Z każdym typem łysienia można i należy walczyć, bo utrata włosów jest z jednej strony efektem zmian chorobowych o charakterze ogólnoustrojowym, z drugiej zaś staje się przyczyną problemów psychicznych. Osoby dotknięte łysieniem są bardziej podatne na obniżenie nastroju i depresję.
Ważne: łysienie (wypadanie włosów) nie jest wbrew pozorom chorobą łatwą w diagnostyce.
Przyczyny łysienia mogą mieć charakter bardzo złożony i w wielu przypadkach wskazane jest leczenie przy współpracy lekarzy przynajmniej kilku specjalności (internista, endokrynolog, ginekolog, dermatolog - często przy wsparciu ze strony psychologa!).
Przyczyny łysienia (wypadania włosów)
Najczęściej i najpowszechniej występującym łysieniem jest łysienie androgenowe u mężczyzn i kobiet. To łysienie o podłożu hormonalnym i, co najważniejsze, uwarunkowanym genetycznie.
Oprócz łysienia androgenowego do wypadania włosów dochodzi w wyniku zmian chorobowych na owłosionej skórze głowy. Przyczynami łysienia (wypadania włosów) są łuszczyca, grzybica, łupież i łojotokowe zapalenie skóry.
Łysienie pojawia się w efekcie starzenia i osłabiania organizmu i witalności tkanek, podobne oddziaływanie mają używki i złe nawyki żywieniowe (nadmiar bądź niedobór składników odżywczych).
Jednym z poważniejszych czynników zagrażających naszym włosom jest stres, zwłaszcza długotrwała ekspozycja na czynniki stresogenne, która w efekcie prowadzi niejednokrotnie do efektu błędnego koła: im więcej włosów tracimy, tym bardziej się stresujemy i mechanizm utraty włosów de facto sam się nakręca. Analogicznie w związku z zaburzeniami o charakterze obsesyjno - kompulsywnym (trichotilomania) u części osób pojawia się łysienie w efekcie nieświadomego wyrywania włosów w sytuacjach powodujących stres i napięcie.
Przyczyny mechaniczne ma też łysienie (wypadanie włosów) z ucisku lub pociągania - obserwujemy je na przykład u zakonnic (mieszki włosowe uciskane przez kornet), podobnie dzieje się w sytuacjach nadmiernego naprężania i naciągania włosów w niektórych uczesaniach (koński ogon).
Do łysienia (wypadania włosów) dochodzi w efekcie nieprawidłowej pielęgnacji i złych nawyków higienicznych, choćby tych związanych z czesaniem włosów bądź usuwaniem łupieżu.
Za łysienie odpowiedzialne są też zaburzenia o charakterze ogólnoustrojowym, w tym choroby tkanki łącznej, choroby zakaźne, problemy hormonalne i cukrzyca i choroby leczone lekami przeciwzakrzepowymi bądź lekami immunosupresyjnymi.
Czy każde łysienie (wypadanie włosów) poddaje się leczeniu?
Jeśli w wyniku zmian chorobowych bądź urazów mechanicznych dojdzie do uszkodzenia mieszka włosowego nie możemy liczyć na skuteczną kurację farmakologiczną - jedynym wyjściem pozostaje drogie leczenie zabiegowe, jednak większość przyczyn łysienia można zdiagnozować dosyć szybko i odpowiednio wcześnie podjąć leczenie. Najgroźniejsze są choroby skóry głowy (grzybice), które, jeśli są nieleczone, mogą prowadzić do bliznowacenia mieszków włosowych - łysienie bliznowaciejące jest niestety nieodwracalne i w tym przypadku również konieczny jest zabieg.
