Powstawanie obrabianego przedmiotu jest wynikiem kinematycznego złożenia elementarnych ruchów zespołów maszyny. Podczas toczenia przedmiot wykonuje ruch obrotowy (tzw. ruch główny), natomiast narzędzie ruch płaski - zwany ruchem pomocniczym.
Podstawowym narzędziem w obróbce toczeniem jest nóż tokarski, ale możliwe jest stosowanie innych narzędzi skrawających, takich jak wiertła, rozwiertaki, narzędzia do gwintów itp.
Do najczęściej stosowanych zabiegów technologicznych toczenia należą: toczenie powierzchni zewnętrznych (obtaczanie), toczenie powierzchni wewnętrznych (wytaczanie), toczenie powierzchni czołowych, obróbka gwintów, toczenie kopiowe (według wzornika sterującego ruchem posuwowym noża po dowolnej linii). W zależności od liczby narzędzi można wyróżnić: toczenie jednonożowe, wielonożowe.
Proces toczenia umożliwiają maszyny - obrabiarki nazywane tokarkami. Rozróżnia się wiele rodzajów obrabiarek do toczenia, najpowszechniejsze to tokarki: stołowe, kłowe uniwersalne (wykorzystywane są do nacinania gwintów), wielonożowe (skrawanie wieloma nożami jednocześnie - stosuje się do produkcji seryjnej), tarczowe (do obróbki przedmiotów o dużej średnicy małej długości), karuzelowe, rewolwerowe (stosuje się do przedmiotów o złożonych kształtach, posiada głowicę rewolwerową, gdzie mocuje się narzędzie skrawające), półautomatyczne i automaty tokarskie.
Szczególną grupę obrabiarek do toczenia stanowią dzisiaj tokarki CNC - ze sterowaniem numerycznym komputerowym (niegdyś NC - funkcje sterowania realizował elektroniczny układ NC). Rozwój techniczny tokarek CNC umożliwił wytwarzanie szerszego spektrum detali. Toczenie CNC, na drodze automatyzacji zabiegów głównych i pomocniczych, pozwala także znacznie skrócić czas wytwarzania, a co ważniejsze okres wdrożenia technologii nowego detalu.
Jednym z najistotniejszych działań przygotowania technologii na tokarkę CNC jest opracowanie programu sterowania numerycznego NC. Najogólniej polega na geometrycznym i technologicznym opisaniu przedmiotu obrabianego we właściwym języku programowania obrabiarki (dialekcie), zależnym od wykorzystywanego układu sterowania (Sinumerik Fanuc, Heidenhain itp.). Współczesne rozwiązania techniczne tokarek CNC umożliwiają także obróbkę nie tylko powierzchni współosiowych, ale także realizacje zabiegów frezowania (np rowków wpustowych) lub wiercenie otworów niewspółosiowych.
