralności18. Sformułować cele, następnie szukać rozwiązań19. W dobie wysokiej konkurencji zarówno rynkowej jak i międzyludzkiej umysł stanowi podstawowe narządzie gwarantujące przetrwanie20. Podobnie w sferze organizacji coraz bardziej niezależnych i zdefiniowanych, widzimy tendencję do inwestowania w rozwój efektywny oparty na zasadach gospodarki wiedzy21.
Problemy.
Nasze podstawowe problemy z czasem i życiem, rozpoczynają się wtedy, gdy nie mamy określonych celów do których zmierzamy22. Największy sekret człowieka mądrego, pozwalający mu wyciągnąć z przedstawionych wyżej źródeł maksimum wiedzy, tkwi w pracy jego myśli. Sekretem tym jest dostrzeganie stosunków, podobieństw i zależności pomiędzy zjawiskami nawet pozornie zupełnie niepowiązanymi. Jest to główna tajemnica i podstawa dochodzenia głębszych przyczyn i uwarunkowań obserwowanych zjawisk23. Tak więc człowiek mądry posiada bogate życie wewnętrzne. Co więcej : życiem tym kierują surowsze niż u wielu ludzi kanony myślenia, wyższa moralność intelektualna. Przejawia się ona w bezstronnym obiektywizmie, który nie pozwala emocjom mącić sądów o własnych sprawach, w zdolności wyrzeczenia się mylnego poglądu, w umiejętności przyznawania racji nawet osobom nie lubianym i wrogim, gdy słuszność jest po ich stronie, w powstrzymywaniu się od sądów w braku podstaw24.
Przypisy:
1. F. Melia: Na skraju nieskończoności. Warszawa 2005, s.39.
2. A.K. Dewdney: Granice rozumu. Warszawa 2004,s.75
3. W. Sedlak: Życie jest światłem. Radom 2004.Wydanie II,s.36.
4. J.H. Barrow: π razy drzwi. Szkice o liczeniu, myśleniu i istnieniu. Warszawa 1996,s. 249.
5. M. Wojciechowicz :Jak przetrwać i zwyciężać. Mój czas w moich rękach. Gdańsk 1993. s. 9.
6. A. Witek-Crabb: Zrównoważony rozwój przedsiębiorstw – więcej niż ekorozwój. Zrównoważony rozwój przedsiębiorstw a relacje z interesariuszami, (red.) H. Brdulak, Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa 2005,
s. 561-568.
7. Zob. M. J. Hatch, Teoria organizacji, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002.
8. Z. Skórzyński: Wobec wartości czasu. Praca zbiorowa, Warszawa 1977 s.6.
9. Św. Augustyn: Wyznania XI,14,tłum.Z.Kubiak, Warszawa 1982,s.227.
10. Platon: Timaios,w: Dialogii,t.II, tłum. W. Witwicki, Kęty 1999,s.686-687.
11. J. Goryński: Ekonomika budownictwa i polityka budowlana. PWE, Warszawa 1976, s. 36.
12. J.Eldredge: Odważ się pragnąć. Poznań-Warszawa 1990,s.49.
13. R. Pernose: Platońska rzeczywistość pojęć matematycznych?w: Zagadnienia Filozoficzne w Nauce, XIII 1991,
s. 23-27.
14. N. Branden: Sześć filarów poczucia własnej wartości, Łódź 2006,s.46.
15. A. Starybała: Zarządzanie projektami ekonomicznymi i organizacyjnymi. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, s.222.
16. Branden: Sześć filarów poczucia własnej wartości, Łódź 2006,s.46-48.
17. E.Wiger: Niepojęta skuteczność matematyki w naukach przyrodniczych,w: Zagadnienia Filozoficzne w Nauce, XIII, 1991,s5-21.
18. P.Mansfield: Jak być asertywnym. Poznań 1994, s.90.
19. M.Pawlak: Zarządzanie projektami, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007,s57.
20. Ibidem,s.252.
21. Zob. G. Morgan, 2002, Obrazy organizacji, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa. Książka ta uchodzi na świecie za jedno z najważniejszych opracowań w dziedzinie zarządzania.
