Telewizory LCD posiadają panel ciekłokrystaliczny. Piksele, które znajdują się w ekranie tego telewizora nie emitują własnego światła i wymagają podświetlenia (za ekranem znajduje się lampa, która świeci białym światłem na ciekłe kryształy). Regulowane natężenie światła umożliwia powstanie całej gamy kolorów.
W ekranach telewizorów plazmowych wykorzystuje się gazy szlachetne, które poprzez wysokie napięcie przechodzą w stan plazmy. W przeciwieństwie do ekranu LCD, piksele matrycy plazmowej emitują własne światło poprzez działanie na zasadzie fluorescencyjnej (zmiana natężenia światła). Telewizory plazmowe wyświetlają podobne odzwierciedlenie naturalnych barw jak telewizory kineskopowe.
Telewizory LED są odmianą telewizora LCD, różnica polega na tym, że w telewizorach LED zamiast lamp CCFL, które podświetlają ekran stosuje się jasne diody świecące. W telewizorach tych stosuje się dwa rozwiązania. Pierwsze polega na ułożeniu diod tylko na brzegach matrycy (ramowe podświetlenie LED), drugie na ułożeniu diod na całej powierzchni za matrycą (bezpośrednie podświetlenie LED).
Telewizory OLED wykorzystują działanie diod na całym obszarze matrycy (przy wykorzystaniu polimerów). Telewizory te są bardzo cienkie (ok. 3mm) i ekologiczne (emitują bardzo mało związków węgla).
Na koniec telewizory laserowe, które wyświetlają obraz dzięki laserowej iluminacji. Laser powoduje, że kolory są „żywe”, a obraz bardzo wyraźny. Ponadto zużywają one bardzo mało prądu,a ich koszty produkcji nie są wysokie.