Często mają one do czynienia ze stalkingiem, który w świetle prawa jest czynem karalnym grożącym nawet pozbawieniem wolności. Czym dokładnie jest stalking?
Pojęcie stalkingu
Stalkingiem określa się naprzykrzające, uporczywe i powtarzające się zachowania wobec danej osoby, która wskutek nich ma poczucie zagrożenia swojego życia bądź naruszona zostaje jej prywatność.
Zgodnie z art. 190a kodeksu karnego zachowanie takie podlega karze pozbawienia wolności do 3 lat. Natomiast jeśli ofiara stalkingu targnie się na swoje życie, przestępcy grozi do 10 lat pozbawienia wolności, co reguluje § 3.art. 190a kodeksu karnego.
Przejawy stalkingu
Do zachowań, które mogą zostać uznane za stalking zalicza się między innymi śledzenie, obserwowanie, podsłuchiwanie, nachodzenie, naprzykrzanie się mimo wyraźnego sprzeciwu ofiary, nękanie za pomocą smsów, maili, telefonów, wręczanie licznych podarunków.
Celem prześladowcy jest bowiem zmuszenie swojej ofiary do podporządkowania się jego woli. W przypadku sprzeciwu ofiara jest nękana, a często też poddana groźbom. Często dochodzi do tego, iż prześladowca upublicznia kompromitujące informacje na temat ofiary, niszczy jej mienie.
Wśród najczęstszych przyczyn stalkingu wymienia się obsesyjną miłość, chęć zemsty, odrzucenie społeczne jednostki czy trauma z przeszłości.
Walka ze stalkingiem
Osoba, która padła ofiarą stalkera, w pierwszej kolejności powinna złożyć do prokuratury wniosek o ściganie. Po jego złożeniu postępowanie karne będzie się już dalej toczyło z urzędu. Warto przy tym pamiętać, aby do wniosku dołączyć wszelkie dowody świadczące o prześladowaniu: kopie smsów, maili, bilingi telefoniczne, listy, nagrania, zdjęcia.
Istotnym jest fakt, iż sprawca stalkingu może być ścigany wyłącznie na wniosek ofiary. Zatem złożenie takiego wniosku przez osobę trzecią (bliską rodzinę, współmałżonka, partnera) nie odniesie skutku.
Jeśli w naszym otoczeniu jest osoba, która padła ofiarą stalkera, warto namówić ją na jak najszybsze złożenie wniosku o ściganie. Stalking może prowadzić do daleko idących konsekwencji, począwszy od poważnych zaburzen psychicznych, nieustannego poczucia lęku i zagrożenia, aż po depresję i myśli samobójcze.
