Przedszkole, dla dziecka idącego do niego po raz pierwszy, jest nowym i nieznanym miejscem. Będzie w nim przebywało długie godziny z obcymi (przynajmniej na początku) osobami. Nie powinno zatem nikogo dziwić, że trzylatek podczas pierwszych dni przedszkolnego pobytu jest przerażony i odczuwa silny lęk.

Data dodania: 2010-08-24

Wyświetleń: 3369

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 2

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

2 Ocena

Licencja: Creative Commons

Co przeżywa dziecko w pierwszych dniach w przedszkolu?
Dziecko nie ma poczucia czasu i nie rozumie rozstania z najbliższymi osobami. Jest mu trudno ucieszyć się otaczającymi go atrakcyjnymi zabawkami. Koncentruje się na sobie i swoich trudnych emocjach, które nie pozwalają mu zainteresować się nowym otoczeniem. Są to pierwsze w życiu dziecka kontakty z tak dużą grupą nieznanych osób. Dlatego ma prawo odczuwać dezorientację oraz niepewność. W zależności od poziomu swoich umiejętności samoobsługowych, dziecko może czuć się bezpiecznie lub niepewnie.
Ponadto musi pogodzić się z brakiem komfortu i intymności, a także przebywaniem w gwarze czy hałasie przez kilka godzin dziennie. Ponadto musi nauczyć się przestrzegania pewnych reguł grupowego postępowania oraz podporządkować się narzucanej organizacji dnia.

Co może rodzic aby pomóc maluchowi pokonać strach?
Rodzic swoim zachowaniem może i powinien ułatwić i wesprzeć dziecko w trudnych początkach przedszkolnego wychowania. W jaki sposób? Rodzic wesprze swoje dziecko, jeżeli:
- będzie mówić przyjaźnie o przedszkolu,
- wspólnie z dzieckiem zakupi rzeczy potrzebne do przedszkola, np. kapcie czy pidżamkę,
- nauczy wcześniej dziecko rozstawać się z nim poprzez pozostawianie go pod opieką znanych mu dorosłych na krótkie chwile, które można stopniowo wydłużać,
- skorzysta wraz z dzieckiem z tzw. dni otwartych organizowanych przez przedszkole już na kilka miesięcy przed pierwszym pójściem do niego,
- pozwoli dziecku popłakać przy pożegnaniu,
- będzie akceptować dziecko, wykaże się zrozumieniem jego stresu,
- będzie pogodny,
- ustali, o której godzinie odbierze dziecko i się nie spóźni,
- przez pierwsze dni będzie odbierał (w miarę ustaleń i zależności od przedszkola) dziecko wcześniej, np. od razu po obiedzie,
- nauczy dziecko wcześniej czynności samoobsługowych, dzięki czemu dziecko będzie usamodzielnione bardziej oraz będzie czuło się bardziej niezależnie, pewnie i bezpiecznie,
- znajdzie czas na bycie z dzieckiem po odebraniu go z przedszkola,
- ujednolici dziecku rytm życia w przedszkolu i w domu.
 
A czego rodzicowi robić nie wolno?
Niełatwe są początki dla maluszka, który rozpoczyna przygodę z przedszkolem. Dlatego potrzebuje ono cierpliwości, ciepła i zrozumienia. Rodziców obowiązuje przede wszystkim zakaz:
- okazywania dziecku swoich obaw dotyczących przedszkola, jego pobytu w nim oraz tego, jak dziecko sobie w nim poradzi,
- straszenia przedszkolem,
- okazywania pośpiechu, zdenerwowania, zabiegania, braku czasu dla dziecka,
- nadopiekuńczości wobec dziecka oraz wyręczania dziecka w czynnościach związanych z samoobsługą,
- wychodzenia niezauważenie z przedszkola, bez pożegnania z dzieckiem,
- zawstydzania go przed innymi dziećmi z powodu jego płaczu.

Warto, żeby rodzice przedszkolaka pamiętali, że przedszkole uspołecznia i uczy niezależności. Dziecko szybciej oswoi się z przedszkolem, gdy będzie je postrzegało jako przyjazne i bezpieczne miejsce. Bardzo wiele zależy od postawy rodzica.

Licencja: Creative Commons
2 Ocena