W pierwszej połowie 2007 r. wielu klientów kuszonych wszechobecnymi reklamami i za namową różnego rodzaju doradców dało namówić się na zakup udziałów w funduszach inwestycyjnych. Doradcy obiecywali niedoświadczonym klientom wysokie zyski, nie wspominali jednak o ryzyku jakie niesie ze sobą inwestycja. Dziś, po głębokich jesiennych i styczniowych spadkach, wielu klientów, którzy nie brali pod uwagę ryzyka spadku wartości zainwestowanego kapitału, czuje się oszukana. Kim jest doradca finansowy? Jaka jest różnica między doradcą inwestycyjnym, a doradcą finansowym? Jak wybrać dobrego doradcę?
Doradca finansowy powinien być dla klienta przewodnikiem po skomplikowanym świecie finansów. Każdy klient to osobny przypadek, każdy posiada własne cele finansowe, własne potrzeby i znajduje się w odmiennej sytuacji. Rolą doradcy powinno być zbadanie sytuacji finansowej klienta oraz zaproponowanie konkretnego rozwiązania, pasującego do indywidualnego charakteru klienta oraz zapewniającego osiągnięcie stawianych celów.
Jak jednak wygląda to w rzeczywistości? Poziom świadczonych usług jest bardzo zróżnicowany. Doradcą finansowym może zostać praktycznie każdy - w przeciwieństwie do doradców inwestycyjnych, którzy legitymować muszą się wysoką wiedzą i zdać państwowy egzamin, kandydaci na doradców finansowych nie przechodzą weryfikacji w postaci egzaminu i żadne przepisy prawa nie regulują tego zawodu. Jak podaje "Gazeta Prawna", w Polsce działa 238 doradców inwestycyjnych i 1889 maklerów pracujących głownie w biurach maklerskich, funduszach inwestycyjnych oraz firmach zarządzających. Liczbę doradców finansowych szacuje się na ok. 1000-1500 - zatrudniani są głównie przez banki oraz firmy zajmujące się doradztwem i pośrednictwem finansowym.
Doradcy finansowi najczęściej wynagradzani są prowizjami od sprzedaży. W takiej sytuacji często bardziej od wiedzy liczy się umiejętność sprzedaży. Może dojść do sytuacji, w której osoba wykonująca zawód doradcy finansowego ma niewielkie pojęcie o finanasach, ale jest za to znakomitym sprzedawcą. Na dalszy plan schodzi profesjonalne doradztwo, zapoznanie się z sytuacją klienta i zaproponowanie optymalnego rozwiązania. Pierwszeństwo bierze perspektywa szybkiego zarobku za sprzedanie produktu finansowego - często nie tego, który dla danego klienta będzie najodpowiedniejszy, ale za którego sprzedaż doradca otrzyma najwyższą prowizję.
"Życie Warszawy" donosi, że spadki na giełdzie postanowili wykorzystać doradcy finansowi pracujący na własną rękę. Często brakuje im doświadczenia przez co klienci tracą oszczędności. Klienci, który zaufali niekompetentnym doradcom finansowym, w wyniku pogorszenia sytuacji na giełdzie, stracili kilkanaście do kilkudziesięciu procent zainwestowanych pieniędzy.
Jak pisze "Gazeta Prawna" doradcy mają z założenia pomagać w lokowaniu naszych pieniędzy. Okazuje się jednak, że doradcy nie ponoszą odpowiedzialności za złe inwestycje. Ich działalność sprowadza się do starannego działania, a nie określonego rezultatu.
Jak więc rozpoznać dobrego doradcę finansowego? W ocenie kompetencji doradcy ważny jest moment analizy finansowej. Doradca powinien szczegółowo zbadać sytuację klienta, poznać jego potrzeby i stawiane cele. Jeśli ta część współpracy budzi nasze wątpliwości - doradca zamiast analizy przechodzi do oferowania produktów, ma małe rozeznanie w rynku, powinniśmy zrezygnować z jego usług. Przed zdecydowaniem się na ofertę przedstawioną przez doradcę należy spokojnie, bez pośpiechu, przeanalizować oferowane rozwiązania. Unikać należy także doradców, którzy jak najszybciej, w tym także naciskając na klienta, starają się sprzedać produkt finansowy. Dobry doradca powinien być z klientem w ciągłym kontakcie, być dla niego stale dostępny - informować o zmianach na rynku, ewentualnym niebezpieczeństwie i ryzyku. Usługa doradcy finansowego nie kończy się w momencie podpisania umowy i sprzedania produktu, współpraca z dobrym doradcom powinna być długoterminowa.
