Zmiany wprowadzone tą ustawą obowiązują od 22.10.2009 r. Jednak część obowiązków nałożonych ustawą biura miały wdrożyć od 22.04.2010 r. – np. obowiązek posiadania pisemnych procedur przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, a część zastosować do 22.10.2010 r. – np. przeprowadzić ocenę i analizę ryzyka występowania podejrzanych transakcji w stosunku do dotychczasowych klientów.
Pozostałe obowiązki nałożone w/w ustawą na biura rachunkowe to:
· wskazanie osoby odpowiedzialnej za przestrzeganie procedury – w biurach rachunkowych zatrudniających pracowników należy wyznaczyć osobę odpowiedzialną za wykonanie przepisów ustawy. Natomiast w biurach rachunkowych wykonujących działalność jednoosobowo osobą odpowiedzialną jest zawsze ta osoba
· stosowanie środków bezpieczeństwa finansowego – obowiązek ten polega na identyfikacji klienta, weryfikacji identyfikacji i pozyskiwaniu informacji na temat zamierzonego celu zawierania przez klienta relacji z biurem. Jeśli biuro rachunkowe nie może zrealizować środków bezpieczeństwa finansowego, nie może zawrzeć umowy z klientem (art. 8b ust.5). Jednocześnie biuro ma obowiązek stosować wzmożone środki bezpieczeństwa finansowego wobec osób publicznych i osób z nimi powiązanych
· bieżąca ocena i analiza ryzyka występowania podejrzanych transakcji – należy tutaj uwzględnić kryteria ekonomiczne, geograficzne, przedmiotowe i behawioralne. Biuro ma obowiązek udokumentować wyniki bieżącej analizy transakcji oraz przechowywać je przez 5 lat
· zapewnienie udziału pracowników w szkoleniu na temat przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu – bezpłatne szkolenie w formie e-learningu jest dostępne na stronie Miisterstwa Finansów
· obowiązkowa rejestracja podejrzanych transakcji
· przekazywanie informacji o podejrzanych transakcjach do Generalnego Inspektora Informacji Finansowej – GIIF.
Nowelizacja ustawy nałożyła na podmioty obowiązane również następujące obowiązki, które jednak w praktyce nie dotyczą biur rachunkowych:
- wstrzymanie transakcji i blokowanie rachunków na żądanie GIIF
- zamrażanie wartości majątkowych na podstawie krajowych i unijnych przepisów.
Za niedopełnienie obowiązków, ustawa nakłada sankcje:
· kary pieniężne – GIIF może nałożyć karę w drodze decycji nawet do wysokości 750 000 zł, a w przypadku niedopełnienia obowiązku szkolenia pracowników do 100 000 zł. Wysokość kary zależy od rodzaju i zakresu naruszenia, dotychczasowej działalności instytucji obowiązanej oraz jej możliwości finansowych (art. 34 a-c)
· grzywny
· kary pozbawienia wolności do lat 3 – możliwe są też wyższe kary za odmowę przekazania informacji do GIIF, przekazanie informacji nieprawdziwych lub zatajenie prawdziwych (od 3 miesięcy do 5 lat – art. 36), oraz jeśli w związku z naruszeniem przepisów ustawy instytucja obowiązana wyrządziła znaczną szkodę (od 6 miesięcy do 8 lat – art. 37).