22. M. Wojciechowicz :Jak przetrwać i zwyciężać. Mój czas w moich rękach. Gdańsk 1993. s. 17.
23. Z. Pietrusiński: Sztuka uczenia się. Warszawa 1961. s,205.
24. Ibidem,s206.
Rozwój człowieka to, w głównej mierze,1 życie rozumne2 w czasie3. Rozwój to umiejętność realizowania siebie w czasie4. Natura czasu. Czas jest najcenniejszym i najistotniejszym dostępnym dla nas surowcem. Czas nie ma ceny. Czasu nie można kupić. Można kupić sobie młodość albo dodatkowe włosy na głowie, ale czasu nie. Czas jest sprawiedliwy. Czasu nie można przekupić ani oszukać. Czas jest najbardziej demokratycznym surowcem na świecie, wszyscy go mamy tyle samo. Czas też jest najbardziej limitowanym surowcem jaki mamy. Czas, który przeszedł, nigdy nie powróci. Oto dlaczego kradzież czasu powinna być ścigana przez prawo. To jest też powód, dla którego musimy nauczyć się respektować czas swój i innych. Czas nie może być rozumiany w kategoriach ilościowych. Wartość czasu może być mierzona tylko umiejętnością jego wykorzystania.5.
Zarządzanie rozwojem.
Realizacja pozytywna, czyli rozwój zrównoważony. Samo określenie „zrównoważony rozwój” (ang. sustainable development) powstało w wyniku proekologicznej inspiracji. Miało ono stanowić wyraz rosnącej świadomości i troski o przyszłość świata, która to wydawała się zagrożona z powodu niepohamowanego rozwoju ekonomicznego, nie wystarczająco uwzględniającego konsekwencje ekologiczne i społeczne6. W dobie globalizacji i realnego problemu zmian klimatycznych, zrównoważony rozwój należy więc utożsamiać z rozwojem efektywnym7. Jak efektywnie wykorzystać szansę daną nam na ziemi? A więc kwestia wyboru. Wyboru tego jak chcemy korzystać z naszego czasu – czasu wolnego
(mniej lub więcej) od naszych obowiązków. Kwestia wyboru zajęć lub zachowań wypoczynkowych, kulturalnych, rozrywkowych czy sportowych…Kwestia uświadomienia sobie, jakie potrzeby są nam najbliższe, chociaż może najtrudniejsze do zaspokojenia, jakie wartości, którymi dotychczas zupełnie się nie interesowaliśmy- znajdują się w zasięgu naszych możliwości, jakie aspiracje związane ze sposobami korzystania z naszego czasu warte są pielęgnacji i rozwoju – jakie zaś, chociaż często bardzo prestiżowe, są w gruncie rzeczy dość wątpliwej natury. Kwestia wyboru, czyli przede wszystkim kwestia świadomości. Kwestia wiedzy o tym, co mamy lub mieć możemy, co czynimy lub czynić możemy…8.
Zmienne.
Warto odnotować cykliczność procesu życia, gdzie cyklem życia jest czas, w którym przebiega określony proces-okres życia9, wyróżniając fazy oraz czynności w nich podejmowane. Budowanie świadomości zmienności życia10 przypomina nieco proces budowy11 piramidy świadomości12.Warto zaznaczyć również, iż takie same metody podziału13 należy zastosować w zakresie inwestycji w kapitał ludzki14. Współczesna organizacja społeczna15 wynosi działalność zespołową na nowe wyżyny wirtuozerii, a jednocześnie wymaga od każdego z członków zespołu indywidualizmu –ponieważ wyrazem aktywności umysłu jest myślenie, a także wiara w siebie, wytrwałość, nieustępliwość i wszystkie inne cechy umysłowe, które umożliwiają sukces16. Ważne jest aby właściwie zakotwiczyć swoją osobę w rzeczywistości17, w oparciu o wartości kardynalne, stałe-religie bądź etykę moralności18. Sformułować cele, następnie szukać rozwiązań19. W dobie wysokiej konkurencji zarówno rynkowej jak i międzyludzkiej umysł stanowi podstawowe narządzie gwarantujące przetrwanie20. Podobnie w sferze organizacji coraz bardziej niezależnych i zdefiniowanych, widzimy tendencję do inwestowania w rozwój efektywny oparty na zasadach gospodarki wiedzy21.
