Dawniej warownia ta była znana pod nazwą Dunajec gdyż u jej stóp wiły się niespokojne wody Dunajca. Jednak w latach 80-tych XX w. otoczenie zamku zostało bardzo zmienione w związku z budową zapory wodnej, a skały na których stoi zamek oblały wody Jeziora Czorsztyńskiego.
Wzniesiony jako fortyfikacja broniąca północnej granicy Węgier miał być "konkurencją" dla polskiego grodu warownego "Wronin" czyli zamku czorsztyńskiego, leżącego obecnie po drugiej stronie jeziora.
Zamek zbudowany został w pierwszej połowie XIV w. około 1325 roku. Twierdza rozbudowana przez kolejne węgierskie rody, pozostawała w ich posiadaniu aż do 1945 r. chociaż już po I wojnie została włączona do terytorium Polski. Po konserwacji w 1963 r. zamek został udostępniony do zwiedzania i obecnie administrowany jest przez Stowarzyszenie Historyków Sztuki.
Zamek w Niedzicy mimo licznych modyfikacji zachował się praktycznie w całości. Jego ostateczny wygląd ukształtowały: rozbudowa przeprowadzona w XV wieku (zamek Średni) oraz budowa w 1601r. nowego, renesansowego skrzydła z bramą wjazdową i portalem (zamek Dolny).
Najwyższa, i jednocześnie najstarsza część zamku (gotycka) popadła częściowo w ruinę. Zachowały się jedynie kondygnacje lochów więziennych oraz wnętrz mieszkalnych. Natomiast budowle późniejsze, będące w doskonałym stanie tworzą zwarty kompleks z dziedzińcem, traktami mieszkalnymi z zadaszonymi gankami, basztami i murami obronnymi. W dobrym stanie są również wieże dolne i zdobiony mur.
Jedną z najbardziej tajemniczych kart w historii zamku jest odnalezione, po II wojnie światowej, inkaskie "kipu" – rodzaj zapisu informacji pismem węzełkowym, które zawiera ponoć informacje o ukrytym skarbie. Legenda, powiązana z tym znaleziskiem głosi iż w podziemiach zamku Niedzica ukryte jest inkaskie złoto oraz srebrna urna ze zwłokami indiańskiej księżniczki Uminy.
Znajdujące się na zamku muzeum gromadzi zabytki archeologiczne związane z zamkiem, relikty wystroju, grafiki i ryciny z widokami zamku w różnych czasach oraz dokumentację historyczną. W zbiorach muzeum znajdują się także eksponaty etnograficzne i historyczne z terenów Spisza, w tym ciekawa kolekcja zegarów.
W czasie zwiedzania z przewodnikiem można oglądać komnaty na zamku górnym i średnim, gdzie znajdują się ekspozycje związane z historią zamku oraz wyposażeniem siedzib szlacheckich, jak również sale tortur.
Z tarasów widokowych można podziwiać wspaniały widok na okolicę: Pieniny czorsztyńskie, Pieniny spiskie, zaporę, zamek czorsztyński, a przy dobrej pogodzie Tatry.
Przy zamku istnieje płatny parking, bary, kasa biletowa, gdzie można kupić interesujące pozycje książkowe oraz kramiki z pamiątkami. W obrębie murów budowli powstała restauracja, a w piwnicy nastrojowa kawiarnia. W zamku Dolnym oferowane są pokoje gościnne urządzone w zabytkowych komnatach oraz siedziba Stowarzyszenie Historyków Sztuki.
Kilka kroków dalej można zobaczyć także przepiękną wozownię oraz osiemnastowieczną drewnianą stodołę, w której znajduje się cudowne, malutkie muzeum kultury ludowej Spiszu.
