Fusing jest nową techniką polegającą na formowaniu ozdabianiu i stapianiu szkła na gorąco w specjalnym piecu technika ta pozwala wyjść poza ramy tradycyjnej formy witrażu i uzyskiwać niebywale interesujące efekty. Witraże wykonywane tą technologią są innowacyjne w aspekcie wtapiania szkła w odpowiednio wysokiej temperaturze, przy której istnieje możliwość gięcia i formowanie. Do utrzymania właściwych parametrów termicznych potrzebny jest piec z programatorem, Fusing umożliwia tworzenie dekoracyjnych arkuszy i ozdób poprzez spajanie wielokolorowych szkieł dowolnego rodzaju, dzięki czemu otrzymujemy nieograniczone możliwości uzyskiwania ciekawych kompozycji i efektów wizualnych, które zastosowane w wirażach wzbogacane grą dowolnego światła stanowią esencję, a zarazem dopełnieniem kompozycji. Wykorzystywane do witraży jest szkło bezbarwne, a także kolorowe oraz dodatki w postaci szkliw, termicznych farb do szkła, tlenków i opiłków metali oraz minerałów. Stosowane szkła mogą posiadać dowolne kształty, choć przeważnie techniką fusingu otrzymywane są płaskie tafle, ale często technologia ta służy do wtapiania szklanych dekoracji w butelki, karafki czy nawet kieliszki. Witraże, to ozdobne wypełnienie okna lub rozety wykonane ze specjalnie wyciętych kawałków kolorowego szkła wprawianych w zazwyczaj ołowiane lub miedziane ramki, stosowane głównie w kościołach, choć coraz częściej ostatnio wykorzystywane w domach. Ramki stanowią kontur rysunku, kreskowanie na szkle lub malowanie na nim przeźroczystymi farbami podkreśla charakterystyczne elementy. Technika witrażu znana była od wczesnego średniowiecza, a rozwinęła się w sztuce gotyckiej do dziś jest ulepszana, nie tylko pod względem technologicznym ale i także przechodzi rewolucję wzornictwa. Renesans witrażownictwa nastąpił na przełomie wieków XIX i XX w sztuce secesji.
Licencja: Creative Commons
