Zanim dojdzie do podczyszczania ścieków musi upłynąć trochę czasu. W większości przypadków czas ten wynosi około od 2 do 3 dni i zależy w dużej mierze od objętości osadnika i ilości dostarczanych ścieków.
W celu obliczenia właściwej pojemności osadnika gnilnego należy posłużyć się następującym wzorem:
V=RLM x L x T
gdzie:
V - jest minimalną objętością dobieranego osadnika. Najczęściej określana w dm3 lub m3
L - określa ilość odprowadzanych ścieków przez jedną osobę. Najczęściej przyjmuje się wartości od 130 do 150 dm3 na dobę.
T - jest to zakładany czas przetrzymywania ścieków w osadniku gnilnym. Najczęściej są to trzy doby.
W celu zwiększenia skuteczności działania całej oczyszczalni, producenci sugerują zastosowanie osadników zbudowanych z dwóch lub nawet trzech komór. Na czym polega różnica pomiędzy jednokomorowymi a trzykomorowymi osadnikami? Odpowiedź na to pytanie jest bardzo prosta, bowiem im zastosuje się dłuższą drogę dla przepływu ścieków, tym osiągnie się wyższy stopień redukcji zanieczyszczeń. Podobny efekt można uzyskać podłączając ze sobą dwa bądź więcej mniejszych objętościowo osadników.
Zastosowanie dwu i trzykomorowych osadników nie zawsze jest takie opłacalne. W małych gospodarstwach domowych wystarczy zastosować osadniki jednokomorowe. Oczywiście pod warunkiem, że osadnik jest odpowiednio dobrany i zaopatrzony w kosz filtracyjny(zabezpiecza kolejne elementy całego układu przydomowej oczyszczalni ścieków).
Następną dosyć istotną kwestią związaną z doborem osadników jest tak zwana objętość czynna. Jest to ilość ścieków, jaką jest w stanie pomieścić osadnik o deklarowanej pojemności. Objętość czynna stanowi na ogół 2/3 objętości całego osadnika(osadnik+kożuch). Pozostała część (1/3) stanowi objętość powietrzna, czyli rezerwa pozostawiona na rzecz waha związanych ze zmianą objętości ścieków, ciśnieniem, zmianami atmosferycznymi itd.
Przy zakupie osadnika wykorzystywanego w instalacjach takich jak przydomowe oczyszczalnie ścieków należy uważać na podawane przez producentów parametry. Część producentów podaje wielkość całkowitą a nie czynną, co w przyszłości może mieć negatywne konsekwencje, dlatego też należy odpowiednio zweryfikować wielkości.
Poniżej przykładowe, najczęściej spotykane wielkości osadników, dostępnych na polskim rynku:
7m3 ; 5m3 ; 4,5m3 ; 4m3 ; 3m3 ; 2,5m3 ; 2,3m3 ; 2m3 ; 1m3
Ogólne zasady doboru i montażu osadnika:
1. Przy montażu osadników o różnych wielkościach, większy należy montować jako pierwszy.
2. Osadniki należy ze sobą łączyć tylko szeregowo.
3. Osadnik powinien być zamontowany jak najbliżej domu, powyżej 10 m istnieje ryzyko wychładzania się ścieków, w rezultacie dochodzi do odkładania się tłuszczu na ściankach rur, efektem tego mogą być nieprzyjemne zapachy, oraz zmniejszenie ogólnej efektywności działania oczyszczalni.
4. Należy zwracać uwagę, jaką wielkość osadnika podaje producent - czy jest wielkość całkowita czy czynna.
5. W przypadku tanich i małych osadników należy zwrócić uwagę, czy w zestawie znajduje się kosz filtracyjny.