Problemy.
Nasze podstawowe problemy z czasem i życiem, rozpoczynają się wtedy, gdy nie mamy określonych celów do których zmierzamy22. Największy sekret człowieka mądrego, pozwalający mu wyciągnąć z przedstawionych wyżej źródeł maksimum wiedzy, tkwi w pracy jego myśli. Sekretem tym jest dostrzeganie stosunków, podobieństw i zależności pomiędzy zjawiskami nawet pozornie zupełnie niepowiązanymi. Jest to główna tajemnica i podstawa dochodzenia głębszych przyczyn i uwarunkowań obserwowanych zjawisk23. Tak więc człowiek mądry posiada bogate życie wewnętrzne. Co więcej : życiem tym kierują surowsze niż u wielu ludzi kanony myślenia, wyższa moralność intelektualna. Przejawia się ona w bezstronnym obiektywizmie, który nie pozwala emocjom mącić sądów o własnych sprawach, w zdolności wyrzeczenia się mylnego poglądu, w umiejętności przyznawania racji nawet osobom nie lubianym i wrogim, gdy słuszność jest po ich stronie, w powstrzymywaniu się od sądów w braku podstaw24.
Przypisy:
1. F. Melia: Na skraju nieskończoności. Warszawa 2005, s.39.
2. A.K. Dewdney: Granice rozumu. Warszawa 2004,s.75
3. W. Sedlak: Życie jest światłem. Radom 2004.Wydanie II,s.36.
4. J.H. Barrow: π razy drzwi. Szkice o liczeniu, myśleniu i istnieniu. Warszawa 1996,s. 249.
5. M. Wojciechowicz :Jak przetrwać i zwyciężać. Mój czas w moich rękach. Gdańsk 1993. s. 9.
6. A. Witek-Crabb: Zrównoważony rozwój przedsiębiorstw – więcej niż ekorozwój. Zrównoważony rozwój przedsiębiorstw a relacje z interesariuszami, (red.) H. Brdulak, Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa 2005,
s. 561-568.
7. Zob. M. J. Hatch, Teoria organizacji, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002.
8. Z. Skórzyński: Wobec wartości czasu. Praca zbiorowa, Warszawa 1977 s.6.
9. Św. Augustyn: Wyznania XI,14,tłum.Z.Kubiak, Warszawa 1982,s.227.
10. Platon: Timaios,w: Dialogii,t.II, tłum. W. Witwicki, Kęty 1999,s.686-687.
11. J. Goryński: Ekonomika budownictwa i polityka budowlana. PWE, Warszawa 1976, s. 36.
12. J.Eldredge: Odważ się pragnąć. Poznań-Warszawa 1990,s.49.
13. R. Pernose: Platońska rzeczywistość pojęć matematycznych?w: Zagadnienia Filozoficzne w Nauce, XIII 1991,
s. 23-27.
14. N. Branden: Sześć filarów poczucia własnej wartości, Łódź 2006,s.46.
15. A. Starybała: Zarządzanie projektami ekonomicznymi i organizacyjnymi. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, s.222.
16. Branden: Sześć filarów poczucia własnej wartości, Łódź 2006,s.46-48.
17. E.Wiger: Niepojęta skuteczność matematyki w naukach przyrodniczych,w: Zagadnienia Filozoficzne w Nauce, XIII, 1991,s5-21.
18. P.Mansfield: Jak być asertywnym. Poznań 1994, s.90.
19. M.Pawlak: Zarządzanie projektami, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007,s57.
20. Ibidem,s.252.
21. Zob. G. Morgan, 2002, Obrazy organizacji, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa. Książka ta uchodzi na świecie za jedno z najważniejszych opracowań w dziedzinie zarządzania.
22. M. Wojciechowicz :Jak przetrwać i zwyciężać. Mój czas w moich rękach. Gdańsk 1993. s. 17.
23. Z. Pietrusiński: Sztuka uczenia się. Warszawa 1961. s,205.
24. Ibidem,s206.
Licencja: Creative Commons
