Wyobraź sobie dwa pomieszczenia. Jedno pełne ostrych kątów, zimnych kolorów, prostokątnych form. Drugie miękkie, organiczne, z meblami o zaokrąglonych krawędziach, naturalnym świetle i łagodnych liniach. W którym czujesz się swobodniej? Odpowiedź pada błyskawicznie, jeszcze zanim zadasz sobie to pytanie świadomie. Bo twój układ nerwowy reaguje na formę szybciej niż twoje myśli.
Nie krzyczysz. Nie płaczesz. Nie rzucasz talerzami. A twój pies i tak wie, że coś jest nie tak.
Nie potrzebuje słów. Ani kontekstu. Twój kot nie czyta między wierszami. On czyta ciebie. Dosłownie. Odbiera mikrodrgania, zmiany w postawie, gesty, tonację głosu, zapach potu. Zwierzęta domowe są neurologicznie zaprogramowane na obserwację – bo od tego zależy ich przetrwanie. I dlatego potrafią wyczuć twój lęk szybciej niż ty sam. Czasem szybciej niż twój terapeuta.
