Budowa wykładziny dywanowej
Wykładzina dywanowa zbudowana jest z runa, czyli wierzchniej okrywy i podłoża, w którym runo jest osadzone.
Runo czyli wierzch wykładziny dywanowej może mieć kształt charakterystycznych pętelek, gęstych sterczących włókien lub bardzo splątanych ubitych włókien. Nazywamy je wtedy odpowiednio: pętelkowymi, ciętymi (inaczej - welurowymi) lub igłowanymi.
Wykładziny pętelkowe mają postać zwykłych pętelek, pętelek o różnych wysokościach tworzących tzw. wzór strukturalny, pętelek bucle – z grubych nici, pętelek naciętych lub skręconych – typu saxony. Częste określenietych wykładzin to „loop pile”. Najpowszechniej stosowane w biurach.
Wykładziny cięte to mniej lub bardziej gęsto tkane pojedyncze włókna tworzące okrywę przypominającą zamsz lub welur. Na wzornikach często opisane jako „cut pile”. Typowe zastosowanie to hotele, biura.
Wykładziny igłowane mają strukturę przypominającą filc – bardzo gęsto splątane i ubite włókna. Stosowane są zarówno w biurach jak i na powierzchniach handlowych w dużych sieciach.
Typ włókna
Surowcem, z którego zbudowane jest runo może być włókno polipropylenowe, poliamidowe lub wełna. Spotyka się też mieszanki tych włókien.
Polipropylen to najstarszy typ włókna, cechuje się mniejszą wytrzymałością niż poliamid i nieco mniejszą trwałością barw. Z uwagi na budowę nici trudniejszy do utrzymania w czystości.
Poliamid – najpopularniejsze obecnie włókno, nowoczesne o najlepszych własnościach trudnopalności. Włókna są gładkie co ułatwia czyszczenie. Często produkowane z nici barwionych na wskroś co powoduje bardzo trwałe barwy nawet przy częstym czyszczeniu. Poliamid jest sprężysty i niełamliwy co oznacza dla użytkownika że wykładzina poliamidowa nie odkształca się i nie ugniata. W zależności od producenta poliamid ma fabryczne nazwy takie jak Antron, Imprel itd.
Wełna – materiał tradycyjny, drogi i najtrudniejszy w codziennym utrzymaniu. Z tych powodów stosowany rzadko. Występuje w mieszankach z innymi włóknami np. w wykładzinach hotelowych typu „axminster”.
Wykładziny dywanowe mają postać rolek lub płytek. W zależności od tego, runo jest osadzone w tzw. sztucznej jucie (tzw. action back) mającej wygląd siatki od spodu wykładziny - w przypadku rolek lub sztywnym podłożu bitumicznym - w przypadku płytek. Rzadziej spotykane są podłoża filcowe lub inne.
Wykładziny w płytkach 50 cm x 50 cm
Rolki to rozwiązanie tradycyjne. Od kilku lat coraz większą popularność mają płytki dywanowe, idealne rozwiązanie dla podłóg obiektowych. Modularna budowa umożliwia np. łatwe uzyskanie ciekawego wzoru , szybką wymianę pojedynczej płytki, szybki demontaż podłogi bez jej uszkodzenia w przypadku remontu. Wykładzina osadzona w podłożu bitumicznym jest bardzo trwała i ma doskonałe własności tłumiące dźwięk.
Klasyfikacja trudnopalności
Niezwykle ważnym parametrem jest klasyfikacja trudnopalności opisująca zachowanie wykładziny w razie pożaru. Informację tę możemy znaleźć w deklaracji zgodności lub certyfikacie CE, który każda wykładzina powinna bezwzględnie posiadać. Wyróżniamy dwie klasy charakteryzujące bezpieczne materiały: Bfl-s1 oraz Cfl-s1. Oba typy zapewniają najbezpieczniejsze z możliwych parametry wydzielanego dymu i kontrolowane rozprzestrzenianie płomieni. W przypadku wykładzin o gorszych klasyfikacjach lub nie posiadających badań pożarowych nie będzie zapewnione podstawowe bezpieczeństwo przeciwpożarowe osób w budynku. Niemożliwe będzie także uzyskanie odbioru technicznego. Dlatego już na etapie wyboru należy sprawdzić, czy wykładzina ma wymagane atesty i certyfikaty i czy będzie odpowiadała wymaganym przepisom ppoż.
Waga runa
To najpowszechniej rozważana cecha charakteryzująca wykładzinę. Minimalne gramatury wykładzin obiektowych to około 450 g/m2 -500 g/m2, jednak doradzamy gramatury wyższe. Dobrym standardem jest 700-800 g/m2. W przypadku np. wykładzin hotelowych, w zależności od miejsca zastosowania (halle, korytarze czy pokoje) stosuje się gramatury z przedziału 800- 1300 g/m2. Należy rozróżnić wagę runa (najbardziej istotną) od wagi całkowitej.
Gęstość
To często pomijany parametr a ściśle wiąże się z wagą runa. Dopiero odpowiednio gęsto tkane włókno będzie odporne na ruch osób, mebli itd. Wykładzina o wysokiej gramaturze lecz z niską gęstością może oznaczać produkt o wysokim łamliwym runie, nieprzydatny w intensywnym użytkowaniu. Gęstości obiektowe zaczynają się od ca 150.000 tzw. przetkań na 1 m2 i sięgają ponad 200.000. W wyjątkowych wypadkach, przy wykładzinach welurowych wykładzina może mieć nawet 300.000 przetkań.
Inne cechy wykładzin
Większość wykładzin obiektowych jest antystatyczna co minimalizuje pojawianie się ładunków elektrostatycznych które np. sprzyjają kurzowi. Ważne jest, aby wykładzina obiektowa byłą odporna na ruch mebli biurowych na kółkach. W wielu wypadkach istotny jest parametr wygłuszania dźwięku, który w przypadku wykładzin dywanowych przekracza najczęściej 20 dB. Część wykładzin posiada dodatkowe zabezpieczenie przeciwbrudowe, najczęściej na bazie teflonu. Niektóre są dostosowane do układania na schodach. Wszystkie te cechy odróżniają wykładziny obiektowe od tanich produktów przeznaczonych do zastosowania domowego, z reguły o niskiej trwałości.