Doradca finansowy powinien być dla klienta przewodnikiem po skomplikowanym świecie finansów. Każdy klient to osobny przypadek, każdy posiada własne cele finansowe, własne potrzeby i znajduje się w odmiennej sytuacji. Rolą doradcy powinno być zbadanie sytuacji finansowej klienta oraz zaproponowanie konkretnego rozwiązania, pasującego do indywidualnego charakteru klienta oraz zapewniającego osiągnięcie stawianych celów.
Jak jednak wygląda to w rzeczywistości? Poziom świadczonych usług jest bardzo zróżnicowany. Doradcą finansowym może zostać praktycznie każdy - w przeciwieństwie do doradców inwestycyjnych, którzy legitymować muszą się wysoką wiedzą i zdać państwowy egzamin, kandydaci na doradców finansowych nie przechodzą weryfikacji w postaci egzaminu i żadne przepisy prawa nie regulują tego zawodu. Jak podaje "Gazeta Prawna", w Polsce działa 238 doradców inwestycyjnych i 1889 maklerów pracujących głownie w biurach maklerskich, funduszach inwestycyjnych oraz firmach zarządzających. Liczbę doradców finansowych szacuje się na ok. 1000-1500 - zatrudniani są głównie przez banki oraz firmy zajmujące się doradztwem i pośrednictwem finansowym.
Doradcy finansowi najczęściej wynagradzani są prowizjami od sprzedaży. W takiej sytuacji często bardziej od wiedzy liczy się umiejętność sprzedaży. Może dojść do sytuacji, w której osoba wykonująca zawód doradcy finansowego ma niewielkie pojęcie o finanasach, ale jest za to znakomitym sprzedawcą. Na dalszy plan schodzi profesjonalne doradztwo, zapoznanie się z sytuacją klienta i zaproponowanie optymalnego rozwiązania. Pierwszeństwo bierze perspektywa szybkiego zarobku za sprzedanie produktu finansowego - często nie tego, który dla danego klienta będzie najodpowiedniejszy, ale za którego sprzedaż doradca otrzyma najwyższą prowizję.
"Życie Warszawy" donosi, że spadki na giełdzie postanowili wykorzystać doradcy finansowi pracujący na własną rękę. Często brakuje im doświadczenia przez co klienci tracą oszczędności. Klienci, który zaufali niekompetentnym doradcom finansowym, w wyniku pogorszenia sytuacji na giełdzie, stracili kilkanaście do kilkudziesięciu procent zainwestowanych pieniędzy.
Jak pisze "Gazeta Prawna" doradcy mają z założenia pomagać w lokowaniu naszych pieniędzy. Okazuje się jednak, że doradcy nie ponoszą odpowiedzialności za złe inwestycje. Ich działalność sprowadza się do starannego działania, a nie określonego rezultatu.
Jak więc rozpoznać dobrego doradcę finansowego? W ocenie kompetencji doradcy ważny jest moment analizy finansowej. Doradca powinien szczegółowo zbadać sytuację klienta, poznać jego potrzeby i stawiane cele. Jeśli ta część współpracy budzi nasze wątpliwości - doradca zamiast analizy przechodzi do oferowania produktów, ma małe rozeznanie w rynku, powinniśmy zrezygnować z jego usług. Przed zdecydowaniem się na ofertę przedstawioną przez doradcę należy spokojnie, bez pośpiechu, przeanalizować oferowane rozwiązania. Unikać należy także doradców, którzy jak najszybciej, w tym także naciskając na klienta, starają się sprzedać produkt finansowy. Dobry doradca powinien być z klientem w ciągłym kontakcie, być dla niego stale dostępny - informować o zmianach na rynku, ewentualnym niebezpieczeństwie i ryzyku. Usługa doradcy finansowego nie kończy się w momencie podpisania umowy i sprzedania produktu, współpraca z dobrym doradcom powinna być długoterminowa.
Licencja: Creative Commons
